Leið merkt sem 31

AD+, WI4. 250M FF: Björgvin Richardsson og Óskar Þorbergsson, 1986.

Sólei er alvarleg og erfið ísklifurleið í eystri hluta Skarðshorns. Með því að tengja hana við efri hluta leiðar nr. 31, Austurrif fæst einhver albesta ísklifurleið á Íslandi (sjá leiðarlýsingar fyrir Dreyra og Austurrif).
Neðri hluti Sólei inniheldur meginerfiðleikana auk leiðarvals í fyrstu spönn. Ísskrúfur eru notaðar í megintryggingar. Hafa skal meðferðis 2-3 bergfleyga. Leiðin er 3-4 spannir, auðveldari í efri hluta.
Úr miðgilinu er haldið upp vinstra megin í fyrstu, upp brött höft og svo upp á við til hægri, undir klettarifið hægra megin við gilið. Eftir það er augljóst ísgil með nokkrum íshöftum, uns það eyðist út í efri hluta og gengur að lokum út á háöxlina undir Austurrifi. Af henni er tilvalið að halda áfram upp rifið eftir leið 31. Að öðrum kosti er hliðrað út undir austurhluta rifsins.

Leið nr. 4 á mynd. Stöllótt leið hægra megin í skálinni. 70 metrar upp aðal fossinn og svo er hægt að klifra auðveldara brölt þar fyrir ofan.

Leið nr. 3 á mynd. Brött leið í miðri skálinni, um 50-70 metrar upp aðal brattann en svo er hægt að taka auðveldara brölt þar fyrir ofan.

Leið nr. 2 á mynd.

Tvær spannir. Fyrri spönnin er full línulengd til þess að sleppa við hangandi stans (ca. 70 m). Seinni spönnin er heldur léttari.
Hægt er að halda áfram eftir það í auðveldara brölti.

Leið 1 á mynd.

Um 50 metra klifur og svo auðveldari stallar þar fyrir ofan.

Leið nr. 52 á mynd.

Snjógil með 5-6 mjög bröttum íshöftum. Það svipmesta gefur leiðinni nafnið. Leiðin er erfiðust neðst og fyrir miðju. Hægt er að halda áfram úr Grafarfossi upp í leiðina. 600m.

WI 5, ca. 25m (sjálft Kókostréð)

FF.: Jón Geirsson, 23. feb 1985.

Skemmtilegar myndir úr Kókostrénu má finna hér

AI3+, 350M. FF: Andri Bjarnason, Freyr Ingi Björnsson, Sveinn Friðrik Eydal Sveinsson, 2015.

Leiðin fylgir NA-hrygg Skarðshorns sem allra mest og byrjar alveg neðst. Flöktir eilítið til að elta áhugavert klifur og góða tryggingastaði. Ekki var sneitt hjá erfiðleikum. Loka kaflinn (hrímið) var klifrað í hálfgerðum spíral frá hryggnum sjálfum til að elta veikleika og tryggingarstaði. Í honum eru mestu erfiðleikar leiðarinnar og fremur slæmar tryggingar.

Klifraðar voru fjórar 40-55m spannir, löng hlaupandi spönn og loks 2 spannir í höfuðveggnum, samtals um 350 metrar. Víða væri hægt að flýja úr leiðinni í gil austan við hana.

Tryggt var með bergtryggingum (hnetur, vinir, fleygar), skrúfum (5 stk., hefðu mátt vera fleiri) og snjóhæl.

Mynd eftir Andra Bjarnason.

Löng leið með mjög bröttum íshöftum, erfiðust fyrir miðju. Efri hlutinn er erfiðari en sá neðri. Leið nr. 51 á mynd.

Gráða: 2/3, 500m.

FF.: Hreinn Magnússon og Höskuldur Gylfason.

Leið merkt sem 27.

AD, WI4. 200M. Sirka 2-4klst. FF: Helgi Benediktsson og Arnór Guðbjartsson.

Fyrsta vetrarleið í NV-veggnum. Löng og samfelld ís og snjóleið sem er bröttust í neðsta hluta. Leiðin sameinasta leiðum nr. 24, 25 og 26 undir háveggnum og fylgir þeim seinustu spönnina. Átta til tíu spannir.
Vestan við Rifið (Nr. 26) er gróf eða hvilft sem gengur upp í vegginn. Lykilhluti leiðarinnar er upp 15m langt íshaft í neðri hluta en eftir það er klifrað upp grófina með stefnu til vinstri á háhluta Rifsins. Vinstra megin við rifið er íshaft, bratt og er það seinni lykilhluti allra leiðanna í NV-veggnum.

Á milli Vesturgróf og Rifið liggur leið upp á við sem svipar til Vesturgrófs en söguna vantar.

Löng snjóleið. Geta verið nokkur auðveld íshöft sem auðvelt er að sneiða hjá. Efst er ýmist farið upp gilið eða, ef snjór er mikill, upp hamrabeltil sunnan þess. 400m. Leið nr. 50 á mynd.

Ofarlega í leiðinni. Mynd: Árni Stefán

Einföld snjórás með hengju efst, 100m. Leið nr. 49 á mynd.

Nokkrar leiðir eru í giljunum neðan við botn skarðsins, merktar nr. 48 á mynd.

Leið merkt sem 26.

Gráða III+/-IV, 200M, 1-4klst. FF: Jón Geirsson og Snævarr Guðmundsson.

Fyrsta leiðin sem klifin var í NV Skessuhorns. Ein besta klettaleiðin í Skarðsheiði. Auðrötuð og sígild. Berg er misgott, en telst í heildina þokkalegt til klifurs. Leiðin er átta til tíu spannir með góðum megintryggingum.
Vestan megin í rifinu sem gengur neðst út úr meginveggnum, er greinileg kverk, sem liggur upp á rifið sjálft (III+). Eftir henni að meginveggnum.
Austan megin við rifið er afbrigði (26a), sem hefur verið klifrað að vetri til og vori, þegar snjór nær hátt upp á rifið. Er það greinilegur gilskorningur, eða gangur, auðklifinn í snjó en berg er afar laust. Nær gangurinn að meginveggnum.
Upp meginvegginn er rifinu fylgt og er það auðratað (hreyfingar af III. og IV. gráðu). Þegar háveggurinn (síðustu 40M) er klifinn er farið upp vinstra megin við rifið.

Góð ferðasaga frá fyrstu atrennu á Rifið árið 1979 með Bill Gregory og Birni Vilhjálmssyni finnst í Fréttariti nr 14. frá 1980 en þeir félagar neyddust til að snúa við eftir að hafa neyðst til að bívakka í 12 tíma stutt frá toppnum.

Leið nr. 47 á mynd.

Erfið og alvarlegg leið upp ísaða kletta.

Leiðin var klifruð upprunalega þannig að hún sameinaðist leið 46. Virkinu undir lykilkaflanum. Árið 1986 kláruðu Jón og Snævarr leiðina beint upp og heitir hún Miðrif.

Í heild er Miðrif af lV. gráðu en með hreyfingum af V. gráðu og A1 í lykilkaflanum.

Miðrifsafbrygði er gráða: 4+, 200m

FF.: Jón Geirsson og Snævarr Guðmundsson, 4. mars 1984.

Leið númer 46 á mynd

Krefjandi leið. Aðalerfiðleikarnir eru síðustu 70 metrarnir. Víða laus í sér. Alvarleg leið að vetrarlagi.

Gráða: III, 200m.

FF.: Björn Gíslason, Snævarr Guðmundssonm 23. maí 1981.

Leið nr. 45 á mynd.

Létt klettaklifur á hryggnum en talsverðar hliðranir í efri hluta til að komast á þægilegan hátt upp beltin.

Gráða: I/II, 200m.

Leið merkt sem 25.

AD+, WI4+. 200M, sirka 5klst. FF: Broddi Magnússon og Páll Sveinsson.

Austurgrófin er í raun viðamikil hvilft í veggnum sem gefur kost á fleiri en einni leið. Beinusut og reglulegustu línurnar eru leiðir 24 og 25. Leið 25 er vestar. Lykilkaflarnir eru tvær fyrstu spannirnar en eftir það sameinast hún leið 24.

Leið nr. 44 á mynd.

Einföld snjórás þar sem brattinn eykst er ofar dregur, 200m.

FF.: Helgi Benediktsson, Arngrímur Blöndahl og Einar Steingrímsson, 24. des 1978.

Leið nr. 43 á mynd.

Auðveld snjólína, 150m. Stundum er hengja í toppinn.

Mynd óskast

25m

Fyrst farin Jan. ´90: Jón Þorgrímsson, Stefán S Smárason
Hæsti fossinn í austurhlíðum Þórnýjartinds. Fjöldi
styttri fossa í léttari kantinum er á þessu svæði og
henta vel fyrir þá sem eru að byrja að spreyta sig í
sportinu.