Svör sem þú hefur skrifað
-
Svör
-
Þessi umræða byrjar nú alveg úr hörðustu átt, frá leiðasnýki og félögum. Ég man nú einhverntíma eftir því að einn af félögum Palla tróð mig niður í baráttuinni við að ná í óklifraða leið í Haukadalnum, eftir að ég hafði spólað fram úr öllum gamlingjunum upp brekkuna en var grænn bak við eyrum og vissi ekki hvað var klifrað og hvað ekki. Reyndar bætti ég um betur þennan dag og klifraði M6 leið sem að mínu mati er ein flottasta leið svæðiðsins, reyndar ekki f.f. Ekki var hún heldur falleg sagan af gaurunum sem rótuðu upp brekkuna við Núp til að ná nýrri leið þar og gáfu sér ekki einusinni tíma til að spjalla við aðra klifrara sem renndu í hlað til þess eins að sjá hverjir væru þar á ferð. Líklega voru þeir hræddir um að leikurinn væri endurtekin frá Haukadalnum og þeir hefðu það ekki upp brekkuna á undan ungu strákunum, þrátt fyrir öll íþróttamet.
Nei ég get ómögulega tekið þessa gagnrýni til mín úr þessari átt.
Þið verðið einfaldlega að horfast í augu við það að mín vinnubrögð eru mótuð af gömlu hetjunum mínum, ykkur, og ef eitthvað hafa þau mildast mikið frá þeim tíma er menn voru tilbúnir að höggva mann og annan fyrir nýjar leiðir og sæti á toppnum. Reyndar væri ég nú til í að sjá eitthvað smá af þessum gamla tíma aftur. Það er lítið gaman að vera eina risaeðlan í þessari deyjandi keppni.
Hvað gráðurnar varðar þá er það deginum ljósara að mínar gráður eru oftar en ekki hærri en P-gráðurnar, en ég er hinsvegar ekki viss um hver hefur rétt fyrir sér því gráður eiga að endurspegla erfiðleika leiðanna en ekki stærð eistna klifraranna sem gerðu þær. Ég lít því á það þannig að ég sé að leiðrétt misskilning en ekki að ofgráða leiðir. Og varðandi Sexí þá getur vel verið að hún sé of gráðuð, ég var veikur þegar ég klifraði hana. Ekki andlega heldur líkamlega í þetta skiptið.
Auk þess held ég að kertið fyrir ofan Núp hafi fengið 5+. Óháður aðili sagði að það væri töluvert auðveldara en Sexí og hvað fær maður þá út??Ég mun halda áfram að gefa leiðum þær gráður sem mér finnst endurspegla erfiðleika þeirra í samhengi við klassíksar og viðurkendar leiðir eins og Orion. Ég get því miður ekki séð neina kosti við undirgráðun en marga kosti við það að gráðukerfi endurspegli eins vel og auðið er þá erfiðleika sem við má búast.
Varðandi nýja svæðið æta ég mér að eiga það einn í einn dag, eftir það verður staðsetning þess skráð á vefin eins og alltaf hefur verið gert. Þetta svæði er reyndar ekki erfitt að finna og ef menn nenntu að leggja á sig lítilsháttar labb væru þeir líklega löngu búnir að finna það. Við Jökull nenntum því og gerðum það fyrir okkur en ekki til að spara hinum væsklum könnunarleiðangur. Fylgist bara með, það hlýtur að fara að draga til tíðinda (þessar leiðir eru nú samt ekki nema svona p4 eða 5.gr í mesta lagi svo þið getið alveg andað rólega).
kv. Harðnandicore
Nei, Olli minn, Við erum náttúrulega löngu búnir að hreinsa til í Hestgili, ef þú kemur með mynd skal ég merkja inn fyrir þig.
Þú fylgist bara með hér á vefnum hvar nýja svæðið verður.
Jökull þú mátt eiga þetta þak fyrir mér, ég nenni ekki svoleiðis vinnu. Þig Will Gadd meigið eiga allt svona dótt fyrir mérl
Nei, ég held ég sé ekkert að yfirgefa skerið núna þegar loksins er kominn ís eftir öll þessi ár. Ætli næsta verkefni verði ekki að hreinsa upp svæðið sem við fundum síðasta vetur. Sorry en það er bannað að bíða eftir leikmanni!
Ég er annars enn að bíða eftir að fá yfirgripsmikinn pistil um afrek ykkar fóstbræðara þarna ytra, er búinn að vera glugga í kennslubókina ykkar og hún er ansi fín lesnig.
humm, þið leiðsögumenn ættuð nú aðeins að fara að glugga í sögubækurnar ykkar. Umrædd mynd er gerð eftir bók Joe Simpson og fjallar aðeins um einn mann sem kemst ekki alveg yfir móðuna miklu þrátt fyrir ansi góðar tilraunir. Hann er einnig ekki að príla í Himalaya heldur Cordillerunni eða nánar tiltekið Perú. Helv. góð bók, þú ættir að glugga í hana við tækifæri Jökull, þið Joe eigið ýmislegt sameiginlegt.
Ein af seinni bókunum hans, dark shadows falling (ábirgist ekki stafsetninguna sem er augljóslega ekki mín sterka hlið) er einnig mjög áhugaverð lesning fyrir tilvonandi fjallaleiðsögumenn.Annars væri ég mjög sáttur við að sjá þessa mynd og tel að hún væri skref í rétt átt til að sýna fólki að fjallamennska er ekki bara að dömpa krökkunum sínum í klifurhúsið og svo að plampa með kút á Allraefst, Nei fjallamennska snýst um að finna einhverja fáránlega erfiða og hættulega leið, ganga með hana í maganum í mörg ár þangað til verkurinn yfirgnæfir skynsemina og maður lætur loks til skara skríða með hjartað í buxunum, kemur sér í heljarinnar vandræði og með smá heppni sleppur lifandi frá öllu saman til að geta gortað af því á Ísalp fylleríum. Ef maður er mjög heppinn og mjög vitfyrtur nær maður jafnvel að klára leiðina. Eða svo segir Joe kallinn, bara í fleirri og vel valdari orðum.
Svona þar sem ég er byrjaður á að predika og vantar tilfinnanlega að fá útrás þá er rétt að kvetja fólk til að glugga í fjallabækurnar. Þær eru ekki eingöngu góð skemmtun heldur gefa líka góða innsýni í hversu mikið maður á að geta lagt á sig. Ef maður hefur lesið nógu margar fjallasögur kemur aldrei upp sú aðstaða að ekki sé hægt að hugsa til einnar af hetjunum og segja við sjáfan sig að hún [hetjan] hefði nú varla talið þetta mikið mál. Þannig verða allar aðstæður léttvæg þjáning sem auðvelt er að yfirstíga á leiðinni á toppinn.
En hvern er ég að reyna að blekkja að predika þetta fyrir iðkendum sem eru álíka metnaðarlausir og fótboltalið frá Selfossi (fjallaleiðsögumennirnir okkar í útlandinu eru auðvitað undanskildir þessu skoti, en eiginlega engin annar)?
Það er ekki hægt að segja annað en að Litlidreki sé fær á lyklaborðið, fegin að ég lendi ekki í svona blammeringum eins og þessir vitleysingar Rúnar og Softcore.
Annars neyðist ég til að fara að líta við í virkjanahönnun h/f því undirtektir hafa verið mjög dræmar, eiginlega bara alls engar.
Það væri þó gaman að fá eitthvað sem ritnefndin hefur ekki þegar sent frá sér.
muna að spyrja ykkur ekki hvað klifurhúsið getur gert fyrir ykkur heldur hvað þið getið gert fyrir klifurhúsið!
sendist á ivar@klifurhusid.is
Tja, maður fer nú að hugsa sig tvisar um áður en maður fer að klifra aftur með Andra, sérstakega í ljósi þess fornkveðna að allt er þegar þrennt er! Og það eru bara tvö búin í þessari hrinu. Eða eru það tveir skemmdir bílar og einn eftir?
Í öllu falli er ekki lognmolla þennan veturinn þó klifurafrek séu enn ekki farin að sjást.
Jæja, þar sem menn eru farnir að opna sig getur Hardcore farið að taka þátt í þessari umræðu. Eftri að hafa leikið góðastrákinn á laugardaginn var ekkert annað að gera en að skella sér í srúfuleiðangur í Þilið. Hardcore greip með sér einn lítinn Flubba og lagði af stað. Af skrúfurnum góðu var lítð að segja, farnar undir nokkra metra af ís og snjó. Í síðustu spönninni var breytist Hardcore í ansi mikinn softcore og gugnaði á öllu saman, langaði ekki að endurtaka leikinn frá síðustu ferð. Þegar Softarinn seig niður úr leiðinni sá hann að hann hafði gersamlega ofmetið erfiðleikana og farið algerlega vitlaust í spönnina. Sé farið út á kerti til vinstri má komast upp með að klifra síðustu spönnina sem bara ósköp venjulega 5.gr. Sem sagt Þilið er í auðveldum aðstæðum. Ef menn halda sig til vinstir er jafnvel hægt að fara upp á brún, en það er samt alltaf betra að síga niður og sleppa við stóru, stóru snjóflóðabrekkurnar.
Allt annað er frosið og fallegt, en stórara hengjur fyrir ofan Einfarann, og stæðstan hluta af Þilinu. Ef einhver fer í Þilið er óvitlaust að fara hægramegin í fyrstu spönnina þar sem snjórinn á stóru sillunnu virðiðst ekki vera of stöðugur, og setjið skrúfu efst í fyrstu spönnina.
kv. Softarinn
Spurning um að setja þetta sem hlekki inn á ísalp.is og bjóða svo útilíf auglýsingu gegn því að við tökum þá út?
Leit við í Skessuhorninu í gær og þar ver ekki mikill ís. Eitthvað hefði verið hægt að klifra í hinum hornunum.
Um daginn var ég inni í Villingadal og þar er fullt af ís eins og við vara að búast.
Annars ætti meira og minna allt að vera í aðstæðum núna og fer bara batnandi.
Auka hendur, frítt vinnuafl!
Ég skal kanna það við yfirsmiðin okkar. Annars ætlar Ísalp líka að gera skurk í að klára efrihæðina og þar verður þörf á aðstoð. Ef til kemur sendi ég út hjálparbeiðni hér á netinu.Þakka gott boð!
Ívar
Tja, ég reyndi reynar fyrst að hringja í Kalla sjálfan, vitandi að hann gæti talað björgunarsveitir og lögreglu í kaf og gefið mér þannig frið til að koma mér niður úr Þilinu. Auk þess gæti hann sagt þeim hvenig best er að aka inn dalinn.
Annars er maður farinn að skammast sín fyrir allt umstangið þar sem meiðslin eru ekki svo slæm eftir allt saman. Og mikið helvíti er súrt að sjá afskornu línuna og hugsa um allar skrúfurnar vitandi eftir á að maður hefði getað slakað á og v-þrætt.
Eftir þetta sýnist mér að einhver ætti að leggja höfuðið í bleyti um hvað gera skal þegar bjarga þarf klifrurum. Mér fannst frekkar skrítið hvað ég var að fá mörg símtöl frá 112 og Lögreglunni miðað við það að neyðarlínan og Landsbjörg eru í sama húsi og að ég var í einni þekktustu ísleið landsins. Ef ég hefði verið batteríslaus eða gloprað símanum niður hefðu flokkar björgunarsveitarmanna verið sendir inn í Þyril og vonandi líka inn í Eylífsdal. Það væri því ekki óvitlaust að einhver klifrari úr björgunarsveitunum tæki að sér að skrifa inn í í leiðarvísa nýustu leiðirnar og afhenta Landsbjörg svo björgunarliðið rata amk á réttan stað.
Annars hef ég í hyggju að mæta á fylleríið á laugardaginn og baða mig í stjörnuljómanum, segja ýkjusögur og láta eins og alsherjar fífl.
Og svo var ég nú ekki mikill jaxl þarna dinglandi og haldandi að mér væri að blæða út. Ef maður væri alvöru jaxl hefði maður strax séð að sárið var bara minniháttar, slakað aðeins á og komið sér rólega og hljóðlega í bæjinn án þess að skilja eftir stóran hluta af raknum. En ég er reynslunni ríkari!
Góður dagur á fjöllum með vafasaman endi.
Við Andri skelltum okkur í Þilið, enda hið besta veður. Ég leyfði stáknum að taka fyrstu og síðustu spönnina, af því að ég er svo góður gæji svona á efri árum. Andri leysti málið með glans. Síðsta spönnin lá upp af frístandandi kerti yfir á fríhangandi kerti af xxL stærð. Þegar ég var búinn að elta hann svona 8m upp frístandandi kertið og var að klára fríhangandi kertið barði ég einum of oft á sama staðinn. Allt draslið ákvað að færa sig neðar í dalinn þar sem það væri óhult fyrir höggum mínum. Þetta hafa verið einhver hundruð kílóa af ís, eða 2 til 3 tonn!?! Ívar litli hékk hinsvegar í öllu draslinu og varð samferða því niður fyrstu 10 metrana. Þetta var bara teygjan á þunnu línunum mínum. Þegar ég var búinn að ná áttum fór fram skaða skoðun sem leiddi í ljós stóran skurð á innanverðu vinstra læri. Eftir að hafa rifið frá allar buxur sá ég að ekki var um mikla blæðingu að ræða. Ég var hinsvegar smeykur um að einhver blæðing væri inni í vöðvanum sem var eitthvað skrítinn. Þar sem bæði Andri og ég vorum með síma gat ég hringt í hann og skýrt honum frá aðstæðum. Hann skar af línunni og batt um stein. Hann kom svo niður til mín og eftir stutt stopp hélt hann áfram niður í fyrsta stanz. Ég seig svo á eftir honum niður. Við skildum eftir skrúfu í fyrsta stanz og hringdum einnig í 112. Niður brekkuna sigum við svo á spektur, sem við fjarlægðum. Þar sem 112 og fleirri björgunaraðilar voru alltaf að hringja í mig með spurningar hringdi ég í Rúnar sem hefur líka klifrað leiðina og bað hann að hringja í björgunarliðið og koma þeim í skilning um að það þyrfti stóran, stóran jeppa til að komast inn dalinn. Fljótlega hringdu slökkvuliðsgaurarnir í okkur og voru á leið inn dalinn. Við Andri gengum og höltruðum niður brekkuna. Þegar þarna var komið var lærvöðvinn farinn að virka töluvert betur en við vorum samt fegnir og þakkláttir farinnu út dalinn. Annars væri ég enn að halta heim á leið.
Þegar við hringdum í 112 vissum við ekki hversu mikið ég væri slasaður. Ég ótaðist hinsvegar að í versta falli gæti ég hafa skaddað stóra æð. Við báðum hinsvegar sérstaklega um að bara einn bíll væri sendur til móts við okkur. Það sem ég vildi var einfaldlega að komast eins fljótt á slyssó og mögulegt og ég vissi að 60 undanfarar gætu ekki mikið flýtt fyrir mér þar sem ég var nokkurn veginn gangfær.
Ég þakka þeim fyrir sem tóku þátt í útkalli björgunarsveitanna og þykkir leiðinlegt þeirra vegna að þetta var ekki meira stuð. Skal vand mig betur næst (7,9,13)Svo þakka ég auðvitað slökkvuliðsgaurunum sem komu að ná í mig.
Þilið er hinsvegar enn í góðum gír. Það voru tvær mögulegar leiðir upp en nú er bara ein. Ef einhver fer upp má sá (sú) hinn sami gjarnan grípa skrúfurnar 3 með.
Einhverjir vilja örugglega draga lærdóm af þessu. Staðreyndin er hinsvegar sú að ísinn var eins og best var á kosið og gaf engan veginn til kynna að eitthvað svona gæti verið yfirvofandi. Við höfðum meira að segja skrúfað inn einar 3 skrúfur í frístandandi kertið (réttarasagt þilið) sem hrundi. Sem betur fer var ég búinn að fjarlægja þessar skrúfur en ég vill helst ekki hugsa hvað hefði gerst ef þetta hefði hrunið þegar Andir var að leiða. Inn í fríhangandi kertið settum við ekki neitt, auðvitað!
Einhverjir vilja örugglega bera þetta saman við tilfelli sem gerðist í næsta fossi við hliðina á fyrir um tveimur árum. Það er hinsvegar ekki sambærilegt, þar var um mjög kaldan og stökkan ís að ræða og allt sem fór var fríhangandi og auðvitað hefði engin heilvita maður tryggt í það (og það var ekki gert). Við vorum einfaldlega óheppnir, og samt helv. heppnir.
Skemmtið ykkur vel í klifrinu um helgina, ég held ég salki á og láti saumana gróa. En vonandi verður ís milli jóla og nýárs. Kannski ég byrji á einhverju feitu og þægilegu.
Climb on
Ívar
Alvöru fjallamennsku!?
það er kannski góð ástæða fyrir því að við hérna á fróni þekkjum ekki þetta blað.
Eigum við að gera eitthvað í því? eða halda bara áfram að vera aumingjar?
Það er meira hvað kaninn getur bruðlað! Senda ykkur fjögur til að kenna 300 manns þegar nóg hefði verið að senda einn.
Reyndar er veðrið að batna þannig að þú getur farið að líta aftur við.
Olli minni, við getum lítið gert í heimsmálunum. Kanarnir eru og verða vitlausir, jafnvel þó nokkrir flubbar reyni að kenna þeim eitthvað. Reyndar er ég ekki viss um að kaninn batni mikið við þessa kennslu (þetta eru nú eftir allt flubbar, menn sem láta spakmæli eins og þessi flakka: ,,leggstu niður og gefðu mér 10″. ,,þú ert svo vitlaus að þú ert örugglega komúnisti.“ )!?!Það væri bara óskandi að Einar (sem er margfaldur íslandsmeistari í skotfimi) geti kennt þeim að skjóta svo þeir slysist nú oftar til að hitta skotmörk sem eru á einhvern hátt réttlætanleg, en ekki níu litla krakka að leika sér á akrinum.
Svona er nú bara heimurinn, en að minnsta kosti spáir frosti næstu daga!Já og svo var það auðvitað: ,,Ég veit að það er allt í lagi með flugvélina, en stöktu samt út úr henni!“
Rakst á þessa grein þar sem ég var að renna yfir það helsta í bæjarmálunum, eins og ég geri alltaf á þriðjudögum.
http://www.bb.is/fullfrett.php?uid=30836&fl=1
Hvernig er annars veðrið þarna fyrir vestan?
Lítið að þakka, gott að heyra að einhverjir fara enn á fjöll!
Það er enn nóg eftir af tjöldum ef ykkur hinum vantar öruggan næturstað á fjöllum.
Sigurlin Eydal er að pakka, hún ætlar að flytja til Englands og reyna að fá vinnu í eldhúsinu á fiskveitingastað þar.
Hún er víst ekki sátt við það að einhver önnur gella sé að fikta í stóru ástinni sinni og vill ná honum aftur hið fyrsta. Hún er einnig að hugsa um að fara að stunda klifrið stíft, því það virðist virka á strákinn.
Kannski að hún skrái sig í doctorsnám líka, svona fyrst að hún er kominn í keppni. En fyrst verður hún að klára stúdentin.Ég hitti hana í bænum um daginn og frétti þetta allt frá fyrstu hendi. Annars hefur stúlkan það bara gott. Hún hefur virkilega verið að taka sig á í mataræðinu og hefur náð að léttast alveg helling. Fituprósentan er t.d. komin úr 48% og niður í 32%. Þetta hefur líka haft góð áhrif á húðina og svo á að fara að taka spangirnar. Teinarnir verða samt í tvö ár í viðbót.
Allt í öllu held ég að það leynist gull falleg stúlka einhverstaðar undir þessu öllu. Ég vona bara að henni farnist vel í lífinu, með eða án HRG!Menn hafa nú áður verið staðnir að því að tala við sjálfan sig á þessari heimasíðu, eins og t.d. Hardcore og Sigurlín Eydal sællar minningar. Og EKKI ER HARDCORE KLIKK!
Helv. andsk. helv. djö…. eins gott að það eru allir hættir að klifra hérna heima, annars væri verulegt hóp-þunglyndi í gangi, annan veturinn í röð.
En það verður amk nægur snjór ….. fyrir þá skíðamenn sem nenna að bera skíðin yfir 1700m.Ég held að þið þurfið ekki að flýta ykkur neitt heim, enda liggur ykkur víst ekki mikið á.
Ég nota samt tækifærið til að reka erindi ritstjórnar og minn ykkur sem stundið landvinninga á vegum Ísalp að skila inn þéttum pistli, mann er nú farið að þyrsta í eitthvað bitastætt efni frá þessari hetju för. Ekki er verra að mikið af myndum fylgi með þar sem maður hefur nú vanið sig á að deila með einhverjum slatta í sögur sumra klifrara.
Það er allt gott að frétta af ísmálum. Ok um Hvalfjörðinn og endaði í Villingardal með Halla G og Andra og við klifurðum einn af 14,(komma) eitthvað fossunum. Nóg af ís, svolítið af vatni á köflum en allt í lagi.
Það sem ég á við er að hjálp væri vel þegin, menn þurfa ekki endilega að kunna að klifra.
Ef svo ólíklega vill til að einhver sé til í að leggja hönd á plógin má sá hinn sami hringja í klifurhúsið í síma 553 9455 eða bara láta sjá sig.
