Fossinn fyrir neðan Svartafoss

Fyrst farin af Hauk Elvari, Ívari F og Halldór A. 7. jan 2010

Efri línan á myndinni

Leiðin liggur í hömrum nokkuð beint upp af bænum Másstöðum í Skíðadal, 500m norðan en nokkuð áberandi gil.

Leiðin liggur í klettunum fyrir ofan leiðina „You can take the Scotsman out of Scotland, but…“ og 500m sunnar rétt við stóra áberandi gilið. Leiðin var klifin í beinu framhaldi af „You can take the Scotsman out of Scotland, but…“ en ekki nógu beint t

Klifin í tveimur spönnum, sú fyrri var 70-75° og 45m. Seinni spönnin var mjög þunn, 65-70° 35m.

Fyrst farin 2006 af Haraldi Guðmundssyni og Davy Virdee

Neðri leiðin á myndinni

Leiðin liggur í hömrum nokkuð beint upp af bænum Másstöðum í Skíðadal, 500m norðan en nokkuð áberandi gil. Fimmta nyrsta línan af sex.

Leiðin var klifruð í 3 spönnum, fyrsta var með 75° 10m. hafti, síðan snjór upp að megintryggingu (klettur). Önnur spönn er brattari ís í byrjun svo er hliðrað út í „turf“ og upp á íshrygg, þar sem er megintrygging. Þriðja spönnin er stutt en bröttust. Leiðin var klifin í lélegum ís og ber nafn sitt af því að Skotanum fannst hann geta hafað verið á Ben Nevis, slíkar voru aðstæðurnar.

Fyrst farin 2006 af Haraldi Guðmundssyni og Davy Virdee

Leið merkt inn GUL á mynd

Fyrst farin 2006 af Jökli Bergmann og Friðjóni Þorleifssyni

III, AI 2, M3 og auðvelt ísklifur

Auðvelt snjóbrölt fyrstu 200m að 20m klettahafti, sem að öllum líkindum fyllist af ís á góðu ári. Þetta haft er samsíða lengsta haftinu í Ósk Norfjörð, sem er mjög áberandi á hægri hönd. Áfram er haldið upp aðeins brattara snjó/ís gil um 150m. Stutt kletta/mosa haft er klifið uppá hrygginn sem aðskilur Rúnkara heilkennið og Ósk Norfjörð. Þar tekur við um 200m labb/brölt þar til hryggurinn mjókkar í auðvelt klettarif sem er klifrað alla leið uppá topp ca. 100m. Heildarlengd leiðarinnar er um 650m og er nákvæmlega jafn löng og Ósk Norfjörð en 50m styttri en Rúnkarinn. Leiðin heitir eftir Tómasi Ými Óskarssyni 1984-2006.

Mynd óskast

25m

Fyrst farin Jan. ´90: Jón Þorgrímsson, Stefán S Smárason
Hæsti fossinn í austurhlíðum Þórnýjartinds. Fjöldi
styttri fossa í léttari kantinum er á þessu svæði og
henta vel fyrir þá sem eru að byrja að spreyta sig í
sportinu.

Lengst til hægri á mynd, í endanum á Tríó hvelfingunni.

20m

Þægileg leið í litlu gili beint á móti Tríó (í sömu hvelfingu).

FF: Guðlaugur Ingi Guðlaugsson, Heiða Jónsdóttir og Skarphéðinn Halldórsson, desember 2008.

Leið merkt inn sem B1, a), b) og c) á mynd

60m

Fyrst farin Jan. ´88: Guðmundur H Christensen, Snævarr Guðmundss., Páll Sveinsson
Í áberandi gili norðan við snjóleið á Þórnýjartind,
miðja leið inn dalinn. Fossinn skiptist í tvö ísþil og
er það efra hærra og erfiðara. Fossinn klofnar í þrjár
greinilega súlur.

a) vinstra kertið er venjulega erfiðast , WI5 í
venjulegu árferði og vantar oft í efsta partinn.
FF: Einar Stefánsson og Kristján Maack

b) orginallinn (miðjukertið) er WI4+/5

c) hægra kertið er svipað erfitt og b).
FF: PS og GHC
NB varasamur snjóflóðafarvegur liggur niður
afbrigði c) og ber því að varast hana ef snjóalög eru
ótraust.

Leið merkt inn sem A10 á mynd

100m WI 6 M 5

Fyrst farin 8. mar ´09: Róbert Halldórsson, Sigurður T. Þórisson, Guðjón S Steindórsson
Leiðin liggur hægra megin í hvelfingunni hjá
Þilinu. Fyrri spönnin er 50-60m upp allt slabbið
undir stóra slúttinu (WI4+). Seinni spönnin þræðir
klakabunka ofan slabbsins (15m), þaðan í um 5m
(tortryggða) mixklifurhliðrun (M5) og út á
dinglandi kertið. Kertinu er fylgt upp fyrir slúttið
um 5m í ágætis hvíld bakvið kertið. Síðustu 10-15m
eru svo klifraðir utan á lóðréttu kertinu og í bröttu
frauði/snís upp á brún.

Leið merkt inn sem A9 á mynd

100m

Fyrst farin Feb ´91: Páll Sveinsson, Guðmundur H Christensen
Überklassík. Leið sem allir málsmetandi ísklifarar verða að fara. Yfirleitt farin í þremur spönnum, 40m WI4 fyrsta spönn, svo 30m WI4-5 önnur spönn og svo 30m WI5 lokaspönn sem endar í bröttu snjóklifri upp á brún. NB oft er stór hellir í lok 2. spannar, þar sem þægilegt er að gera stans.

Niðurgöngugil er vestan (hægra) megin við leiðina. Varist samt að hallinn á brekkunni er klassískur snjóflóðahalli, faið með gát!

Leið merkt inn sem A8 á mynd

50m, WI 6 M6

Fyrst farin Mar ´91: Páll Sveinsson, Guðmundur H Christensen
Leiðin liggur upp hvelfinguna ofan Tjaldsúlnanna,
beint ofan við mið-Súluna. Eftir að Tjaldsúlunni
lýkur tekur við erfiður íslaus kafli (tortryggður) inn
í hvelfinguna. Þaðan eru svo brött kerti eða tjöld til
að komast út úr slúttinu og endað í bröttu snjóklifri
upp á brún.

Leið merkt inn sem A7, a), b) og c) á mynd

50-60m

a) Vinstri súlan byrjar í um 20m slabbi með smá
hliðrun til hægri. Þá tekur við 5-10m lóðrétt íshaft
og síðan 10-15m af léttara klifri upp í efstu
ísbunkana. WI4
b) Miðsúlan býður upp á nokkur afbrigði, flest
kringum WI4+/5-, erfiðast um 20m bratt þil fyrir
miðri leið.
c) Hægri súlan er jafnan erfiðust Súlnanna og lengst
(60m), oftast WI5- eða erfiðara. Byrjar í WI4 slabbi
en síðan taka við 20-30m af lóðréttu klifri og síðan
10m slabb upp í efstu ísbunkana.

Leið merkt inn sem A6 á mynd

60m

Fyrst farin 15. apr ´93: Þorvaldur V Þórsson, Magnús
Gunnarsson
Ýmist farin sem afbrigði við Einfarann eða sem
framhald af vinstri Tjaldsúlunni (eftir hliðrun til
vinstri á stórri snjósyllu). Byrjar á 20m lóðréttu
íshafti og endar á heilli spönn af brattri snjóbrekku.
Myndast seint á tímabilinu, einkum við bráðnum á
snjó frá brún.

Leið merkt inn sem A5, a) og b) á mynd

150m

Fyrst farin 22. nóv ´81: Jón Geirsson, Snævarr Guðmundsson
a) Falleg leið upp gilskorning. Nokkur brött íshöft.
Aðal erfiðleikarnir felast í síðustu spönninni, sem er
íslítill strompur, sem endar í bröttu snjóklifri upp á
brún. Þægilegast er að fara annað hvort lengst til
hægri eða vinstri þegar komið er upp úr leiðinni til
að losna við stærstu hengjuna sem gnæfir gjarnan
yfir miðri leiðinni (WI3)
b) Annað afbrigði af Einfaranum er upp áberandi
ísþil á höfuðveggnum vinstra megin við strompinn í
orginalinum (WI4 oftast)

Leið merkt inn sem A4 á mynd

150m

Fyrst farin Des ´94: Guðmundur H Christensen
Áberandi ís/snjóleið austan (v. megin) við
Einfarann. Nokkur brött íshöft með léttara snjóklifri
á milli.

Leið merkt inn sem A3 á mynd

80m

Fyrst farin Páskar ´91: Páll Sveinsson, Guðmundur H
Christensen, Hallgrímur Magnússon
Blönduð mosa-, kletta- og ísleið af Eilífstindi og
áfram upp hrygginn og síðan upp á stefnið á brún
Esjunnar. Aðal erfiðleikarnir eru síðustu 30m.

Leið númer A2

Leiðin hefur ekki formlegt nafn eða gæti jafnvel borið annað nafn, ábendingar um það eru vel þegnar

Snjór/ís 600m

Fyrst farin Okt ´89: Guðmundur H Christensen
Falleg snjóleið hægra megin við leið A1
(Eilífstind). Farið er upp gil hægra megin við leið
A1, fylgt upp að Eilífstindi og þaðan út í leið A1. Ís
er í neðri hluta leiðarinnar en berg og mosi ofar.

Leið merkt inn sem A1 á mynd

Snjór 600m

Fyrst farin Jan ´78: Félagar í HSSR
Skemmtilegt snjógil án teljandi erfiðleika.
Eilífstindur sjálfur er lítill klettur, 6-7m hár. Frá
honum er um 100m hækkun upp á brún, um gilið til
vinstri. Þar er oft hengja en yfirleitt hægt að sneiða
framhjá henni hægra megin í gilinu.

Leið 57 í gamla leiðarvísi

Leið merkt inn sem F10 á mynd

Above the rock shore. Beware of the high tide that swallows
the start of the climb! Location not verified…

Fyrst farin Feb ´07: Ines Papert, Audrey Gariepy

Leið merkt inn sem F9 á mynd

Steep section around halfway up. Three stars

Fyrst farin Feb ´07: Ines Papert, Audrey Gariepy

Leið merkt inn sem F8 á mynd

Fyrst farin 23. des ´95: Karl I, Jóhann K og Hallgrímur M