Svör sem þú hefur skrifað
-
Svör
-
Ég á handa þér fetilslausa Naju.
Þú þarft að sækjana sjálfur. -Liggur einhversstaðar á Argentiere jöklinum.
Þessar axir hafa þann eiginleika að vera fljótari niður en eigandinn…Bendi mönnum á að halda áfram lestri jeppamannablogs
Maður sem hefur atvinnu af akstri ferðamanna á blöðrujeppa virðist telja eigin vankunnáttu eðlilegt ástand og leggur til að komið verði upp kortum á krossvið við helstu aðkomuvegi að jöklum sem sýni hvar sé hættulaust að ferðast…
9/2 kl 15:54 http://f4x4.is/index.php?p=127451&jfile=viewtopic.php&option=com_jfusion&Itemid=228#p127451Sá sem á eftir honum skrifar kl 22:19 leggur til að símsvaraþjónusta segi mönnum hvað er óhætt….
Til að setja þessa speki í samhengi þá er þetta sambærilegt við hugmyndir um krossviðarspjald á Ingólfsgarði sem sýnir sjófarendum öldufría leið út Faxaflóann…- Eða krossviðarspjald er sýni snjóflóðafríar skíðaleiðir á Tröllaskaga, -nú eða við Hvalfjarðargatnamót væri skilti sem sýndi örugga leiðir upp Þilið í Eilífsdal. Hugmyndir um sömu uppl. úr símsvara eru álíka gagnlegar.
Ég heyrði fyrir löngu þá gamansögu að Nýsjálenskir jöklar þættu öruggastir yfirferðar að hausti, -því þá væru allar sprungur fullar af Áströlum!
Broddurinn í sögunni er auðvitað sá að heimamönnum hefur ekki þótt fyrirhyggja og kunnátta nágrannanna upp á marga fiska og afföll á þeim verið umtalsverð.
Í þessu tilviki hafa Ástralarnir þá afsökun að vera á jökli í fyrsta skipti og vankunnáttan því auðskýrð.Á Íslandi þykir hinsvegar eðlilegt að menn ferðist árum saman um jökla án þess að hafa lært eða ætla sér að læra undirstöðuatrið um öryggi á jöklaferðum….
Þetta verður ekki leyst með krossviðarspjöldum eða símsvörum.
Ekki var hægt að sjá að jeppaferðafélagið 4×4 hafa markað sér stefnu í þessum efnum.Sammála Hlyn að menn verða að sýna ferðamennskunni þá virðingu að læra helstu atriði um eiginleika jökulíss og samspil við landslag og yfirborðshalla, -og svo auðvita þessa hefðbundnu fræði um öryggi á sprungusvæðum og umferð um sprungur.
Allt þar til fyrir 20 árum voru árvissar leitir af rjúpnaskyttum sem ekki rötuðu aftur til byggða.
Þetta var orðið það umfangsmikið vandamál að hjálparsveitirnar lögðust í áttavitakennslu á hverju hausti til að spara sér þokuþrammið í leitum, því auðvitað var fyrirhafnarminna að uppfræða skytturnar og láta þá skila sér af fjalli af sjálfsdáðum.
Í dag þykir sjálfsagt að veiðimenn kunni góð skil á rötun.Ég held að við þurfum ekki að vera viðkvæmir fyrir því að ræða jöklaferðir og kunnáttu (leysi) jöklafara á Íslenskum jöklum á almennum forsendum.
Staðreyndin er sú að fæstir þeirra sem aka um jöklana á eigin vegum hafa þekkingu á þeim þáttum sem allstaðar annarsstaðar þykja sjálfsagðir meðal jöklafara sem ferðast á eigin vegum.Ég man í augnablikinu eftir þrem tilvikum þar sem björgunarsveitir voru kallaðar til eftir að ferðamenn á jeppum eða vélsleðum höfðu fallið í sprungu.
Það er umhugsunarvert að hvorki fjölmiðlar eða björgunaraðilar hafa gagnrýnt kunnáttuleysi þeirra sem þarna voru á ferðinni.
Á meðan ekki kemur upp gagnrýnin umræða um kunnáttu jöklafara þá eru ekki miklar líkur á breytingum.
Sjálfum finnst mér eðlilegt að jöklafarar,eða amk lykilmenn í hverjum hóp, kunni að bera sig um á sprungusvæðum og fara upp og niður sprungur.Við alvarleg sjó, flug og umferðarslys er gerð opinber skýrsla þar sem einnig er að finna tillögur um úrbætur. Þar er einfaldlega viðurkennt að opin umræða og gagnrýni er forsenda umbóta.
Ég held að þeim sem eigi um sárt að binda sé mestur sómi sýndur með umfjöllun og úrbótum. Ekki er að sjá að slys í jökulsprungum á undanförnum árum hafa orðið hvati að bættri ferðamennsku.
Ég tel enga ástæðu til að menn dragi úr jöklaferðum en það er enn í gildi að „vits er þörf þeim er víða ratar“Ég hef aldrei verið í „Slysavarnarfélagi“ og er ekki í krossferð á þessu sviði en finnst óvitlaust að þessi umræða fari af stað innan þeirra samtaka þar sem mest þekking er til staðar á hefðbundinni jöklamennsku.
Er þetta ekki málið!
http://ruv.is/hekla/
Bílfært uppá Litlu Heklu og þaðan er nýsnævi á toppinn.
Þetta hefur verið ekið á óbreyttum jeppum í 60 ár…..Hmm…..
Þriðja spönn í Þilinu án trygginga, endalaus sólóklifur og að endingu e-h minniháttar föl sem feykti honum úr stalli í langri leið… -af því að hann var ótryggður!
Merkilegt að hann hafi tórað þetta lengi.
-Spúttnikkar sem eru fljótir upp -enda oft á snöggri niðurferð.Fyrir 15 árum keypti ég vinnuslysatryggingu hjá Sjóvá. Þessi trygging kostaði slatta og innifól slysatryggingar við klifur og sigvinnu á mannvirkjum og fjöllum. Ég náði síðar að útvíkka skilmálana yfir í hverskonar fjallamennsku oþmt snjóflóð.
Ég yfirfærði síðan klifur og skíðatrygginguna yfir í frítímatryggingu. Minnir þó að ég sé ekki tryggður ef snjórinn dettur á mig -en að ég sé tryggður ef ég dett á snjóinn! Fyrir þetta borga ég hóflegt álag á hefðbundna slysatryggingu. Þetta er síðan hluti af stærri tryggingapakka á bílum, húsi ofl. Tryggingafélagið hefur reyndar aldrei þurft að borga nokkurskonar bætur vegna minna trygginga svo það hefur ekki reynt á þetta.
Ég þreifaði e-h á tygginngamálum ÍSALP á sínum tíma og niðurstaðan þá var að tryggingarfélögin höfðu engan áhuga á þessu en það er mögulegt fyrir þá sem eru með önnur tryggingaviðskipti og góðan feril að semja um þetta sérstaklega.Ég þekki ekki tryggingamál Landsbjargar, en held þó að þar sé möguleiki á að hjálparsveitarmenn séu tryggðir vegna „æfinga á eigin vegum“ (er þó ekki viss) -etv er slíkt fáanlegt gegn aukagjaldi.
Etv er hagkvæmast fyrir menn að ganga í björgunarsveit og vinna sín tryggingamál þá leiðina. Kostnaðurinn er náttúrulega sárabótasprengiefnissöluskyndihjálparleitarkjaftæðið.
Þetta gæti jafnvel verið aðferð fyrir hjálparsveitir til að halda í mannskap.Þetta var nú ágætt hjá þér Páll en 5 ára sonur minn var að gægjast yfir öxlina á mér og heimtaði að fá að sjá klifurgarpinn sem poppaði upp næst á eftir þér á jútúb….
Þessi UIAA umræða hefur legið í láginni í tíu ár.
Það er víða þannig að helstu verkefni landssambanda (AC)og UIAA er baraátta um aðgengi að klifur og útivistarsvæðum og hreinlega réttinn til að geta klifrað. Samtökinn hafa líka unnið mikið innávið að bættu „siðferði“ og umgengni á klifursvæðum og aðkomuleiðum.
Þetta er í raun það sama og SAMÚT strögglaði við þegar sett voru síðustu lög um náttúruvernd og skipulagsmál.Krafan um ábyrgðartryggingaar klifrara er í raun til komin vegna umferðarþunga á vinsælum klifurleiðum og er sambærileg við skyldutryggingar bíla sem ekið er í umferðinni.
Það er margt ágætt útúr því að hafa að vera aðili að UIAA þó svo að annað sé framandi fyrir okkar strjálbýlisaðstæður. Meðan ÍSALPARAR eru ekki að lenda í vandræðum vegna aðildarleysis, þá má segja að aðild sé val. Ég ráðlegg mönnum að fylgjast með UIAA og öðrum síðum e-h fram eftir vetri til að átta sig aðeins á hvað þetta félagsbrölt gengur útá.
UIAA er rétti vetvangurinn til að kynna fyrirbæri eins og Íslenska ísfestivalið (ef e-h er stórhuga og treystir á veðráttuna).
Brölt á hærri fjöll er að mestu höndlað af ferðaskrifstofum sem sjá um leyfismál og pappíra.
Ef einhver sér fram á nauðsyn UIAA aðildar vegna e-h verkefnis, þá getur hann t.d. gengið í http://www.danskbjergklub.dk/ og látið í það skína að landráðamaðurinn Jón Sigurðsson hafi aldrei svikið okkur úr Danska Heimsveldinu…..Gúgglaði snöggvast gjalskrá UIAA. -Virðist vera ættuð frá Teheran 2008 og árgjald 300 manna klúbbs 1.100 CHF
Fyrir áratug minnir mig að áðildargjaldið hafi verið uþb 20% árgjalda sem þótti of mikið. Minnir að lægsta gjald hafi verið fyrir allt að 1000 meðlima klúbba en er nú 300. -og Himmi, þetta var einfaldlega gjaldskrá og var ekki umsemjanleg. Öfugt við Icesave þá áttum við val um að vera með eða ekki….
Fyrir margt löngu gekk ÍSALP í UIAA. Þetta var gert sérstaklega til að auðvelda Rip, Rap og Rup leyfismál v/Everestfarar.
Skömmu seinna hækkaði UIAA árgjaldið verulega og þá var ákveðið að hætta þessum greiðslum. Það var e-h tíman íhugað að ganga í samtökin aftur en þá vorum við rukkaðir fyrir mörg „ógreidd“ árgjöld og þar með var málið dautt.Núverandi stjórn getur kannað hvað þetta kostar í dag.
Ég hef skíðað þetta í nóvember og janúar og það er ekkert öðruvísi en skíða þetta síðla vetrar eða að vori.
Ég setti mig í sófastellinguna og glápti á Frönsku ofkælingarsápuna.
Ljómandi gaman að sjá myndir frá Argentiere.En ofkælingarbullið og biðvakið á fjallstoppnum flokkast undir hreinræktað kjaftæði.
1. Menn búa sig ekki undir nóttina á flötum fjallstopp, heldur leita skjóls við steina, hengju eða hvað eina sem veitir skjól.
2. Menn reyna hvað sem hægt er til að búa til skjól, s.s. snjógröft, grjótburð ofl.
3. Mjög brýnt er að hylja andlit og augu en þar er mest hitatap.
4. Menn sem eru þurrir og í þokkalegu ástandi, segjum þreyttir eftir langan dag á fjöllum, þeim er óhætt að sofna. Það er einfaldlega þannig að maður vaknar þegar kuldinn sverfur að og skjálftinn nær 7 á hrikter. Á meðan skrokkurinn er fær um að skjálfa þá er það betri aðferð en að berja sér því minni varmi fer til spillis. Ef hætts er á fingrakali er hinsvegar ástæða til að gera e-h sem trekkir blóð í útlimi.Það mætti ætla að í æsku hafi mannræfillin ekki einu sinni lært að setja á sig húfuna áður en hann fór í skólan í köldu veðri……
Hilmar Ingimundarson wrote:
….Væri gaman að fá að vita hvaða framfarir væru í gangi í Telemarki? Ef það eru þá einhverjar… kv.Himmi[/quote]Himmi, -þelamerkursveiflan er eins og kynlíf og hefur því ekkert breyst í þúsundir ára og kemur ekki til með að breytast.
Þú verður að passa þig á að festast ekki í einhverju hjakki um hjálpartæki á borð við stinnari skó… og öruggt **********
-Annars er alltaf gaman að horfa á blár skíðamyndir………Hefur þú rekist á einhverja brettadúdda?
http://www.youtube.com/watch?v=4w7sVSMbjyM&feature=player_embedded
skíðafæri 8. júlí 2009
Takk fyrir skíðin Bassi, -ég er enn með stafina og skinnapokann þinn. -Herðubreiðin var fín en ég naut góðs af því að það snjóaði mikið tvo dagana áður en ég fór á Herðubreið (um sólstöður.)
Var að koma að norðan í fyrradag og það er engu logið með skíðafærið í Fjörðum og Flateyjardal. Óvenjulegt að sjá hvað snjórinn er algerlega hreinn ennþá. Greinilegt að það hefur verið mjög mikið staðviðri í sumar.
Snæfellið lítur út fyrir að vera í kjöraðstæðum og líklega má ná góðri bunu niður SV hornið á Tungnafellinu, upp af Nýjadal. Ég hef oft tekið með mér skíði þegar ég hef ekið Sprengisand snemma sumars til að skíða þessa lænu….Klifurleiðir og tryggingar eru aukaatriði.
Það er hisvegar stórmál að viskímenningin á dranganum hefur að jafnaði verið það óábyrg að ég hef ekki séð nokkra ástæðu til að fara þarna upp.
Það er ekki fyrr en ég get treyst því að pyttlan á toppnum innihaldi amk jafn góðan drykk og þangað var ferjaður forðum, -eða betri, að ég geti hugsað mér að brölta upp þessa skriðu…..Upphaflega hugmyndin var að fara í smökkunarferð að 12 árum liðnum en ég óttast að vera orðinn elliheimilistækur áður en ég geti treyst því að þarna sé eftir e-h að slægjast…
Skál!
Það er nokkuð sjálfgefið að Goðasteinn er vestastur þar sem nafngiftin er að sama toga og á Goðafossi í Skjálfandafljóti hvar Þorgeir fól goðin forðum.
Þegar trúfrelsi var afnumið á Alþingi árið 1000 á skundaði Runólfur goðinn í Dal (sunnan Merkurbæja) með sína skúlptúra til fjalla og heitir kollurinn Goðasteinn þar sem skúlptúrarnir eru varðveittir
Nærtækast er að Goðasteinninn sé sá vestasti þar sem Runi kom upp um árið.Guðni var einn af þrælum Rúts á Hrútafelli og reyndi að forða sér á jökul….
„Guðni hljóp allt upp á jökul og náði Rútur honum undir Guðnasteini og drap hann þar.“
Þar sem þeir kappar komu sunnan frá má ætla að Guðni hafi verið veginn undir syðsta steininum og heiti hann því Guðnasteinn.Þeir sem geta lýst ferðum Hámundar er bent á Árna Alfreðs.
Mig grunar að Árni Tryggva þekki þetta.
Árni Tryggvason hönnuður
Rekagranda 4 – 107 Reykjavík* Sími: x 562 5026
* Farsími: x 862 5364 SMS* – Netfang arnitr@simnet.is
Himmi, -Ég er ekki að leggja til að menn leggi tjöldin á hilluna. Ég er einfaldlega að segja að í skítviðri á jökli sé yfirleitt mun betra að dvelja í snjóhúsi en tjaldi. Auðvitað er blíðan best og þá eru tjöldi fín. Bendi þér svo enn og aftur á að lesa pistlana þar sem ég minnist ekki á að standa uppréttur við gröft fyrr en eftir að þú skrifaðir þinn pistil um meint manngeng snjóhús
Varðandi heimskautaharkið þá er er veður mun stabílla þegar komið er langt frá opnu hafi og virkum varmadælum á við golfstrauminn. Þetta hefur í för með sér að úrkoma er minni, fannburður er minni oþh. Menn eru því betur komnir í tjaldi meirihluta dvalartímans. Allir hafa þó skóflur meðferðis.
Inúítar í Kanada og á Vestur Grænlandi bjuggu í Iglo á vetrum eða þessum klassísku hvolflaga snjóhúsum. Þeir völdu þetta framyfir tjöld þar sem snjóhúsin eru hlýrri og óþarfi að bera með sér snjóinn á milli náttstaða.
Það er hinsvegar engin hefð fyrir vetrarbúsetu í snjóhúsum á Austur Grænlandi. Ástæðan er að þar gerir umhleypingar líkt og hér og hlaðin snjóhús endast stutt í slagviðri (spyrjið bara Einar-Rennurhratt)
„Hengjusnjóhús“ úr þéttum snjó getur staðið af sér umtalsvert slagviðri og verið þurrara en tjald en ég hef litla trú á að „gryfjusnjóhús“ á flatlendi sé góður kostur í mikilli rigningu.
Björk,
Varðandi burðargetu þá verða men bara að grafa og öðlast reynslu af því hvernig mismunandi snjór hagar sér og læra að varast hvað léttur og auðgræfur snjór sígur hratt.Árni minntist á að hjarn og snjóleysi komi í veg fyrir snjóhúsagerð og það eru ekki ný sannindi.
Það hafa ábyggilega margir heyrt hrakningasögur sem innihéldu frasann “ ekki var nægur snjór eða of harður til að grafa sig í fönn“.Bassi er hinsvegar með langbesta innleggið, -hljómar ekki spáin uppá að fara nokkrar salibunur upp Kaldbakinn á fjallhíf….
Helgi, -jú öndunarop stíflast.
Það skiptir mestu að hafa góða loftræstingu þegar verið er að elda oþh. Það er ágætt að opna bæði áveðurs og hlémegin á meðan prímusinn er í gangi. Síðan má loka áveðurs þegar farið er í pokana. Það þarf alltaf að spila loftæstinguna eftir eyranu.Það er spurning hvort Árni geti ekki endurbirt greinina sem hann skrifaði fyrir margt löngu.
Himmi, -hvar hef ég skrifað um snjóhús þar sem hægt er að standa uppréttur?
-Eg talaði um snjóhús þar sem hægt er að SITJA og LIGGJA.Varðandi leka og raka í snjóhúsum þá er það spurning um loftræstingu og þakform.
Snjóhús grafin í hengjur:
Hér hafa gengið aftur teikningar af snjóhúsum þar sem megináherslan hefur verið á að hafa húsin eins hlý og hægt er.
Mönnum hefur verið ráðlagt að hafa op eins neðarlega og hægt er og jafnvel verið ráðlagt að puða við að grafa húsin um eins þröng op og hægt er . Hús af þessari gerð eru bæði illgræf og vond til búsetu. Það er mikið fljótlegra að grafa hengjuhús um þokkalega stórt op svo svo hægt sé að standa þokkalega að verki.
Það er kostur að hafa opið ofarlega, minni hætta er á að skafi fyrir opið og loftræsting er auðveldari. Síðan er öndun stillt með því að stinga göt með skíðastöfum þar sem það hentar.
Kuldi er ekki vandamál en loftræstingu þarf að vanda.Varðandi snjógryfjur á flatlendi þá er grafinn ca 1,5 X 2,5 metra gryfja og efninu sem kemur upp hlaðið umhverfis hana. Gryfjan er látin breikka út til hliðanna. Síðan er skíðum, stöfum, sleðum og þ.h raðað sem þakbitum yfir gryfjuna og reft yfir með blokkum sem skornar hafa verið annarsstaðar og síðan kastað yfir snjó og þjappað eins og tök eru á.
Æskilegt dýpt er þannig að hægt sé að SITJA uppréttur.
Útfrá mjórri endanum, hlémegin, er grafið vik sem notað er sem uppganga. Nauðsynlegt er að þetta vik sé til hliðar við svefnrýmið. Þessu viki er lokað með bakpoka.
Inni í snjóhúsið tekur maður exi og skóflu og jafnvel skíðastaf ef e-h er á lausu.
Loftræst er með því að stinga göt upp úr þaki eða skáhalt upp um hliðar.Ég hef gert skýli af þessari gerð tvær nætur í röð í arfavitlausu veðri og átt þar ágæta vist. Þar er ég að tala um hvassviðri og háarenning þar sem vindurinn velti gjarnan púlkunum og töluvert skóf ofan í gryfjuna á meðan verki stóð. Dvölin fyrri nóttina var það góð að við tókum okkur upp og héldum áfram í verra veðri en daginn áður, þar sem við vissum að lítið mál væri að gera annað skýli sömu gerðar þegar kvöldaði.
Ég var þarna með Árna Alf og Himma Aðalsteins. Við höfðum ekki grafið gryfju af þessari gerð sameiginlega áður og fyrri gryfjan tók okkur tvo tíma frá því að við stoppuðum og þar til allir voru komnir inn. Seinni gryfjan tók 1,5 klst.
Þetta er líklega ekki nema klukkutíma verk í góðu veðri.Svo eru góðir kostir við snjóhús ss að ekki þarf nema hálfur uppúr pokanum til að skilja við no. 1. Og áður en skíðin eru tekin úr þakinu þá má skilja við no. 2 í skjóli.
Tjöld eru svo ágæt í þokkalegu veðri.Ég skaut þessu fram til að ná upp umræðu um snjóhús.
Undanfarna vetur hafa gönguskíðamenn verið hirtir upp á jeppum, þar sem þeir hafa hírst í tjöldum við slæman kost á jöklum eða hálendinu. Líklega er ekki nema mánuður síðan hópur var hirtur upp á svipuðum slóðum og Ívar.Sjálfum finnst mér fátt nöturlegra en að hírast í tjaldi í slæmu veðri.
Ég hef góða reynslu af snjóhúsum og átta mig ekki á því hversvegna allir þessir gönguskíðamenn gerðu sér ekki snjóhús.Getur það verið að þeir sem kalla á hjálp úr tjöldunum hafi ekki reynslu af því að gera sér snjóhús á flötu landi?
Eru kanski einhverjir aðrir sem gera sér snjóhús og eru þá ekki að kalla eftir hjálp og ferðast án fjölmiðlaathygli?
Eða eru menn einfaldlega hættir snjóhúsagerð?Ef rétt er staðið að snjóhúsagerð, er raki ekki vandamál á meðan ekki rignir. Aftaka rigning og rok er versta veður sem finnst á jökli og líklega eina veðrið þar sem tjöld duga betur en snjóhús.
Ef hitastig er undir núlli, veður er ekki verra en svo að tjöld fjúka ekki, hægt er að komast út úr tjaldi og inn í það aftur án þess að það rifni í tætlur, -þá er örugglega hægt að gera snjóhús og vera þar með laus úr kófi og hávaða.
Gott snjóhús þar sem hægt er að sofa þægilega og sitja uppréttur við eldamennsku (gryfja með skíðaþaki), á flatlendi, á ekki að taka nema 1,5 klst í skítviðri.
