Park same spot of Skálagil and then instead of going in to the gully keep walking on the main valley and slowly point up to the sector (on the way down we went straight down and then walked the flat but is it a swamp and need to be fully frozen ). Approach is 45′-60′
we climbed 6 lines but on the left there are few more; they are WI2-3 25m long and anchors on the top are tricky to find: mix of V-thread and rocks
FA Matteo Meucci and JulianO’Neil 20/01/2024 25m WI2-3
Sorry, this entry is only available in Icelandic. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.
Leið númer 3. á mynd.
Fyrsta augljósa leiðin á vinstri hönd ofan við leiðirnar “Aðrein” og “Hraðbraut til heljar”.
Byrjar á bröttum pillar sem er um 20-25 metrar upp á sillu. Við tekur svo 10-15 metra haft sem er örlítið til hægri, seinna haftið er auðveldara en tortryggt, hægt er að fara lengra til hægri fyrir meiri ís og betri tryggingar.
Í frumferðinni var leiðin klifruð í einni spönn og er þá um 50 metrar.
FF. Ottó Ingi Þórisson og Sigurður Tómas Þórisson – 4. febrúar 2024
Sorry, this entry is only available in Icelandic. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.
Leið númer 2 á mynd.
Nokkuð vatnsmikill foss neðst í Stekkjagili. Fossinn er eflaust oft opin og því ekki í klifranlegum aðstæðum.
Í leiðarvísu um Haukadal í ársriti Ísalp frá 1998 stendur eftirfarandi um leiðina “Ef gengið er inn eftir botni gilsins kemur maður að opnum fossi sem kemur i veg fyrir frekari uppgöngu. Hægt er að fara fram hjá fossinum með þvi að klifra upp vinstri vegg gljúfursins i einni til tveimur spönnum.” Leiðin upp vinstri vegg gljúfursins er leiðin Aðrein.
Leiðin er eflaust 30 – 40 metrar.
FF. Ottó Ingi Þórisson og Sigurður Tómas Þórisson – 4. febrúar 2024
This route is west of Svellgjá in the gully on the most western part of this cliff. Climb the chimney and then make some delicate moves to gain the easy ice. There are a handful of gear places available. Continue up the short gully. Climbed on the ísalp ice climbing festival 2024.
~40 meters in length
F.A Jay Borchard and Kjartan Tindur Gunnarsson 21.01.24
Leiðin byrjar í aflíðandi ís/snjóbrekku vinstra megin við hvelfinguna. Gott er fyrir þann sem tryggir að halda sig sem lengst til vinstri þar sem mikill ís getur losnað úr leiðinni því í henni myndast mikið af kertum. Annar möguleiki væri að halda sig inni í hvelfingunni ef fossinn er alveg frosinn – annars er þar samfelldur úði af ísköldu vatni.
Fyrsta spönn er um 50 m og í seinni hluta hennar er ísinn orðinn nálægt lóðréttu og lítið um hvíldarstöður. Seinni spönn er um 40 m og getur verið yfirhangandi á köflum. Í frumferð þurfti að klifra yfir og framhjá mögnuðum grýlukertamyndunum – eins og regnhlífar með göddum á. Það voru mörg lög af þessum regnhlífum og þess vegna sást ekki í efri brún leiðarinnar fyrr en komið var langleiðina þangað.
Sígið niður úr v-þræðingu frá toppi á tveimur 60 m línum. Í frumferð reyndust grýlukertin undarleg sterk og fá þeirra brotnuðu – vonandi gildir það áfram.
Tvær spannir, 50m + 40m.
FF: Ágúst Kristján og Halldór Fannar, 29. des 2020
Akið framhjá bænum Giljalandi sem er síðasti bærinn í Haukadal. Þegar komið er framhjá túnunum þeirra er klettabelti fyrir ofan bæjnn með fullt af stuttum línum í. Sjá nánar á myndunum.
Stutt en brött leið. Athugið að yfir þessari leið er stór hengja. Gáfulegast er að síga niður.
Akið framhjá bænum Giljalandi sem er síðasti bærinn í Haukadal. Þegar komið er framhjá túnunum þeirra er klettabelti fyrir ofan bæjnn með fullt af stuttum línum í. Sjá nánar á myndunum.
Stutt leið sem byrjar í bröttu kerti. Farið var upp hægra og stærra kertið.
Akið inn á Haukadalsheiði, innst inni í Haukadal. Yfir eina á og þá sjást leiðirnar í þessu fjalli. þegar þetta er skrifað er pláss fyrir nokkrar augljósar nýar línur þarna, en ekki bíða of lengi. Ég mun ekki gera það.
Í veggnum eru tvo stór ísþyl. Þessi leið er til vinstri í vinstra ísþylinu þar sem það nær samt alla leið upp.
Báður leiðirnar byrja nokkuð aflíðandi en verða svo nokkuð brattar. Bæði auðvelt að síga á V-þræðingu og að labba niður hægra megin (vestan við leiðirnar).
Þetta er stórt þyl yst í Haukadalnum, töluvert hægramegin við Look man no hands og þær leiðir og efst í fjallinu. Risa ísþyl sem virðist ekki vera svo bratt af veginum
Skemmtileg 2 -3 spanna leið með smá fjallamennsku í aðkomunni. Snjósöfnun ofarlega í leiðinni gerir hana ill klifranlega þegar líður á veturinn.
FF: Ívar, Einar Ísfeld, Thorbjörn hinn Sænski, 20 febrúar 2004
Leiðin er hægra megin við “240 min.” og er því núna fyrsta leiðin þegar gengið er inn í það gil. Mjótt kerti sem nær hálfa leið upp vegginn, eftir það eru bara klettar.
Byrjið að klifra ísinn, sem var auðtryggður þegar leiðin var farinn. Ískaflin var einkar skemmtilegur og vel brattur. Ísinn endar upp á litlum stalli þar sem hægt er að setja upp góða megintryggingu utan um stein eða halda áfram upp lítið þak. Áður en farið er í þakið er hægt að setja inn einn til tvo fleyga og einn lítinn vin (t.d. gulan alien). Restin af leiðinni er klifur inn í víkandi strompi sem hægt er að tryggja með fleygum og meðal stórum vinum (rauður til blár Camelot). Athugið að klettaspönnin er fullur 30m og því ó vitlaust að skipta leiðinni upp í tvær spannir eins og við gerðum (þó það hafi ekki verið ætlunin hjá undirrituðum í upphafi). Erfiðasti hlutinn í leiðinni er að fara yfir þakið. Góða skemmtun í þessari fimm-stjörnu leið Kv. Hardcore
FF: Jökull Bergmann, Ívar F. Finnbogason, 8. feb 2003
Innst í Stekkjargili. Leiðin sért stundum frá veginum. Er efst í gilinu í gilinu og verður maður að klifra upp aðra leið til að komast að þessari. (Sennilega leiðin fyrir ofan leið 2 og 3)
Löng auðveld spönn og svo bratt haft í lokin ca. 60m. Byrjunin á síðasta haftinu var yfirhangandi að hluta en er líklega ekki alltaf svoleiðis.
This is the hardest mix-climbing route in Iceland and at the time of the first accent it was the hardest mix route in the world with the second hardest being M8. There for Will graded the route M9+ with the remark that it might be harder. He has now confirmed the grade M11 and the route being a lot harder than any M10 of the same era. Brennivín is also one of the first spray ice routes in the world.
Guðmundur Helgi wrote the following in the 1998 edition of the Ísalp magazine
I don’t know how many tries it took over those four days, but it was a lot before success. Never before did he need such a long time or power to send a route, bruised and scraped with a broken nose and a smile all the way to the back of his head. Who is that man? Yes, Will Gadd, a Canadian living in the States that came here along with his soon to be fiancé, Kim Cizmagia, and a photographer in the mission of finding and sending the hardest mix climbing route in the world. Did they succeed? That will other people have to judge but the route is called Brennivín like the deadly Icelandic snaps like Will phrased it. The route is about 50m and is climbed as a single pitch, at the end of Skálagil canyon in Haukadalur in Dalasýsla. The first 15-20m are a freestanding pillar under a rocky roof that is 6m total but the cimb to the edge is 4m. The hard part is not over yet because from the edge, the crux is to traverse the edge to a sizable pice of ice to be able to climb to the top. In the later section the ice is quite thin and a little bit overhanging. In the only accent Will had to climb half of the way from the edge of the roof and to the top before managing to place a nice protection. The roof and the traverse have four bolts for protection.
First accent: Will Gadd, Kim Csizmazia and Guðmundur Helgi Christensen, 28. March 1998.
Mixuð leið í miðri gjánni aðeins vinstra megin. Leiðin byrjar á íslausu 5m yfirhangandi hafti þar sem dry toolað er upp í ís. Síðan er klifrað bak við mörg fríhangandi kerti sem mynda eins konar þil, hliðrað er til hægri nokkra metra og farið upp fyrir annað þak sem endar í 20m lóðréttum ís. Ofan við leiðina er ein spönn af 3. gráðu. Leið nr. 3 á mynd, 40m.
FF.: Jeff Lowe og Guðmundur Helgi Christensen, 12. feb 1998.
Lóðrétt kerti hægra megin við miðju í gjánni en vinstra megin við Skjálfandann. Möguleiki er á að hvíla sig á syllu þegar lokið er við þrjá fjórðu af leiðinni. Ef syllunni er sleppt er leiðin stífari. Leið nr. 2 á mynd, 40m.
FF.: Páll Sveinsson og Þorvaldur Þórsson, 12. feb 1998.
Þetta er leiðin sem er lengst til hægri þegar maður lítur upp í Svellagjá. Fyrri helmingur leiðarinnar er 3. gráðu brölt og leiðin endar í fallegu lóðréttu frístandandi kerti sem hægt er að ganga bak við. Leið nr. 1 á mynd, 35m.
FF.: Jón Heiðar Andrésson, Einar Sigurðsson og Hilmar Ingimarsson.
Leiðin byrjar þar sem Bæjarfosstraversan endar og klifrað er undir þakið út á kerti Bæjarfoss. Tveimur boltum hefur verið komið fyrir í þakinu. Leið nr. 4 á mynd, 60m ef klifin í einni spönn (þ.e. með Bæjarfosstraversunni).
Leiðin byrjar í 10m hárri súlu vinstra megin við Bæjarfoss. Klifrað er upp með súlunni undir hvelfinguna sem fossinn fellur fram af, síðan er hliðrað milli ískerta sem renna undan þakinu. Leiðin endar innst í hvelfingunni hægra megin við Bæjarfoss. Leið nr. 3 á mynd, 50m.
FF.: Guðmundur Helgi Christensen og Jeff Lowe, 13. feb 1998.
Tveggja spanna leið upp klettabeltið milli bæjargils og Stekkjagils upp á Hádegisbrún Besta aðkoman er frá bænum Hömrum. Fyrri spönnin byrjar á 20m lóðréttu hafti og endar á hallandi stalli. Seinni spönnin er 40m nærri lóðréttur ís sem getur endað í hengju.
Mynd óskast.
FF.: Helgi Borg Jóhannsson, Styrmir Steingrímsson og Ingólfur Ólafsson, 13. feb 1998.
Lóðrétt leið næst fossinum og upp á stallinn. Fyrri spönn er 25-30m af 3. gráðu og við tekur lóðréttur ís. Leiðin er varhugaverð þar sem ísinn þynnist þegar ofar dregur og erfitt um tryggingar ofan við leiðina. Leið nr. 1 á mynd, 60m.
FF.: Guðmundur Helgi Christensen, Þorvaldur V. Þórsson og Jórunn Harðardóttir, 3. jan 1999.
Innst í Skálagili í Haukadal. Leiðin eltir vinstri jaðar bogans, sem hin heimsfræga leið Brennivín (M11+) liggur beint upp. Byrjar rétt hægra megin við Trommarann (megin foss gilsins), hliðrar skáhallt upp meðfram jaðri bogans í vandasömum, tortryggðum þunnum ís. Þar var áð og gerður stans á nokkuð solid ísbunkum eftir 50m+ klifur (með 30m exposure beint fyrir neðan). Eftir stansinn tók við nokkuð vandasöm hliðrun undir/bakvið megin kertið í efsta ísþilinu. Þar bakvið var læðst upp undir létt yfirhangandi tjald með kröftugum tæknilegum hreyfingum. Ofan tjaldsins tók við feitur 20m WI5 ís upp á brún í góðan stans. Sigið í einu 60m+ sigi beint niður bogann.
Ekki eins brutally erfitt og útlit var fyrir að neðan en afar vandasamt og risky á löngum köflum (þunnur ís og tæpar/fáar tryggingar), einkum í lok fyrri spannar (á þunna slabbinu í löngu hliðruninni) og á fyrstu 10m seinni spannarinnar (hliðrun undir kertið og upp bratta tjaldið).
Frábær leið með óviðjafnanlegum exposure faktor.
FF: Róbert Halldórsson og Sigurður Tómas Þórisson, feb 14
Leiðin er stöllótt tveggja spanna leið á vinstri hönd þegar gengið er inn gilið. Leiðin er mest áberandi línan áður en gilið verður alveg lóðrétt. Mynd óskast, 120m.
FF.: Valgeir Ægir Ingólfsson, Óttar Kjartansson og Ólafur, 20. feb 1999.
Fjölbreytt ísleið. Klifrað er upp fyrstu 40-45 metrana upp stalla að klettahafti. Þaðan er hægt að klára leiðina beint af augum eða hliðra örlítið og sameinast leiðinni Traktor. Leið nr. 18 á mynd, 50m.
FF.: Hallgrímur Magnússon og Páll Sveinsson, feb. 1999.
Leiðin fylgir lækjargili sem opnast skammt fyrir ofan Jöfra og endar uppi á fjallsbrún. Fyrst haftið er uþb 30m 4. gráðu spönn. Síðan tekur við langt brölt af 2. gráðu klifri og nokkrum stuttum 3. gráðu höftum upp að meginfossinum. Efst í gilinu er myndarleg hvelfing með tveimur áberandi línum, þessi leið er sú vinstra megin. Hér er hægt að klifra upp úr gilinu (3+) eða fylgja leiðinni upp á brún. Meginnfossinn hefst á 40 metrum af bröttu klifri (5) sem endar á þokkalegri syllu. Þaðan eru svo 60 metrar af stuttum en bröttum höftum (3+) upp á brún. Á brúninni er hægt að ganga til austurs út fyrir hvelfinguna og niður hlíðina. Heildar lengd um 450m.
Staðsetning: Haukadal, beint ofan við bæinn Jöfra.
Leiðiin liggur upp aðalfoss Skálagils og blasir við þegar gengið er inn gilið. Byrjað er hægra megin í fossinum og klifrað upp á stall þar sem fossinn og hamraveggurinn mætast. Þaðan er klifrað ca. 10m hægra megin í fossinum en síðan farið inn að miðju. Miðjulínunni er síðan fylgt að mestu upp á topp. Leið nr. 15 á mynd, 60m.
FF.: Guðjón Snær Steindórsson og Haraldur Örn Ólafsson, 20. feb 1999.
Klifrað er upp augljósa sprungu lengst til hægri i hvelfingu innst i gljúfrinu. Klifrað er 15m upp sprunguna og þaðan er hliðrað undir yfirhangandi ís út á ísþilið. Leið nr. 13 á mynd, 60m.
Very thin ice or rock up the first 30-35 meters of the route, up to a free hanging icicle. Climb out to the icicle and up vertical ice to the top. The uper part is 3-4m overhanging.
FA: Will Gadd, Kim Ciszmazia & Guðmundur Helgi, 25. mars 1998.
Klifrað er í þunnum ís undir kerti og þar er hliðrað til vinstri út á 6-8m lóðréttan ísvegg, við af honum tekur ísflái upp á brún. Leið nr. 4 á mynd, 60m.
Næsta augljósa ísleið innan við áberandi fríhangandi kerti (240 mín). Leiðin byrjar á auðveldu brölti með einu mjög stuttu lóðréttu hafti. Síðan tekur við um 15-20m hátt lóðrétt íshaft og við af því tekur létt klifur á toppinn. Leið nr. 3 á mynd, 60m.
FF.: Þorvaldur V. Þórsson og Karl Ingólfsson, 20. feb 1999.
The route goes up on rock for 25m up to a roof where an obvious thin icicle hangs over. Climb through the roof behind the icicle and out to vertical ice from there. The route is hard to protect in the roof.