Tæknileg, vinstra megin við Brennivídd. Leiðin fylgir hægri kverkinni á mynd.
Leiðin er inni í gilinu, sést varla frá bænum
FF: Freyr Ingi Björnsson, Sveinn Friðrik Sveinsson og Styrmir Steingrímsson, 2006
| Klifursvæði | Haukadalur |
| Tegund | Ice Climbing |
| Merkingar |
Route on the right side of the sector on the slab that ends under the rock arch right of the waterfall.
FA Matteo Meucci and Prokop Teper 21/01/2024 40m WI4+
Fun sector on the right of Skálagil
Park same spot of Skálagil and then instead of going in to the gully keep walking on the main valley and slowly point up to the sector (on the way down we went straight down and then walked the flat but is it a swamp and need to be fully frozen ). Approach is 45′-60′
we climbed 6 lines but on the left there are few more; they are WI2-3 25m long and anchors on the top are tricky to find: mix of V-thread and rocks
FA Matteo Meucci and JulianO’Neil 20/01/2024 25m WI2-3
yellow WI2
red WI3
green WI3
blue WI3
black WI3
white WI2
Leið númer 3. á mynd.
Fyrsta augljósa leiðin á vinstri hönd ofan við leiðirnar „Aðrein“ og „Hraðbraut til heljar“.
Byrjar á bröttum pillar sem er um 20-25 metrar upp á sillu. Við tekur svo 10-15 metra haft sem er örlítið til hægri, seinna haftið er auðveldara en tortryggt, hægt er að fara lengra til hægri fyrir meiri ís og betri tryggingar.
Í frumferðinni var leiðin klifruð í einni spönn og er þá um 50 metrar.
FF. Ottó Ingi Þórisson og Sigurður Tómas Þórisson – 4. febrúar 2024
Leið númer 2 á mynd.
Nokkuð vatnsmikill foss neðst í Stekkjagili. Fossinn er eflaust oft opin og því ekki í klifranlegum aðstæðum.
Í leiðarvísu um Haukadal í ársriti Ísalp frá 1998 stendur eftirfarandi um leiðina „Ef gengið er inn eftir botni gilsins kemur maður að opnum fossi sem kemur i veg fyrir frekari uppgöngu. Hægt er að fara fram hjá fossinum með þvi að klifra upp vinstri vegg gljúfursins i einni til tveimur spönnum.“ Leiðin upp vinstri vegg gljúfursins er leiðin Aðrein.
Leiðin er eflaust 30 – 40 metrar.
FF. Ottó Ingi Þórisson og Sigurður Tómas Þórisson – 4. febrúar 2024
This route is west of Svellgjá in the gully on the most western part of this cliff. Climb the chimney and then make some delicate moves to gain the easy ice. There are a handful of gear places available. Continue up the short gully. Climbed on the ísalp ice climbing festival 2024.
~40 meters in length
F.A Jay Borchard and Kjartan Tindur Gunnarsson 21.01.24
Mynd óskast.
Hægra megin við Mary Poppins
WI4+
FF: Freyr Ingi Björnsson, Sveinn Friðrik Sveinsson og Styrmir Steingrímsson, 2006
Tæknileg, vinstra megin við Brennivídd. Leiðin fylgir hægri kverkinni á mynd.
Leiðin er inni í gilinu, sést varla frá bænum
FF: Freyr Ingi Björnsson, Sveinn Friðrik Sveinsson og Styrmir Steingrímsson, 2006
Leiðin byrjar í aflíðandi ís/snjóbrekku vinstra megin við hvelfinguna. Gott er fyrir þann sem tryggir að halda sig sem lengst til vinstri þar sem mikill ís getur losnað úr leiðinni því í henni myndast mikið af kertum. Annar möguleiki væri að halda sig inni í hvelfingunni ef fossinn er alveg frosinn – annars er þar samfelldur úði af ísköldu vatni.
Fyrsta spönn er um 50 m og í seinni hluta hennar er ísinn orðinn nálægt lóðréttu og lítið um hvíldarstöður. Seinni spönn er um 40 m og getur verið yfirhangandi á köflum. Í frumferð þurfti að klifra yfir og framhjá mögnuðum grýlukertamyndunum – eins og regnhlífar með göddum á. Það voru mörg lög af þessum regnhlífum og þess vegna sást ekki í efri brún leiðarinnar fyrr en komið var langleiðina þangað.
Sígið niður úr v-þræðingu frá toppi á tveimur 60 m línum. Í frumferð reyndust grýlukertin undarleg sterk og fá þeirra brotnuðu – vonandi gildir það áfram.
Tvær spannir, 50m + 40m.
FF: Ágúst Kristján og Halldór Fannar, 29. des 2020
Leið númer 2
Akið framhjá bænum Giljalandi sem er síðasti bærinn í Haukadal. Þegar komið er framhjá túnunum þeirra er klettabelti fyrir ofan bæjnn með fullt af stuttum línum í. Sjá nánar á myndunum.
Stutt en brött leið. Athugið að yfir þessari leið er stór hengja. Gáfulegast er að síga niður.
FF: Ívar, 10. des. 2004, 20m
Leið númer 1
Akið framhjá bænum Giljalandi sem er síðasti bærinn í Haukadal. Þegar komið er framhjá túnunum þeirra er klettabelti fyrir ofan bæjnn með fullt af stuttum línum í. Sjá nánar á myndunum.
Stutt leið sem byrjar í bröttu kerti. Farið var upp hægra og stærra kertið.
FF: Owen, Matt og Dave, 10. des. 2004, 20m
Leið númer 1
Haukadalsheiði, Sunnan í Geldingafelli
Akið inn á Haukadalsheiði, innst inni í Haukadal. Yfir eina á og þá sjást leiðirnar í þessu fjalli. þegar þetta er skrifað er pláss fyrir nokkrar augljósar nýar línur þarna, en ekki bíða of lengi. Ég mun ekki gera það.
Í veggnum eru tvo stór ísþyl. Þessi leið er til vinstri í vinstra ísþylinu þar sem það nær samt alla leið upp.
FF: Owen Samuel, Matt Tyler, David Steele
Leiðin númer 2
Geldingafell S-hlið
Báður leiðirnar byrja nokkuð aflíðandi en verða svo nokkuð brattar. Bæði auðvelt að síga á V-þræðingu og að labba niður hægra megin (vestan við leiðirnar).
FF: Tom Gallagher og Ívar, 09. des. 2004, 90m
Mynd óskast
Þetta er stórt þyl yst í Haukadalnum, töluvert hægramegin við Look man no hands og þær leiðir og efst í fjallinu. Risa ísþyl sem virðist ekki vera svo bratt af veginum. Leiðin er í gili fyrir ofan bæinn Jöfra og er í sama gili og leðin Kári í jötunmóð
Skemmtileg 2 -3 spanna leið með smá fjallamennsku í aðkomunni. Snjósöfnun ofarlega í leiðinni gerir hana ill klifranlega þegar líður á veturinn.
FF: Ívar, Einar Ísfeld, Thorbjörn hinn Sænski, 20 febrúar 2004
Leið „0“ á mynd
Leiðin er hægra megin við „240 min.“ og er því núna fyrsta leiðin þegar gengið er inn í það gil. Mjótt kerti sem nær hálfa leið upp vegginn, eftir það eru bara klettar.
Byrjið að klifra ísinn, sem var auðtryggður þegar leiðin var farinn. Ískaflin var einkar skemmtilegur og vel brattur. Ísinn endar upp á litlum stalli þar sem hægt er að setja upp góða megintryggingu utan um stein eða halda áfram upp lítið þak. Áður en farið er í þakið er hægt að setja inn einn til tvo fleyga og einn lítinn vin (t.d. gulan alien). Restin af leiðinni er klifur inn í víkandi strompi sem hægt er að tryggja með fleygum og meðal stórum vinum (rauður til blár Camelot). Athugið að klettaspönnin er fullur 30m og því ó vitlaust að skipta leiðinni upp í tvær spannir eins og við gerðum (þó það hafi ekki verið ætlunin hjá undirrituðum í upphafi). Erfiðasti hlutinn í leiðinni er að fara yfir þakið. Góða skemmtun í þessari fimm-stjörnu leið Kv. Hardcore
FF: Jökull Bergmann, Ívar F. Finnbogason, 8. feb 2003
WI 5+ /M 6
Stóra feita ísleiðin vestan við Svellgjá. Til hægri á mynd.
Byrjar á auðveldu brölti þar til að við hæfi er að binda sig í prílispotta. Þá taka við þrjár spannir af klifri, en sú seinasta er allauðveld
FF: Arnar og Rafn Emilssynir, 26. des. 2000, 120m
Mynd númer 6. á mynd.
Innst í Stekkjargili.
Fyrri spönn er um 50 metrar af WI3+.
Seinni spönn er um 50 metrar af WI4+. Seinni spönninn verður líklega aldrei auðveldari en WI4+ og hægt er að velja mjög erfiðar útfærslur ef vilji er fyrir.
FF: Örvar og Ívar, 21. des. 2000, 110m
Leið nr. 14 á mynd.
Þetta er erfiðasta mixklifur leið Íslands og þegar hún var sett upp var hún erfiðasta mixklifurleið í heiminum með þá næst erfiðustu M8. Af þeim ástæðum gaf Will leiðinni gráðuna M9+ með þeim orðum að hún væri sennilega erfiðari, hann hefur núna staðfest að leiðin sé M11, töluvert erfiðari en M10-ur frá svipuðu tímabili. Leiðin er einnig ein af fyrstu sprey ísleiðum í heiminum
Í Ísalp ársriti frá 1998 skrifar Guðmundur Helgi:
Ég veit ekki hvað það tók margar tilraunir þessa fjóra daga, en þær voru margar áður en það hafðist að klifra þessa leið. Aldrei áður hafði hann þurft að eyða jafn löngum tíma eða orku í nokkra leið, marinn og skrámaður með brotið nef og bros aftur á hnakka. Hvað heitir svo maðurinn? Jú, Will Gadd, Kanadamaður búsettur i Bandaríkjunum sem kom hingað til lands ásamt ,,tilvonandi“ unnustu sinni, Kim Cizmagia, og kvikmyndagengi i þeim tilgangi að finna og klifra erfiðustu, mixuðu ísleið i heiminum. Hafði það tekist? Um það verða aðrir að dæma en leiðin sem um ræðir heitir Brennivín, nefnd eftir hinum banvæna íslenska snafs eins og Will orðaði það. Leiðin sem er um 50 metrar og því ein spönn, er innst í Skálagili í Haukadal í Dalasýslu. Fyrstu 15-20 metrarnir eru frístandandi kerti upp undir klettaþak sem er um 6 metrar i heildina en klifrið frá kertinu er um 4 metrar út að brún. Erfiðleikarnir eru þó ekki búnir þegar þakinu sleppir því lykilklifurleiðin er að hliðra eftir brúninni að bitastæðum ís til að geta klifrað áfram upp á brún. Á þessum seinni kafla er ísinn í heildina örlitið yfirhangandi og þunnur. Í eina skiptið sem þetta hefur verið klifið þurfti Will að klifra hálfa leiðina upp á brún áður en ísinn varð nægilega þykkur til að hægt væri að koma inn haldbærri tryggingu. Þakið og hliðrunin eru hinsvegar tryggð með fjórum boltum.
FF.: Will Gadd, Kim Csizmazia og Guðmundur Helgi Christensen, 28. mars 1998.
Leiðin er í efra klettabeltinu ofan við Hamra, augljós lína vinstra megin. Leið nr. 3 á mynd, 40m.
Leiðin er í efra klettabeltinu ofan við Hamra, augljós lína lengst til hægri. Leið nr. 2 á mynd, 40m.
FF.: Jón Heiðar Andrésson og Hilmar Ingimarsson
Leiðin er í neðra klettabeltinu við bæinn Hamra. Leið nr. 1 á mynd, 25m.
FF.: Jón Heiðar Andrésson og Hilmar Ingimarsson, 13. feb 1998.
Leiðin liggur beint upp klettahaft með ís milli Litla fingurs og Look ma, no hands. Leið nr. 5 á mynd, klifin í tveimur spönnum.
FF.: Christophe Molin og Ívar Finnbogason, 26. feb 1998.
Leiðin er lengst til vinstri í Svellagjá. Stölluð leið með lóðréttum höftum á milli. Leið nr. 4 á mynd, 40m.
FF.: Guy Lacelle, Helgi Borg Jóhannsson, Styrmir Steingrímsson og Ingólfur Ólafsson, 12. feb 1998.
Mixuð leið í miðri gjánni aðeins vinstra megin. Leiðin byrjar á íslausu 5m yfirhangandi hafti þar sem dry toolað er upp í ís. Síðan er klifrað bak við mörg fríhangandi kerti sem mynda eins konar þil, hliðrað er til hægri nokkra metra og farið upp fyrir annað þak sem endar í 20m lóðréttum ís. Ofan við leiðina er ein spönn af 3. gráðu. Leið nr. 3 á mynd, 40m.
FF.: Jeff Lowe og Guðmundur Helgi Christensen, 12. feb 1998.
Lóðrétt kerti hægra megin við miðju í gjánni en vinstra megin við Skjálfandann. Möguleiki er á að hvíla sig á syllu þegar lokið er við þrjá fjórðu af leiðinni. Ef syllunni er sleppt er leiðin stífari. Leið nr. 2 á mynd, 40m.
FF.: Páll Sveinsson og Þorvaldur Þórsson, 12. feb 1998.
Þetta er leiðin sem er lengst til hægri þegar maður lítur upp í Svellagjá. Fyrri helmingur leiðarinnar er 3. gráðu brölt og leiðin endar í fallegu lóðréttu frístandandi kerti sem hægt er að ganga bak við. Leið nr. 1 á mynd, 35m.
FF.: Jón Heiðar Andrésson, Einar Sigurðsson og Hilmar Ingimarsson.
Leiðin byrjar þar sem Bæjarfosstraversan endar og klifrað er undir þakið út á kerti Bæjarfoss. Tveimur boltum hefur verið komið fyrir í þakinu. Leið nr. 4 á mynd, 60m ef klifin í einni spönn (þ.e. með Bæjarfosstraversunni).
FF.: Will Gadd, 17. mars 1998.
Leiðin byrjar í 10m hárri súlu vinstra megin við Bæjarfoss. Klifrað er upp með súlunni undir hvelfinguna sem fossinn fellur fram af, síðan er hliðrað milli ískerta sem renna undan þakinu. Leiðin endar innst í hvelfingunni hægra megin við Bæjarfoss. Leið nr. 3 á mynd, 50m.
FF.: Guðmundur Helgi Christensen og Jeff Lowe, 13. feb 1998.
Frístandandi kerti uppi á brúninni ofan við bæjarfoss. Kertið er í sama læk og fossinn sjálfur. Leið nr. 2 á mynd, 12m.
FF.: Helgi Borg, Styrmir Steingrímsson og Ingólfur Ólafsson, 13. feb. 1998.
Áberandi og falleg leið hægra megin við bæjargil. Leiðin er klifruð í tveimur spönnum og nær alla leið upp á brún. Leið nr. 1 á mynd.
FF.: Sigursteinn Baldursson og Guðmundur Eyjólfsson, 12. feb 1998.
Tveggja spanna leið upp klettabeltið milli bæjargils og Stekkjagils upp á Hádegisbrún Besta aðkoman er frá bænum Hömrum. Fyrri spönnin byrjar á 20m lóðréttu hafti og endar á hallandi stalli. Seinni spönnin er 40m nærri lóðréttur ís sem getur endað í hengju.
Leið lengst til hægri á mynd
FF.: Helgi Borg Jóhannsson, Styrmir Steingrímsson og Ingólfur Ólafsson, 13. feb 1998.
Leið númer 5. á mynd (númer 3. á eldri svarthvítri mynd).
Ís og snjóleið á vinstri hönd innan við klettana í gilinu.
FF.: Jórunn Harðardóttir, 3. jan 1999.
Leið númer 4. á mynd (númer 2. á eldri svarthvítri mynd)
Leiðin er mest áberandi lóðrétta súlan á vinstri hönd ofan við fossinn.
Leiðin er 50 metrar.
FF.: Guðmundur Helgi Christensen og Þorvaldur V. Þórsson, 3. jan 1999.
Leiðin var endurtekin 4. febrúar 2024 og það er okkar mat að þessi leið sé WI5+. (Ottó Ingi Þórisson og Sigurður Tómas Þórisson)
Leið númer 1. á mynd.
Lóðrétt leið næst fossinum og upp á stallinn. Fyrri spönn er 25-30m af 3. gráðu og við tekur lóðréttur ís. Leiðin er varhugaverð þar sem ísinn þynnist þegar ofar dregur og erfitt um tryggingar ofan við leiðina. Leið nr. 1 á mynd, 60m.
FF.: Guðmundur Helgi Christensen, Þorvaldur V. Þórsson og Jórunn Harðardóttir, 3. jan 1999.
Innst í Skálagili í Haukadal. Leiðin eltir vinstri jaðar bogans, sem hin heimsfræga leið Brennivín (M11+) liggur beint upp. Byrjar rétt hægra megin við Trommarann (megin foss gilsins), hliðrar skáhallt upp meðfram jaðri bogans í vandasömum, tortryggðum þunnum ís. Þar var áð og gerður stans á nokkuð solid ísbunkum eftir 50m+ klifur (með 30m exposure beint fyrir neðan). Eftir stansinn tók við nokkuð vandasöm hliðrun undir/bakvið megin kertið í efsta ísþilinu. Þar bakvið var læðst upp undir létt yfirhangandi tjald með kröftugum tæknilegum hreyfingum. Ofan tjaldsins tók við feitur 20m WI5 ís upp á brún í góðan stans. Sigið í einu 60m+ sigi beint niður bogann.
Ekki eins brutally erfitt og útlit var fyrir að neðan en afar vandasamt og risky á löngum köflum (þunnur ís og tæpar/fáar tryggingar), einkum í lok fyrri spannar (á þunna slabbinu í löngu hliðruninni) og á fyrstu 10m seinni spannarinnar (hliðrun undir kertið og upp bratta tjaldið).
Frábær leið með óviðjafnanlegum exposure faktor.
FF: Róbert Halldórsson og Sigurður Tómas Þórisson, feb 14
Leiðin er stöllótt tveggja spanna leið á vinstri hönd þegar gengið er inn gilið. Leiðin er mest áberandi línan áður en gilið verður alveg lóðrétt. Mynd óskast, 120m.
FF.: Valgeir Ægir Ingólfsson, Óttar Kjartansson og Ólafur, 20. feb 1999.
Fjölbreytt ísleið. Klifrað er upp fyrstu 40-45 metrana upp stalla að klettahafti. Þaðan er hægt að klára leiðina beint af augum eða hliðra örlítið og sameinast leiðinni Traktor. Leið nr. 18 á mynd, 50m.
FF.: Hallgrímur Magnússon og Páll Sveinsson, feb. 1999.
Skemmtileg leið með léttu mixuðu ívafi. Leið nr. 17 á mynd, 50m.
FF.: Guðmundur Helgi og Jórunn Harðardóttir, feb. 1999.
Leiðin fylgir lækjargili sem opnast skammt fyrir ofan Jöfra og endar uppi á fjallsbrún. Fyrst haftið er uþb 30m 4. gráðu spönn. Síðan tekur við langt brölt af 2. gráðu klifri og nokkrum stuttum 3. gráðu höftum upp að meginfossinum. Efst í gilinu er myndarleg hvelfing með tveimur áberandi línum, þessi leið er sú vinstra megin, hægri leiðin heitir Mikki refur. Hér er hægt að klifra upp úr gilinu (3+) eða fylgja leiðinni upp á brún. Meginnfossinn hefst á 40 metrum af bröttu klifri (5) sem endar á þokkalegri syllu. Þaðan eru svo 60 metrar af stuttum en bröttum höftum (3+) upp á brún. Á brúninni er hægt að ganga til austurs út fyrir hvelfinguna og niður hlíðina. Heildar lengd um 450m.
Staðsetning: Haukadal, beint ofan við bæinn Jöfra.
FF.: Skabbi og Sissi (nóvember 2012)
(neðsta spönn Jeremy Park)
Áberandi strompur í höfuðveggnum vinstra megin í gilinu. Tryggt með bergtryggingum. Leið nr. 16 á mynd, 60m.
FF.: Guðmundur Helgi Christensen og Kim Ciszmaiza 26.mars 1998.
Leiðiin liggur upp aðalfoss Skálagils og blasir við þegar gengið er inn gilið. Byrjað er hægra megin í fossinum og klifrað upp á stall þar sem fossinn og hamraveggurinn mætast. Þaðan er klifrað ca. 10m hægra megin í fossinum en síðan farið inn að miðju. Miðjulínunni er síðan fylgt að mestu upp á topp. Leið nr. 15 á mynd, 60m.
FF.: Guðjón Snær Steindórsson og Haraldur Örn Ólafsson, 20. feb 1999.
Klifrað er upp augljósa sprungu lengst til hægri i hvelfingu innst i gljúfrinu. Klifrað er 15m upp sprunguna og þaðan er hliðrað undir yfirhangandi ís út á ísþilið. Leið nr. 13 á mynd, 60m.
Gráða: M6, WI5+
FF.: Kim Ciszmazia og Will Gadd,24. mars 1998.
Stöllótt leið. Klifrað lengst til hægri í miklu ísþili innst í gilinu. Leið nr. 12 á mynd, 60m
FF: Þorvaldur V. Þórsson, Jórunn Harðardóttir og Guðmundur Helgi Christensen, 2. jan, 1999.
Ef leiðin er í þunnum aðstæðum er sprunga hægra megin sem hægt er að tryggja í með nettum klettatryggingum. Leið nr. 11 á mynd, 60m.
FF.: Guðmundur Helgi Christensen og Kim Ciszmazia, 26. mars 1998.
Leið nr. 10 á mynd.
WI 6, 60m.
Mjög þunnur ís eða klettar fyrstu 30-35 metra leiðarinnar upp undir fríhangandi ískerti. Klifrað er út á kertið og upp lóðréttan ís upp á brún. Efri hluti leiðarinnar hangir yfir sig um 3-4m.
FF: Will Gadd, Kim Ciszmazia og Guðmundur Helgi, 25. mars 1998.
Leiðin liggur í brattri mjórri skoru fyrstu 30 metrana og breiðir síðan úr sér í bratt ísþil. Leið nr. 9 á mynd, 60m.
FF.: Guðmundur Helgi Christensen, Jórunn Harðardóttir og Þorvaldur V. Þórsson, 2. jan 1999.
Leiðin liggur hægra megin við áberandi klettanef innarlega í gilinu. Leið nr. 7 á mynd, 60m.
FF.: Guðmundur Helgi Christensen, 25. mars 1998.
Leið nr. 6 á mynd, 60m.
Þessi leið liggur upp mjög áberandi skoru með mjög þunnum ís. Strompklifrað á köflum í byrjun leiðar.
FF.: Kim Ciszmazia og Will Gadd, 28. mars 1998.
Næsta augljósa leið innan við Sporjárnið. Leið nr. 5 á mynd, 50m.
FF.: Jay Smith og Kitty Calhoun, 13. feb 1998.
Klifrað er í þunnum ís undir kerti og þar er hliðrað til vinstri út á 6-8m lóðréttan ísvegg, við af honum tekur ísflái upp á brún. Leið nr. 4 á mynd, 60m.
FF.: Guðmundur Helgi Christensen og Jim Surett.
Næsta augljósa ísleið innan við áberandi fríhangandi kerti (240 mín). Leiðin byrjar á auðveldu brölti með einu mjög stuttu lóðréttu hafti. Síðan tekur við um 15-20m hátt lóðrétt íshaft og við af því tekur létt klifur á toppinn. Leið nr. 3 á mynd, 60m.
FF.: Þorvaldur V. Þórsson og Karl Ingólfsson, 20. feb 1999.
Leiðin er upp 40m svo til íslaust slabb en við tekur brattur ís upp á brún. Leið nr. 2 á mynd, 60m.
FF.: Páll Sveinsson og Hallgrímur Magnússon, 20. feb 1999
Leið nr. 1 á mynd.
60m. M 6+
Leiðin er upp kletta 25m undir þak þar sem áberandi þunnt kerti hangir fram yfir. Klifrað er upp þakið bak við kertið og þaðan út í lóðréttan ís. Leiðin er tortryggð í þakinu.
FF.: Kim Ciszmazia og Will Gadd, 25. mars 1998