Fjarðabyggð sameinar Mjóafjörð, Norðfjörð, Eskifjörð, Reyðarfjörð, Fáskrúðsfjörð og Stöðvarfjörð.
Mjóifjörður
Ein skráð leið er í Mjóafirði.
Norðfjörður
Ein skráð leið er á Norðfirði.
Eskifjörður
Hólmatindur
Hólmatindur stendur milli Reyðarfjarðar og Eskifjarðar, og er nokkuð um ísleiðir, og ein skráð alpaleið í norðurhlíð tindsins.
Reyðarfjörður
Geithúsaárgljúfur
Geithúsaárgljúfur er fyrir innan Reyðarfjarðarbæ, og þegar ekið er inn að Fagradal, sést gljúfrið greinilega á hægri hönd rétt eftir afleggjarann að Fáskrúðsfirði.
Malarvegur liggur upp að gljúfrinu og er hægt að leggja framan við það, þar sem tekur við auðvelt, nokkurra mínúntna brölt inn gljúfrið.
Í hæsta veggnum vestan megin í gljúfrinu eru Daltón-bræður, fjórar greinilegar íslínur, og eru tvær af þeim skráðar (Jobbi og Vibbi líklega ófarnir). Töluvert er þó í boði af styttri leiðum í kring, allt frá WI2 upp í fríhangandi drjóla.
Fossdalur
Ein skráð leið er í Fossdal, dalurinn er ofan við bæinn Sléttu, um 3km áður en komið er að Fáskrúðsfjarðargöngum.
Fáskrúðsfjörður
Enn er engin skráð leið á Fáskrúðsfirði.
Stöðvarfjörður
Enn er engin skráð leið á Stöðvarfirði, en sögur fara af einhvejum ferðum á tindana Súlur við sunnanverðan fjörðinn.
Klifrað er í þunnum ís undir kerti og þar er hliðrað til vinstri út á 6-8m lóðréttan ísvegg, við af honum tekur ísflái upp á brún. Leið nr. 4 á mynd, 60m.
Í apríl 1997 klifu Haraldur Örn Ólafsson og Guðmundur Eyjólfsson austurvegg Hvannadalshnúks fyrstir manna.
Fyrir miðjum veggnum er hryggur og ganga gil upp með honum beggja vegna. Originalinn liggur hægra megin við hrygginn. Fyrr höfðu Sigursteinn Baldursson og Guðmundur Eyjólfsson reynt við gilið vinstra megin og þurft að snúa við 40m frá toppnum.
Veggurinn liggur mjög hátt og er kominn í aðstæður snemma vetrar.
Leiðin þykir þó nokkuð alvarleg og tæknilega erfið. Ganga þarf í gegnum sprungið jöklalandslag til undir vegginn og þar tekur við krefjandi klifur, allt upp að 5. gráðu ís.
Gráða: D, WI5
Haraldur Í lykilkafla leiðarinnar. Ljósm. Guðmundur Eyjólfsson
Næsta augljósa ísleið innan við áberandi fríhangandi kerti (240 mín). Leiðin byrjar á auðveldu brölti með einu mjög stuttu lóðréttu hafti. Síðan tekur við um 15-20m hátt lóðrétt íshaft og við af því tekur létt klifur á toppinn. Leið nr. 3 á mynd, 60m.
FF.: Þorvaldur V. Þórsson og Karl Ingólfsson, 20. feb 1999.
Leiðin er upp kletta 25m undir þak þar sem áberandi þunnt kerti hangir fram yfir. Klifrað er upp þakið bak við kertið og þaðan út í lóðréttan ís. Leiðin er tortryggð í þakinu.
Líklega var fyrst byrjað að klifra í dalnum veturinn 1998. Í dalnum eru leiðir við allra hæfi allt frá 3. gráðu og upp úr. Gilin sem mest hefur verið klifrað i eru Svellagjá, Skálagil, Stekkjagil og Bæjargil. Haukadalur liggur frá austri til vesturs milli Miðdala og Laxárdals. Dalurinn er allbreiður og víðast vel gróinn. Neðst i honum er Haukadalsvatn um 4 km langt. Eftir dalnum rennur Haukadalsá og neðan vatnsins ku vera stunduð laxveiði. Fyrr á öldum voru miklir skógar i dalnum. Það eina sem eftir er af þeim er lítil skógartorfa innarlega i hlíðinni norðan Haukadalsvatns. Innst og austast úr Haukadal gengur Haukadalsskarð til Hrútafjarðar. Þar var áður kunn leið milli Norðurlands og Dala. Leiðin var aflögð að mestu eftir ad bílar komu til sögunnar. Í sunnanverðum dalnum er bærinn Hamrar. Upp af honum er brött gilskorin hlíð og háir klettar. Þessi hlíð er svo brött að ekki sést til sólar frá bænum 25 vikur á vetri.
Leiðir í Haukadal eru oft komnar snemma á hausti í góðar aðstæður og haldast nokkuð stöðugar fram á vor þrátt fyrir rysjótt veðurfar.
Helstu klifursvæði má sjá á yfirlitsmyndinni hér að neðan.
Skálagil Skálagil er um 8 km innan við Haukadalsvatn. Besta leiðin að gilinu er að aka sem leið liggur 1 km inn fyrir gilið og að brú móts við eyðibýlið Smyrlahól, þar er ekið yfir bruna og eftir slóða til baka hinum megin árinnar inn að gilkjaftinum.
Þaðan er gengið inn i gilið og upp hlíðina hægra megin. Best er að hækka sig sem fyrst upp að klettunum og fylgja þeim siðan inn gilið. Leiðirnar taka svo vid hver af annarri. Ef menn vilja klífa leiðir vinstra megin í gljúfrinu er r´ðlegast að ganga undir hömrunum inn að botn og yfir gilið þar.
Göngutími er um 30 mín.
Niðurleiðir:
Best er að síga niður leiðirnar eða nota sigstans sem er staðsettur milli leiðanna „Aumir fingur“ og „Fyrsta barn ársins“. Tveir sigboltar eru framan á steini fremst á mjög áberandi klettanefi innarlega á hægri hönd. Það þarf að klifra niður á nefið um 2 metra til að koma línunni fyrir.
Stekkjagil
Sjá aðkomu að Bæjargili
Gilið er vel á vinstri hönd þegar horft er upp í hlíðina frá bænum Hömrum. Þegar komið er að gilinu er möguleiki að komast inn í það með því að ganga upp með hlíðinni hvoru megin sem er upp á áberandi syllur í um 40m hæð og liggja inn í gilið. Ef gengið er inn eftir botni gilsins kemur maður að opnum fossi sem hefur ekki verið klifin en gæti vel verið lokaður í mestu frostum. Hægt er að frara fram hjá fossinum með því að klifra upp vinstri vegg gljúfursins í einni til tveimur spönnum (leiðin Aðrein) upp á hallandi syllu og ganga eftir henni inn á efri h luta gljúfursins. Þegar þangað er komið aka við mjög brattar ísleiðir á vinstri hönd (m.a. Þjóðleið 66).
Göngutími inn að fossi er um 20-30 mín
Niðurleið: Betra er að ganga niður austan megin við gilið.
Hádegisbrún
Á milli bæjargils og Stekkjargils er klettaveggur upp á svokallaða Hádegisbrún. Í þessum kletti eru tvær áberandi línur og hægri línan hefur verið klifin. Besta aðkoman er frá bænum Hömrum. Sjá Lýsingu að aðkomu Bæjargils.
Göngutími 25 mín.
Niðurleiðir: Sig niður leiðirnar eða gnaga til vesturs ofan við Bæjargil og Svellagjá niður með Snasagili Austanverðu.
Bæjargil
Bæjargil er ofan við bæinn Hamra í sunnanverðum dalnum. Úr gilinu fellur lækur sem rennur vestan við bæinn. Til að komast að Bæjargili er ekið inn afleggjarann að Hömrum um 2 km inn af Haukadalsvatni. Gengið er upp með læknum, þegar komið er að gilskorningi er farið upp eftir læknum austanverðum.
Göngutími: 10-15 mín.
Niðurleið: Hægt er að ganga ofan við leiðirnar til vesturs að Snasagili og niður með því. Besta leiðin er að síga niður leiðinrnar sjálfar.
Svellagjá Gjáin er beint ofan við bæinn Hamra í sunnanverðum dalnum. Gengið er sömu leið frá bílastæði og lýst er í aðkomu að Bæjargili. Þegar komið er að gilskorningi er farið yfir lækinn og gengið upp með honum vestanverðum.
Göngutími: 10-15 mín.
Niðurleið: Ofan við leðirnar er brött hlíð. Til að komast í flóttaleið þarf að kliffra eina spönn af 3. græaðu upp á stall þar sem hægt er að ganga til vesturs að Snasagili og niður með því. Besta leiðni er að síðga niður leiðirnar sjálfar.
Jöfri
Tvær leiðir hafa verið klifraðar í gili beint fyrir ofan bæinn Jöfra, efst í gilinu er stórt ísþil. Lagt er í námunda við bæinn Jöfra og gentið að gilinu.
Göngutími: 10-15 mín.
Niðurleið: Gengið er niður austan megin við gilið.
The route is in a gorge close to the main road where the road no. 1 starts to ascend to go over the mountain Breiðdalsheiði. There are only 2-3 routes on the right of this route but 20-30 routes on the left hand side. All unclimbed.
Easy but long WI 3. We had very good belay ledge after 55 meters of climbing, and the second pitch was only about 25 meters. We absailed down to the gorge on the left and only had to absail once. The name of the route is the Reindeer Fall, because there were reindeer tracks on the very edge were we came up.
WI3, 80m
FF: Einar R Sigurðsson, Peter McFadyen, Richard Edkins, des 2007
Lítið er vitað um þessa leið en talið er að hún liggi austar í Bolaklettinum sjálfum, leitum við að frekari upplýsingum um þessa leið!
WI4, 80m
FF: Ívar F. Finnbogason og Sigursteinn Baldursson
Skarðsheiði
Móri, 70-80 m, WI4, feb. ’95. Veturinn ’95 var nýr ísfoss farinn af þeim Ívari Finnbogasyni og Sigursteini Baldurssyni. Fossinn er í gil/dal á milli Brekku- og Hafnarfjalls og telja þeir að gilið,/dalurinn nefnist Hrúrtadalur og leiðin sjáist ekki frá veginum en best sé að leggja bílnum þar sem Skarðsheiðin sést best (við malarnámur).
