Áberandi strompur í höfuðveggnum vinstra megin í gilinu. Tryggt með bergtryggingum. Leið nr. 16 á mynd, 60m.
FF.: Guðmundur Helgi Christensen og Kim Ciszmaiza 26.mars 1998.
| Crag | Haukadalur |
| Sector | Skálagil |
| Type | Ice Climbing |
| Markings |
Fun sector on the right of Skálagil
Park same spot of Skálagil and then instead of going in to the gully keep walking on the main valley and slowly point up to the sector (on the way down we went straight down and then walked the flat but is it a swamp and need to be fully frozen ). Approach is 45′-60′
we climbed 6 lines but on the left there are few more; they are WI2-3 25m long and anchors on the top are tricky to find: mix of V-thread and rocks
FA Matteo Meucci and JulianO’Neil 20/01/2024 25m WI2-3
yellow WI2
red WI3
green WI3
blue WI3
black WI3
white WI2
Leið “0” á mynd
Leiðin er hægra megin við “240 min.” og er því núna fyrsta leiðin þegar gengið er inn í það gil. Mjótt kerti sem nær hálfa leið upp vegginn, eftir það eru bara klettar.
Byrjið að klifra ísinn, sem var auðtryggður þegar leiðin var farinn. Ískaflin var einkar skemmtilegur og vel brattur. Ísinn endar upp á litlum stalli þar sem hægt er að setja upp góða megintryggingu utan um stein eða halda áfram upp lítið þak. Áður en farið er í þakið er hægt að setja inn einn til tvo fleyga og einn lítinn vin (t.d. gulan alien). Restin af leiðinni er klifur inn í víkandi strompi sem hægt er að tryggja með fleygum og meðal stórum vinum (rauður til blár Camelot). Athugið að klettaspönnin er fullur 30m og því ó vitlaust að skipta leiðinni upp í tvær spannir eins og við gerðum (þó það hafi ekki verið ætlunin hjá undirrituðum í upphafi). Erfiðasti hlutinn í leiðinni er að fara yfir þakið. Góða skemmtun í þessari fimm-stjörnu leið Kv. Hardcore
FF: Jökull Bergmann, Ívar F. Finnbogason, 8. feb 2003
WI 5+ /M 6
Route no. 14 on the picture.
This is the hardest mix-climbing route in Iceland and at the time of the first accent it was the hardest mix route in the world with the second hardest being M8. There for Will graded the route M9+ with the remark that it might be harder. He has now confirmed the grade M11 and the route being a lot harder than any M10 of the same era. Brennivín is also one of the first spray ice routes in the world.
Guðmundur Helgi wrote the following in the 1998 edition of the Ísalp magazine
I don’t know how many tries it took over those four days, but it was a lot before success. Never before did he need such a long time or power to send a route, bruised and scraped with a broken nose and a smile all the way to the back of his head. Who is that man? Yes, Will Gadd, a Canadian living in the States that came here along with his soon to be fiancé, Kim Cizmagia, and a photographer in the mission of finding and sending the hardest mix climbing route in the world. Did they succeed? That will other people have to judge but the route is called Brennivín like the deadly Icelandic snaps like Will phrased it. The route is about 50m and is climbed as a single pitch, at the end of Skálagil canyon in Haukadalur in Dalasýsla. The first 15-20m are a freestanding pillar under a rocky roof that is 6m total but the cimb to the edge is 4m. The hard part is not over yet because from the edge, the crux is to traverse the edge to a sizable pice of ice to be able to climb to the top. In the later section the ice is quite thin and a little bit overhanging. In the only accent Will had to climb half of the way from the edge of the roof and to the top before managing to place a nice protection. The roof and the traverse have four bolts for protection.
First accent: Will Gadd, Kim Csizmazia and Guðmundur Helgi Christensen, 28. March 1998.
Innst í Skálagili í Haukadal. Leiðin eltir vinstri jaðar bogans, sem hin heimsfræga leið Brennivín (M11+) liggur beint upp. Byrjar rétt hægra megin við Trommarann (megin foss gilsins), hliðrar skáhallt upp meðfram jaðri bogans í vandasömum, tortryggðum þunnum ís. Þar var áð og gerður stans á nokkuð solid ísbunkum eftir 50m+ klifur (með 30m exposure beint fyrir neðan). Eftir stansinn tók við nokkuð vandasöm hliðrun undir/bakvið megin kertið í efsta ísþilinu. Þar bakvið var læðst upp undir létt yfirhangandi tjald með kröftugum tæknilegum hreyfingum. Ofan tjaldsins tók við feitur 20m WI5 ís upp á brún í góðan stans. Sigið í einu 60m+ sigi beint niður bogann.
Ekki eins brutally erfitt og útlit var fyrir að neðan en afar vandasamt og risky á löngum köflum (þunnur ís og tæpar/fáar tryggingar), einkum í lok fyrri spannar (á þunna slabbinu í löngu hliðruninni) og á fyrstu 10m seinni spannarinnar (hliðrun undir kertið og upp bratta tjaldið).
Frábær leið með óviðjafnanlegum exposure faktor.
FF: Róbert Halldórsson og Sigurður Tómas Þórisson, feb 14
Leiðin er stöllótt tveggja spanna leið á vinstri hönd þegar gengið er inn gilið. Leiðin er mest áberandi línan áður en gilið verður alveg lóðrétt. Mynd óskast, 120m.
FF.: Valgeir Ægir Ingólfsson, Óttar Kjartansson og Ólafur, 20. feb 1999.
Fjölbreytt ísleið. Klifrað er upp fyrstu 40-45 metrana upp stalla að klettahafti. Þaðan er hægt að klára leiðina beint af augum eða hliðra örlítið og sameinast leiðinni Traktor. Leið nr. 18 á mynd, 50m.
FF.: Hallgrímur Magnússon og Páll Sveinsson, feb. 1999.
Skemmtileg leið með léttu mixuðu ívafi. Leið nr. 17 á mynd, 50m.
FF.: Guðmundur Helgi og Jórunn Harðardóttir, feb. 1999.
Áberandi strompur í höfuðveggnum vinstra megin í gilinu. Tryggt með bergtryggingum. Leið nr. 16 á mynd, 60m.
FF.: Guðmundur Helgi Christensen og Kim Ciszmaiza 26.mars 1998.
Leiðiin liggur upp aðalfoss Skálagils og blasir við þegar gengið er inn gilið. Byrjað er hægra megin í fossinum og klifrað upp á stall þar sem fossinn og hamraveggurinn mætast. Þaðan er klifrað ca. 10m hægra megin í fossinum en síðan farið inn að miðju. Miðjulínunni er síðan fylgt að mestu upp á topp. Leið nr. 15 á mynd, 60m.
FF.: Guðjón Snær Steindórsson og Haraldur Örn Ólafsson, 20. feb 1999.
Klifrað er upp augljósa sprungu lengst til hægri i hvelfingu innst i gljúfrinu. Klifrað er 15m upp sprunguna og þaðan er hliðrað undir yfirhangandi ís út á ísþilið. Leið nr. 13 á mynd, 60m.
Gráða: M6, WI5+
FF.: Kim Ciszmazia og Will Gadd,24. mars 1998.
Stöllótt leið. Klifrað lengst til hægri í miklu ísþili innst í gilinu. Leið nr. 12 á mynd, 60m
FF: Þorvaldur V. Þórsson, Jórunn Harðardóttir og Guðmundur Helgi Christensen, 2. jan, 1999.
Ef leiðin er í þunnum aðstæðum er sprunga hægra megin sem hægt er að tryggja í með nettum klettatryggingum. Leið nr. 11 á mynd, 60m.
FF.: Guðmundur Helgi Christensen og Kim Ciszmazia, 26. mars 1998.
Route number 10 in the photo.
WI 6, 60m.
Very thin ice or rock up the first 30-35 meters of the route, up to a free hanging icicle. Climb out to the icicle and up vertical ice to the top. The uper part is 3-4m overhanging.
FA: Will Gadd, Kim Ciszmazia & Guðmundur Helgi, 25. mars 1998.
Leiðin liggur í brattri mjórri skoru fyrstu 30 metrana og breiðir síðan úr sér í bratt ísþil. Leið nr. 9 á mynd, 60m.
FF.: Guðmundur Helgi Christensen, Jórunn Harðardóttir og Þorvaldur V. Þórsson, 2. jan 1999.
Leiðin liggur hægra megin við áberandi klettanef innarlega í gilinu. Leið nr. 7 á mynd, 60m.
FF.: Guðmundur Helgi Christensen, 25. mars 1998.
Þessi leið liggur upp mjög áberandi skoru með mjög þunnum ís. Strompklifrað á köflum í byrjun leiðar. Leið nr. 6 á mynd, 60m.
FF.: Kim Ciszmazia og Will Gadd, 28. mars 1998.
Næsta augljósa leið innan við Sporjárnið. Leið nr. 5 á mynd, 50m.
FF.: Jay Smith og Kitty Calhoun, 13. feb 1998.
Klifrað er í þunnum ís undir kerti og þar er hliðrað til vinstri út á 6-8m lóðréttan ísvegg, við af honum tekur ísflái upp á brún. Leið nr. 4 á mynd, 60m.
FF.: Guðmundur Helgi Christensen og Jim Surett.
Næsta augljósa ísleið innan við áberandi fríhangandi kerti (240 mín). Leiðin byrjar á auðveldu brölti með einu mjög stuttu lóðréttu hafti. Síðan tekur við um 15-20m hátt lóðrétt íshaft og við af því tekur létt klifur á toppinn. Leið nr. 3 á mynd, 60m.
FF.: Þorvaldur V. Þórsson og Karl Ingólfsson, 20. feb 1999.
Leiðin er upp 40m svo til íslaust slabb en við tekur brattur ís upp á brún. Leið nr. 2 á mynd, 60m.
FF.: Páll Sveinsson og Hallgrímur Magnússon, 20. feb 1999
Route number 1 in the photo.
60m. M 6+
The route goes up on rock for 25m up to a roof where an obvious thin icicle hangs over. Climb through the roof behind the icicle and out to vertical ice from there. The route is hard to protect in the roof.
FA: Kim Ciszmazia & Will Gadd, 25. mars 1998