Svör sem þú hefur skrifað
-
Svör
-
Hæ
Við Bjöggi renndum inn í Brynjudal í morgun, keyrðum inn að skógrækt og klifruðum þar fyrir ofan. Ekki allveg nógu mikið að gerast, bara ein leið fær fyrir ofan skógræktina, oftast eru nokkrar léttar leiðir þar. Engin af stóru leiðinum norðanmegin í Brynjudalnum inni, nema kannski Nálaraugað. Margar af léttari, stöllóttu leiðunum litu hinsvegar þokkalega út. Efsta haftið í Ýringi var svínfeitt, eins og margt annað sunnanmegin í dalnum. Neðri höftin samt þunnildisleg. Eilífstalur fjarskafagur, Þilið í kjöraðstæðum, ef einhver nennir…
Skabbi
Hæ
Mér finnst þetta ekki endilega spurning um sóðaskap, frekar að þetta sé fyrir og/eða hættulegt. Gamlir pikkfastir fleygar geta mögulega gert gagn, ég hef klippt í svoleiðis fleyga. Gamlar hnetur eða kambar eru verulega sketchy og ætti að fjarlægja ef hægt er áður en e-r treystir þeim fyrir lífi sínu.
Ef einhver rekst á Camelot í Tjaldinu í Eilífsdal má hafa samband við Steve House, veit að hann saknar góðs vinar 😀
Allez!
Skabbi
Hæ
Brynjudalur er í feikilega góðum málum, ég myndi segja að allt nema Snati og Nálaraugað sé í flottum aðstæðum. Ýringur virtist vera í spikfeitum aðstæðum, m.a sást auka spönn við hliðina á efsta haftinu sem ég man ekki eftir að hafa séð áður.
Skabbi
Attachments:
Hvaða leið ertu að hugsa í Skessuhorni? Hryggurinn er yfirleitt fær allan veturinn en N-veggurinn þarf rysjótt veður og kemst oftast ekki í aðstæður fyrr en síðla vetrar. Ég hef ekki trú á öðru en að Villingadalur sé í bullandi aðstæðum en það gæti verið mikill snjór í dalnum og undir leiðum.
Skabbi
Kíktum tveir í Sólskinsbrekku og Suðurgil í Bláfjöllum í gærkvöldi. Flottur snjór amk upp í miðjar hlíðar þó að einstaka grjót nái í gegn. Gengum upp með stólalyftunni í Suðurgili, fínt langleiðina upp en búið að blása ofanaf efst.
Athyglisvert, örugglega alltaf sársaukafullt fyrir aðstandendur að sjá ástvini sína endurskapaða á hvíta tjaldinu.
Hæ
Ég er á því að skráning leiða verði að vera öllum opin til þess að vefurinn geti gegnt sínu hlutverki. Enn er slatti af leiðum hér og þar um landið sem menn eiga eftir að skrá, og vonandi bætast nýjar leiðir við í vetur.
Skabbi
Hæ
Það virðist sem fullt nafn og mynd hafi ekki skilað sér yfir á nýju síðuna af þeirri gömlu. Til þess að skrifa pósta undir nafni þarf að fara í flipann efst til hægri á síðunni og „breyta upplýsingum um mig“. Einfalt!
Skabbi
Hæ
Til hamingju með nýja síðu, við fyrstu sýn virðist hún vera öll hin glæsilegasta!
Ég fékk einhverja villumeldingu varðandi „vafrakökur“ þegar ég reyndi að logga mig inn. Það er allt rétt stillt hjá mér þannig að ég veit ekki hvað veldur. Endaði á að breyta lykilorðinu mínu (sem var tímabært hvort eð er), þá gekk þetta smurt.
Nú vonar maður bara að hér kvikni líf að nýju!
Skabbi
Hæ
Aðstæður í Austurárdal, Bröttubrekku og í Haukadal eru prýðilegar um þessar mundir, mikill ís og lítill snjór.
Skabbi
Gott hjá þér að deila þessu Ágúst!
Mikið var gaman að sjá Kalla Ingólfs þvælast um Glymsgil í úrhellisrigningu með hvíta lopahúfu sér til varnar. Slíkur hlífðarfatnaður hefur ekki endilega þótt til fyrirmyndar í gegnum tíðina, en við vitum nú öll hvernig tízkan breytist. Eitt sinn álpaðist Dísa vinkona mín hálfa leið inn í Glymsgil að vetri til með hvíta lopahúfu á kollinum. Blessunarlega voru þá til reyndir menn sem gátu lagt henni, og öðrum, lífsreglurnar. Mér er því bæði ljúft og skylt að deila þessum vísdómi fortíðarinnar með Kalla, og öðrum.
Karl Ingólfsson wrote:Skrifað 23 jan 2007 18:27Alltaf gaman að sja myndir úr Glymsgilinu.
Mest athygli mína vakti hinsvegar „fáklædda“ ljóskan.
Ég hef ekki getið mér orð fyrir að vera bokstafstrúar eða staðlaða ferkanntaða hugsun.
Það er t.a.m. eingöngu í örfá skipti sem ég hef haft fyrir því að skíða með hjálm og þá hefði maður sjálfsagt átt að láta það ógert að skíða…. Í önnur skipti hefði maður án efa átt að notað skíðahjálm en gerði það ekki.
Á skíðum er það hinsvegar svo að maður stjórnar áhættunni nokkuð sjálfur með hraða og leiðarvali.Glymsgil er hinsvegar þannig að það eina sem maður stjórnar þar sjálfur er hvort, og þá við hvaða aðstæður, maður fer inn í gilið. Náttúrulegt hrun á grjóti og ís er random og hrein tilviljun hvar næstu hraðsendingu ber niður.
Ég og fleiri hafa upplifað tilviljanakennt hrun á grjóti og ís á frostköldum sólarláusum dögum í Glymsgili. Aðstæður sem maður telur eins öruggar og þær geta frekast orðið.Ég efast um að nokkurstaðar annarsstaðar þar sem menn stunda fjallamennsku á Íslandi sé meiri ástæða til að vera með hjálm, heldur en á göngu eftir Glymsgilinu.
Sumt af því sem komið hefur niður mjög nálægt mönnum í Glymsgili hefur auðvitað verið á það mikilli ferð að hjálmur skiptir svo sem engu máli.
Það er samt e-h svo kjánalegt að vera ekki með hjálminn á kollinum einmitt þarna….Svo mörg voru þau orð!
Skabbi – kominn í háa söðulinn
Hæ
Þetta var glæsilegt framtak, ég tek að ofan fyrir öllum sem hlut áttu að máli. Ég vona að mæting hafi verið bærileg, veðrið um helgina gerði það að verkum að margir brugðu sér úr bænum, ég þeirra á meðal.
Allez!
Skabbi
Hæ
Þetta hafa verið við Hrönn og Björk sem þú sást á Hátindi á sunnudaginn, og við sáum þig í Laufskörðum. Löðrandi fínn skottúr, lögðum á bílastæðinu við Móskarðshnjúka og gengum upp gilið austan við Hátind. Þrælfín brekka og feikilegt snjómagn þarna uppi. Skíðafæri helst líklega e-ð áfram í þessum kulda, um að gera að drífa sig.
Allez!
Skabbi
Takk Rúnar
Orðið „trekt“ kemur vissulega upp í hugann þegar maður skoðar fyrstu myndina. Hversu æðislegur ætli snjórinn hafi verið fyrst menn ákváðu að taka sénsinn?
Skabbi
