Er drangur þessi þverhníptur úr sjó og voru sagnir um að hann hefði verið klifinn um aldamótin 1800 af ónefndum brattgengismanni.

Tilgangurinn var að leggja veg upp á dranginn til að auðvelda eggja og fuglatöku. Klifrið tók fjórar klukkustundir upp dranginn.

Notaðir voru fleygar til trygginga og tréstigi einn á mjög erfiðum stöðum. Kom hann fyrir böndum og keðjum upp dranginn svo að hann var sæmilega fær bjargmönnum.

FF: „Eldeyjar“ Hjalti Jónsson, 25 júní 1893.

Rauð lína á mynd, endar á stóra stallinum

Sami veggur og leiðin Afi er á.

Tvær spannir

FF: Páll Sveinsson og Þorvaldur WI 5, 2004

Komið er í kletta í um 400m hæð. Fyrsti hluti klifursins er mjög góður, fast berg og gott að tryggja. Aðallega tryggt með fleygum. (gráða III)

Þegar að byrjunar lænunni lýkur blasir við hellisskúti nokkru ofar. Þá er farið til hægri og upp smá hrygg. Sá hryggur er ekki jafn fastur í  sér og byrjunin. Þá er haldið áfram til hægri yfir klettabrún, sem líkja má ivð brauðmylsnu, hvað festu snertir.

Þaðan tekur við erfiðasti partur klifursins (gráða IV). Ekki mjög bratt, en lítið um hand og fótfestur, með þverhnýpi fyrir neðan.

Að þessum kafla loknum tekur við mosavaxinn hryggur og þaðan er haldið upp til vinstri í skriðu.

Þaðan er rölt upp auðvelda kletta á toppinn.

Niðurleiðin er niður vesturhrygg fjallsins, sigið síðustu 40m á hryggnum og svo farið niður Kexið.

Í frumferðinni var stefnan sett á að klifra Kambhornið en teymið endaði ekki á réttu fjalli og áttaði sig ekki á því fyrr en í nestispásu á mosavaxna hryggnum.

FF: Birgir Jóhannesson, Ævar Aðalsteinsson og Örvar Aðalsteinsson, 8. ágúst 1979

Sárabót Satans er tveggja spanna móbergssprunga í vesturvegg Hrútafells, veggurinn er hér um bil 3 km fyrir vestan Skóga, snýr í norðvestur og er vægast sagt áberandi þegar komið er úr bænum. Nyrsti hluti þessa veggjar er svo einskonar drangi eða nýpa og gengur undir nafninu Arnarnýpa og rís tæpa hundrað metra í mjög sléttu og felldu móbergi sem verður að teljast heillegt á sínum mælikvarða.

Leiðin er með boltuðum sigakkerum = þrír 15 sm múrboltar í hvorum stansi, klifruð í tveimur spönnum, sú fyrri er hrein snilld 50 m 5.8 og því vissara að vera með alla vini sína með ef menn eru haldnir einhverri flughræðslu, seinni spönnin sem er um 30 m 5.8, byrjar á ansi víðri sprungu svo það er ekkert verra að vera með eitthvað XL dót.

Lesa meira →

Fyrsta spönn er boltuð af Árna Stefáni Halldorsen, Eyþóri Konráðssyni og Jónasi G. Sigurðssyni.

Flottur veggur rétt austan megin (hægri) við Saurgat Satans, gæti orðið frábær sportklifursector. Draumurinn er að láta Dirty Rainbow verða að fjölspanna leið, eins langt og mögulegt er að komast þarna upp, svo að hún er leið í vinnslu en fyrsta spönnin er tilbúin og er frábær sportklifur spönn.

Lesa meira →

Boltuð fjölspannaleið, ágætlega langt á milli bolta á sumum stöðum, slabb allan tíman.

Aðkoma: Gengið beint upp brekkuna frá tjaldsvæðinu, ætti ekki að taka mikið meira en korter. Best er svo að síga niður leiðina aftur þar sem hún fer ekki alveg upp á topp, muna að setja hnúta á endana á línunni!

Búnaður: 12-15 tvistar ætti að vera feiki nóg, ekki vitlaust að kippa 2-3 hnetum með, ekki nauðsinlegt samt. Mælt er með því að vera með hjálm allan tíman! Nesti, lína, bakpoki, kalk, klifurskór, tryggjaradúnn og góða skapið.

Lesa meira →

Hæð: 200m
Lengd leiðar: 400m
Tími: 6-8 tímar í klifri + tveir tímar niður
Aðkoma: 15 mín frá bíl

Útbúnaður: Léttur klettarakkur, hnetusett + 1/2 vinasett. Aðkoma er sunnan við Kambhorn, ekki hræðast blauta sanda, þeir eru harðari en sýnist…

Leiðin var unnin á árunum 1995-1998 af Guðjóni Snæ Steindórssyni og Snævarri Guðmundssyni. Einnig komu við sögu Björn Vilhjálmsson og Einar Steingrímsson auk Jóns Geirssonar en þeir tveir síðastnefndu tóku þátt þegar leiðin var klifin í heild, um verslunarmannahelgina 1998. Als voru farnar sex ferðir austur og í hverri ferð bættust ein til þrjár spannir við leiðina. Þegar upp var staðið var leiðin alls þrettán spannir. Höfðum við ekið alls um 7000km til að ljúka henni.

Lesa meira →

Fyrst farin í júlí 1982 af Birni Vilhjálmssyni og Einari Steingrímssyni.

Í frumferð leiðarinnar sóló klifraði teymið upp “Gráu slöbbin”, merkt inn II, III og III. Slöbbin leiða upp á hrygg, þar sem að aðal klifurhluti Nemisis fer fram. Klifrað er austan megin við hrygginn.

Frá hryggnum er farið í skorstein og stefnt að öðru gráu slabbi við “Eyrað”. Gráa slabbið rétti lygilega úr sér þegar að því er komið og er lúmskt erfitt, líkist helst skíðastökkbretti. Er farið upp vinstra megin, inn í stóra horninu og stefnt á stóran stein, sem húkir undir stóru þaki, sem krýnir Gráa slabbið. Þaðan er haldið skáhalt út til vinstri upp á brúnina. Upp á topp er farið eftir gróf (ca 80-100m).

Lesa meira →

Rauð lína á mynd

Fundin boltuð og frumfarin af Guðjóni Snæ Steindórssyni og Snævarri Guðmundssyni.

Fyrst klifruð í maí 2013

Aðkoman tekur um það bil 90 mín og er það brött ganga upp grýtta fjallshlíð. Grjótið er allt laust en er það stórt að gangan er ekki eins og að ganga í skriðu. Einhver teymi hafa átt í erfiðleikum með að finna leiðina, vonandi kemur myndin af góðum notum. Það á að vera blátt prússik í fyrsta bolta, það er til að gera leiðina sýnilegri ef verið er að leita af henni, það táknar ekki að leiðin sé project.

Lesa meira →

Leið númer 1 á mynd

Er í gili vestan til í Ingólfsfjalli, gilið snýr beint að bænum Hvammi. 10 mín ganga úr bílnum.

Gilið fær litla sól og leiðirnar geta haldist inni fram í apríl ef kalt er í veðri.

Oft kertaður að neðan, frekar brotthættur í byrjun vetrar, aðeins ofar þettist hann, tekur svo við kafli sem er oft frekar þunnur endar svo í massífu kerti ofar.

Leiðin er um 25 metrar, ef ekki er hægt að tryggja í ís á toppnum þá eru 10-20 metrar til viðbótar í stór grjót sem hægt er að tryggja í.

Í fyrstu tilraun við þennan foss fékk Ívar bíl lánaðan hjá mömmu sinni eftir skóla og keyrði sem leið lá að Selfossi til að klifra nýja leið í gili í Ingólfsfjalli. Ívar var einn á ferð og hafði hug á að einfara (sólóa) leiðina. Hann leggur af stað upp ísinn en það fer ekki betur en svo að hann dettur þegar hann er kominn aðeins af stað og fellur niður um 4m. Marinn og lítillega tjónaður staulast hann aftur í bílinn og keyrir heim. Svo kom hann aftur viku síðar til að klára það sem hann hafði byrjað á.

FF: Ívar F í kringum 2000

Leið númer 2. á mynd

ATH: Þessi leið myndast ekki lengur. Grindin er ekki uppi og úðarakerfi er ekki gangi

Leið númer 1. á mynd

ATH: Þessi leið myndast ekki lengur. Grindin er ekki uppi og úðarakerfi er ekki gangi

Leið númer 3

Spönn 1: Hliðrar eftir grassyllunni að austanverðum dranganum og byrjar að klifra upp klaufina við flöguna sem að er að flettast af suðurhliðinni.

Spönn 2: Byrjar þar sem rauða línan á drónamyndinni byrjar. Spönnin byrjar á nokkuð langri hliðrun inn í kverk. Kverkin leiðir í smá stans.

Spönn 3: Leiðir inn í Stóru sprunguna, þar sem að Lóndranginn er í rauninni klofinn í tvennt, nokkuð þröngt til að byrja með en víkkar talsvert eftir því sem ofar dregur. Endar alveg uppi á topp á sama stað og hinar leiðirnar.

Á toppnum er talsvert af gömlum sigbúnaði, slingar, karabínur, keðjuhlekkir og ein hneta, svo að ekki ætti að vera mikið mál að komast niður aftur. Í leiðinni sjálfri er eitthvað af fleygum og í stansinum. Grunur leikur á að fleygarnir séu eftir eggjatýnslumenn en ekkert er vitað með viss um það.

Drangurinn sjálfur er úr móbergi, svo að hann er aðeins laus í sér en á íslenskan mælikvarða er hann bara fínn og þokkalega fastur.

Í Lóndröngunum er talsvert fuglalíf, sérstaklega fýlar. Ráðlagt er að fara leiðirnar annaðhvort fyrir varptímann eða eftir þ.e. fyrir júní, eða eftir ágúst.

Fyrst er vitað til þess að leiðin hafi verið klifruð af námskeiðinu Fjallamennska III, í maí 2003

FF: Kjartan Þór Þorbjörnsson, … , maí 2003, 3 spannir 5.6

Leið hægra megin við Skógarfoss.
Myndast sjaldan, þar sem að hún snýr í suður og veltur á því að spreyið frá fossinum nái að frjósa á klettaveggnum.

Það þurfti þrjár atrennur og langan frostakafla til að leiðin yrði nógu þykk til að ná upp á topp.

FF: Floris Henri Flo & Brecht De Meulenaer 25.11 ’17,  WI 4, 3 spannir

Minni Lóndranginn er 61m á hæð og er ekki oft klifinn, talsvert fleiri láta vaða í þann stærri.

Í Lóndröngunum er talsvert fuglalíf, sérstaklega fýlar. Ráðlagt er að fara leiðirnar annaðhvort fyrir varptímann eða eftir þ.e. fyrir júní, eða eftir ágúst.

FF: Óþekkt 1938

Leið númer 2 á mynd.

Leiðin er yfirleitt klifin í tveim eða þrem spönnum. Fyrst upp á stallinn og svo alveg upp á topp, seinni spönnin er mjög löng og þræðir alskonar fídusa, því er ekki vitlaust að skipta henni í tvennt.

Í seinni spönninni er hægt að klifra upp klaufina líkt og í Upprunalegu leiðinni eða fylgja kverk sem er vinstra megin við klaufina.

Allt klifrið er dótaklifur með þokkalega góðum tryggingarmöguleikum en það eru gamlir og þokkalega traustir fleygar á stöku stað í leiðinni

Í Lóndröngunum er talsvert fuglalíf, sérstaklega fýlar. Ráðlagt er að fara leiðirnar annaðhvort fyrir varptímann eða eftir þ.e. fyrir júní, eða eftir ágúst.

FF: Óþekkt, gráða 5.6

Leið númer 1 á mynd

Ekki eru til myndir eða mjög nákvæmar lýsingar af klifrinu en fólki fannst þessi gjörningur vera hinn mesti háskaleikur. Leiðin er því ekki algjörlega þekkt en ætla má að hún liggin einhvern vegin á þennan hátt.

Hér og þar í leiðinni eru fleygar sem virka þokkalega traustir, annars þarf að notast við dótatryggingar. Þokkalega auðvelt er að finna góða tryggingastaði.

Í heimildum er sagt að Lóndrangar séu Basaltstappar. Klifrarar telja það vera helbera lygi eða í það minnsta hálfsannleik, því að augljóslega er um móberg að ræða af mestu leiti.

Í Lóndröngunum er talsvert fuglalíf, sérstaklega fýlar. Ráðlagt er að fara leiðirnar annaðhvort fyrir varptímann eða eftir þ.e. fyrir júní, eða eftir ágúst.

FF: Ásgrímur Bergþórsson 1735, 5.6

Í því sem venjulega er klettaveggur hægra megin við Orion. Leiðin liggur upp þar sem kemur smá skarð í brúnina.

Leiðin er til komin vegna úða frá Orion og er að öllu jafna ekki til. Byrjar í smá yfirhangi, einn fjarki og smá læsingar komu okkur yfir það, en restin er að mestu auðveld í góðum ís. Erfiðleikarnir byggjast á nokkrum crux hreyfingum í byrjun sem auðvelt er að tryggja.

FF: Ívar Finnbogason og Arnar Þór Emilsson, 24.02 ’01. 50m WI 5+