Morgundögg WI 4
Vinstri lína á mynd
Ein af tveim leiðum rétt vinstra megin (austan) við innganginn í Flugugil.
WI 4, 40m
FF: Óþekkt
Crag | Brynjudalur |
Sector | Flugugil |
Type | Ice Climbing |
Markings |
Vinstri lína á mynd
Ein af tveim leiðum rétt vinstra megin (austan) við innganginn í Flugugil.
WI 4, 40m
FF: Óþekkt
Crag | Brynjudalur |
Sector | Flugugil |
Type | Ice Climbing |
Markings |
Leið við inngang Brynjadals, um 250m hægra megin við Tíbrá
Fyrsta spönn er WI 4 í léttari kantinum en restin eftir það er WI 3
FF: Ásgeir Már og Mike Reid janúar 2018.
Hægri lína á mynd
Ein af tveim leiðum rétt vinstra megin (austan) við innganginn í Flugugil.
WI 4+, 20m
FF: Óþekkt
Vinstri lína á mynd
Ein af tveim leiðum rétt vinstra megin (austan) við innganginn í Flugugil.
WI 4, 40m
FF: Óþekkt
Hægri leiðin á mynd
Leiðirnar eru rétt vestan (hægra megin) við Flugugilið
Skemmtilegar leiðir með engri aðkomu
WI 3+/4 60m
FF: Freyr Ingi Björnsson og Baldur Þór Davíðsson. 2012
Skemmtilegar myndir úr frumferð má finna hér
Vinstri leiðin á mynd
Leiðirnar eru rétt vestan (hægra megin) við Flugugilið
Skemmtilegar leiðir með engri aðkomu
WI 3+/4 60m
FF: Freyr Ingi Björnsson, Sveinn Friðrik Eydal og Baldur Þór Davíðsson. 2012
Skemmtilegar myndir úr frumferð má finna hér
IV. gráða, 70m
Leið sem skiptist í 4 stalla, er á milli leiða 24 og 25.
FF. Jón Haukur, Valdimar Harðarson og Guðni Bridde, janúar 1992
Í því sem venjulega er klettaveggur hægra megin við Orion. Leiðin liggur upp þar sem kemur smá skarð í brúnina. Myndin sýnir Oríon en Myoplex vöðvaflex er ekki inni, mynd óskast.
Leiðin er til komin vegna úða frá Orion og er að öllu jafna ekki til. Byrjar í smá yfirhangi, einn fjarki og smá læsingar komu okkur yfir það, en restin er að mestu auðveld í góðum ís. Erfiðleikarnir byggjast á nokkrum crux hreyfingum í byrjun sem auðvelt er að tryggja.
FF: Ívar Finnbogason og Arnar Þór Emilsson, 24.02 ’01. 50m WI 5+
Leið númer 29
60m- 1-2klst
FF: Björn Gíslason, Jón Geirsson og Snævarr Guðmundsson, 16. april 1983.
Augljós leið, klifin í frábærum aðstæðum á sínum tíma, þá III gráða. Veturinn 1987 var hún aftur á móti algerlega lóðrétt og þá ókleif, enda íslaus með öllu, aðeins laus snjór.
Leið númer 27
2 spannir – 2 klst.
FF: Jón Geirsson, Kristinn Rúnarsson, Snævarr Guðmundsson og Þorsteinn Guðjónsson, 11. janúar 1986.
Æði bratt snjóklifur upp grófina vinstra megin við Órion.
Leið númer 26
FF: Jón Geirsson og Snævarr Guðmundsson, desember 1981.
Stuttir ísfossar, sá efri er erfiðari og endar í kvosinni þar sem Órion er. (Approachið að Óríon)
Leið númer 25
FF: Björn Gíslason, Jón Geirsson og Snævarr Guðmundsson, 16. apríl 1983.
Tvö stutt íshöft, hið efra brattara, eru einu erfiðleikarnir upp úr rásinni.
Leið númer 24
2 spannir og léttara á milli – 1 klst.
FF: Jón Geirsson, Kristinn Rúnarsson, Snævarr Guðmundsson og Þorsteinn Guðjónsson, 11. janúar 1986.
Eftir íshaft í miðri rásinni, liggur leiðin til vinstri og þaðan upp klettabelti.
Leið númer 22
FF: Jón Geirsson og Snævarr Guðmundsson, 15-20m janúar 1987.
Stuttur en erfiður ísfoss.
Kertasníkir er glæsileg leið innst í Flugugili í Brynjudal, um 40m löng.
Leiðin er í vesturhluta gilsins (hægra megin), beint á móti hinum fræga Óríon.
Aðkoma að leiðinni er eins og að Óríón, þ.e. upp botn Flugugils.
Brölt hægra megin í brattri mosabrekku framhjá slæðufossinum miðja leið inn gilið (farið varlega hér!) og upp nokkur stutt og létt íshöft eftir það.
Eftir síðustu íshöftin blasir leiðin við upp til hægri og þarf að fara upp nokkuð bratta (og harða) skriðu upp að leiðinni. Hér er einnig vissara að fara með gát.
Helstu niðurleiðir í boði eru:
NB Leiðin er skráð WI5+ en er mjög breytileg eftir aðstæðum. Getur rokkað frá WI4+ og upp í WI6 eftir ís- og snjómagni.
FF: Jökull Bergmann og Ásmundur Ívarsson (Athuga!! nöfn og ár!!)
Heitir hún ekki örugglega Kertasníkir annars?
Leið númer 28.
Klassísk leið, innst í Flugugili. Mikilfengleg hvelfing sem býður upp á tvær spannir sem gefa ekkert eftir. Getur reynst mjög erfið síðla vetrar þar sem stór hengja vill myndast í toppinn. Góður stans í litlum helli í miðri leið. Prófraun, fyrsta íslenska WI 5.
Leiðin er tæpir 100m að lengd og endar uppi á flötum stalli ofan við hvelfinguna.
Aðkoma sama og fyrir Kertasníki (upp gilbotninn) nema smá hliðarspor til vinstri í lokin – a) upp eitt 10m og annað 20m WI3-4 íshaft (stallur á milli) eða b) fara lengra til hægri inn í bratt mosaklifur í næstu rennu við hliðina á þessum íshöftum. Á báðum tilfellum endar þetta 50-100m aðkomuklifur í Óríon hvelfingunni… (mosaleiðin á hrygg hægra megin)
Algengast er að fara niður hjá Ýringi en einnig er hægt að fara niður gilið aftur en þá þarf að bakka niður aðkomuhöftin
Mynd fengin úr grein Páls Sveinssonar í 1988 ársriti ÍSALP um fyrstu ferð á Óríon. Gæða lestur fyrir áhugasama á bls. 14
“[…] fjarlægðin gerir fjöllin blá og ísleiðirnar aflíðandi.” – Skabbi eftir að hann fór leiðina í fyrsta skipti. Leiðin reyndist ekki aflíðandi.
Sjá má lýsingar Skabba á ferð hans og Robba í greininni “Kósíheit par exelance” sem birtist í ársriti 2009.
FF: Guðmundur Helgi Christensen og Páll Sveinsson, jan 1988.