Svör sem þú hefur skrifað
-
Svör
-
Í hinni Amerísku ofursjoppu REI hefur verið svona græja til sölu um langt árabil. Í Alaska ’93 keyptum við svona græjur á leiðinni heim og ætluðum að koma með þetta færandi hendi til lausnar öllum vandamálum í erfiðum ferðum. Eitthvað hafði þá afgreiðslukonan við það að athuga að 4 sólbrenndir kallar væru að kaupa þvagtrektar í stórum stíl og sá ástæðu til þess að árétta að þetta væri fyrir konur. Við sáum hins vegar fyrir okkur stórfellda markaðsmöguleika þessa varnings. Nokkrum árum síðar held ég að flest eintökin hafi verið kominn í sjóinn eða undir stokka og steina á hálendi landsins. Held samt að það lýsi fremur óþolinmæði íslenskra kvenna við að tileinka sér nýjungar fremur en vanhönnun á græjunni…. say no more..
jh
Þetta er allt saman að verða hið athyglisverðasta. Vörðurinn spyr hvort ísalparar séu „of góðir“ til að láta vita af sínum ferðum inn á svæðið. Málið snýst bara engann veginn um það og í raun er þetta fáránleg spurning. Alllir láta vita af sínum ferðum á einhvern hátt, annað er ábyrgðarlaus ferðamennska. Það setja upp formfasta tilkynningaskyldu er í fyrsta lagi mjög heftandi fyrir fjallamenn, ekki síst í ljósi þess að ferðplön breystast oft eftir veðri og aðstæðum. Í öðru lagi gæti slíkt leitt til margra falskra útkalla fyrir björgunarsveitir. Í þriðja lagi er mikilvægasta röksemdin ef til vill sú að menn vilja einfaldlega ekki búa við Lögregluríki þar sem boð og bönn gilda um mannana ferðir. Nú er ekki svo að skilja að aðgangsstýring sé eitthvað bannorð í mínum huga, en það á aðeins að eiga við þar sem umferð er fyrirsjánlega náttúrunni til tjóns. Það á tæplega við í þessu tilviki.
Hitt er varðar tryggingar, þá er væntanlega verið að meina björgunartryggingar, þá hefur það mál eftir ítarlega umræðu hjá Björgunarsveitunum endað á þann veg að þar á bæ leggjast menn eindregið gegn slíku. Tryggingar kalla nefnilega á kröfu til björgunar og ef björgun. Meðan að áhugafólk sér að miklu leyti um slíkt er það engann veginn raunhæf krafa. Þessi tryggingaumræða dúkkar helst upp í fjölmiðlum sem vilja gera sér mat úr fávisku ferðlanga og miklum björgunarkostnaði. Málið er það að almennt björgunarstarf er unnið í sjálfboðavinnu þar sem beinn kostnaður er styrktur af almenningi, sem er á þann hátt að „tryggja sig“ og viðhalda þannig björgunarstarfsemi í landinu. Ef menn gefa kost á sér til starfa í björgunarsveitum ber þeim að líta þannig á málið, ella eiga þeir að snúa sér að atvinnumennsku hjá landhelgisgæslunni eða slökkviliðinu.
Það eru ekki eingöngu heimamenn sem sjá um björgunarstarf á þessum slóðum það eru einnig sveitir annars staðar að af landinu. Sem betur fer eru margir fjallamenn í björgunarsveitum landsins þannig eru þeir að leggja sitt af mörkum til björgunarstarfs sem ætti að koma þeim til góða í síðari hremmingum.
góðar stundir
jh
Halli minn, hvenær ætlarðu nú að læra, það er ekki bara græjurnar sem blíva… En hvað um það, það verður ekkert harðfenni á Kaldbak um næstu helgi, sljóir kantar gefa meiri ferð í slöshinu…
jh
Bestasta mál, það þýðir ekkert að láta snjóhallæri í lyftunni standa í veginum. Miðað við spánna stefnir í sól og blíðu og sumarstemmingu um helgina. Það var alla vega góður snjór á Kaldbak um síðustu helgi. Hendi inn myndum frá Kaldbak um síðustu helgi á eftir, ef að einhverjir skildu efast (það trúir náttúrulega enginn þessum norðlendingum lengur).
jh
Þriðja myndin gæti vel verið úr tríóinu, en ég frábið mér allar fréttir um að stela leiðum. Það voru Einar Stefáns og Kristján Maack sem stálu leiðinni (v-kertið) frá Palla, eftir að BÓ hafði lekið inside information…. Klifraði reynar leiðina stuttu síðar en það var ekki frumferð.
Gott ef að Karl nokkur Ingólfsson dúkkaði ekki upp á mynd nr 4, að mig minnir í Brynjudal?
jh
Tippa á að þetta sé grímslið í H 3. í þann mund sem myndin er tekin er verið að taka mynd af leiðunum í hinum bakkanum, sem birtist síðar í ísalp…
Stóra kertið í miðjunni er ófarið. Ívar sneri við eftir um 10 m, eða þar um bil, ég sá það annars ekki nákvæmlega.
….Lastu ekki smásöguna í myndatextanum, ég hélt að þetta hefði komið fram þar.
Fyrir utan þetta annars ágæta svæði og sérdeilis fínt sósíalklifur á sunnudaginn, þá er mikil bragabót af nýfenginni lausn á netmálum klúbbsins. Að öðrum kosti væru myndirnar tæplega komnar upp og ber því að gratúlega netverjunum rækilega fyrir framtakið.
kv. jh
Austurárdalur, sem er fyrsti dalur til norðurs þegar komið er niður Bröttubrekku.
Þar sem að vefarar klúbbsins eru búnir að setja upp „mínar síður“ aftur þá hendi ég inn myndum af þessu með kvöldinu, þannig að… stay tuned!
jh
Nú bregast krosstré sem önnur tré, Bónerinn er búinn að lyppast niður og býður til festivals, þetta sýnir nú bara hvað maðurinn er meir innan við skelina, svei mér þá ef þetta eru ekki ákveðin þroskamerki líka.
Hvað um það Þetta er hins vegar stórgóð hugmynd, því eitt hefur maður þó lært af þessu brölti í gegnum tíðina að fátt er skemmtilegra en góðar leiðir, nema þá góðar leiðir í sósíalklifri.
Er ekki nær að mæta kl 7 fyrst það er svona löng aðkoma? Ég skal vera extra lengi að reima skónna svo íbbi nái að hlaupa af stað.
hmm, tveggja tíma akstur á vesturlandið. eigum við að stofna veðbanka um hvaða svæði þetta er?
jh
Þetta er allt hið athyglisverðasta. Hér er Palli væntanlega að vísa í umræðuþráðinn hér að neðan um uppsóp á nýju klifursvæði. Soldið merkilegt í ljósi þess að helstu grobbhundar klifursamfélagsins séu að grobba sig af einhverju sem enginn veit hvar er, eða þá öllu heldur hvað það er, gæti allt eins verið ný drætúl leið á turninum í Grafarvogi. Þetta hljómar eiginlega allt eins sagan um fiskinn sem var alveg örugglega 40 pund, hið minnsta en enginn sá, „en ég sleppti honum af því ég er svo góður gæi!“ Heimskuleg umræða, þar sem viðkomandi gæti allt eins verið að tala við spegill, nú kannski er það einmitt málið að hér sé enn einn geðklofinn að stofna til umræðu við sjálfann sig. En þetta er kannski eins og allar M6urnar á Klaustri sem voru svo barasta venjulegar P5 þegar upp var staðið.
Palli minn, svona er þetta nú bara með kókópuffs fólkið, það þorir ekki að fá gamlingjana í heimsókn því þeir gætu tekið upp á því að niðurgráða leiðirnar, eyðileggja allar fínu sögurnar og senda egóið hjá litlu sálunum niður í kjallara, en svona er það nú bara.
jh
Sælinú Westlendingur og aðrir áhugamenn um gæsalappir.
Þar sem mikill hluti af myndunum í ársritinu er frá ritnefnd eða öðrum aðilum sem geðklofinn softhardcore umgengst daglega gerði ég ráð fyrir því að það væri hægur vandi að heimila notkun á þeim myndum í aðra starfsemi á vegum ísalp eða klifurhúsins þar sem að hvort tveggja eru náskyld fyrirbæri. Enda hefði hvort sem heldur fylgt með í pakkanum upplýsingar um myndatökumenn og föðurlegar ráðleggingar um að leita eftir leyfi þeirra þar sem einhver áhöld kynni að vera um slíkt.
Maður hefði nú haldið að dreifbýlistútturnar sem fara heim í hádeginu í mat og lifa ekki í hinni Reykvísku froðu hefðu skilning á slíkum „heimilislegum vinnubrögðum“ í ljósi þess að hér þekkja allir alla og símasnúran er ekki mjög löng. En þar sem að dreifararnir eru nú sem aldrei fyrr í stöðugri valdabaráttu við listapakkið í Reykjavík um eignarhald og notkun á úthögunum, væri sjálfsagt rétt að biðja auðmjúklega leyfis að til ganga á mosanum og þá líka til myndbirtinga þaðan.
Annars hefur íbbalíngurinn ekki látið sjá sig ennþá þannig að það er enginn stórkostleg hætta enn sem komið er á meintri misnotkun á gæsalöppum eða notkun á heimildum, en þetta er góð ábending og ég læt hann þá ekki fá neitt annað en það sem ég prívat og persónulega get svarað fyrir, nema gegn skriflegu leyfi frá viðkomandi.
góðar stundir
jh
Sælinú, allar myndirnar úr ársritinu ásamt miklu meir er til á stafrænu formi, þú verður bara að kíkja við á Suðurlandsbrautinni við tækifæri.
jh
Málið er nú ekki flóknara en það að koma með nýjan lás og klippur og klippa einn hlekk úr og setja lásinn í staðinn. Ræddi þetta við einn sumarbústaðaeiganda sem vinnur með mér og þeim fannst það svo sem ekki galin hugmynd… geyma svo lykilinn í klifurhúsinu.
jh
Hummm ég held að karlræfillinn eigi fullt í fangi með 5.6! það hafa feitir björgunarsveitarmenn klifrað þetta í plastskóm og fullri vetrarmúnderingu um margra ára skeið… Leiðin var farin nánast á hverju ári meðan að sérhæfð fjallamennska eða fjallamennska 3 eða hvað þetta nú heitir var haldið fyrir austan, ertu viss um að hafa ratað á rétta leið? Þetta á nú reyndar að vera frekar augljóst hvar auðveldast er að fara upp, en svona er þetta með kókópuffsfólkið, boltana og bleiku festurnar
jh
Þessu er lýst í síðasta ársriti Ísalp bls 43 og 44, held að þú ættir að drífa í að kaupa blaðið þar sem þú ert alltaf að biðja um einvherjar upplýsingar sem eru í blaðinu. Það var ekki bætt við neinum nýjum leiðum í þessari ferð.
jhSpekkan er sú að vera með tútturnar í bílnum, hafa augun opin og prófa að klípa í grjótið og þá geturðu klifrað nánast hvar sem er, jafnvel þó svo að hvergi hafi verið skrifað um það áður.
En svona að allri kókópuff-ævintýraleysisklifurstemmingu slepptri þá er Dritvík á sunnaverðu Snæfellsnesi. þar sem annars staðar er auðvelt að finna sæmilegasta búlder, til dæmis á Djúpalónssandi við Dritvík, einnig í Skarðsvík rétt sunnan við Gufuskála og í Litla Gerðubergi sem er líka rétt sunnan við Gufuskála.
jh
Er ekki málið að að kókópuffs kynslóðin nöldri nú aðeins yfir afskiptu hlutskipti sínu í lífinu. Reynslan er nú sú að þeir sem fá mest út úr félagsstarfi eru þeir sem að standa að því en ekki þeir sem hanga með hendur í skauti og bíða eftir skiplagðri kókópuffsferð í nostalgíulandi. Ergo, ef einhverjum finnst vanta upp á starf félagsins þá á viðkomandi að standa fyrir umbótum í stað þess að nöldra í horninu og viti menn það gæti orðið til þess að gleðja einhver fleiri lítil hjörtu.
En hvað um það auðvitað eiga allir að vera aðilar að klúbb eins og ísalp ef þeir telja til sig í fullri alvöru til áhugamanna um sportið. Þrátt fyrir að formlegur eða sálrænn hagnaður af slíkri aðild sé ekki beinlínis upp á borðinu við fyrstu skoðun þá er það engu að síður móralskt mál að sína félagslegan þroska og styðja þó þá viðleitni sem er til að halda félagsstarfinu gangandi.
Það gerir ekki neinn neitt fyrir neinn sem gerir ekki neitt fyrir neinn.
Ergo aftur, sýndu nú félagslegan þroska og dr.. þér í klúbbinn og þá geturðu farið að nöldra af fullum krafti og jafnvel gert eitthvað í málinu sjálfur
arg… jh
Svæðið við Núpa hefur verið nefnt Tappavellir, sjá umfjöllun í síðasta ársriti Ísalp og mynd á bls 63. Það er búið að klifra vel á annan tug stigaleiða og a.m.k eina venjulega dótaleið.
Spíran á Hafrafellinu hefur margoft verið klifruð af drulluspíruhöfðingjum landsins, fyrsta skiptið sem ég man eftir er um páskana 1986 af Björgvini Richards og Kristjáni Maack kópvíkingum. Þetta er nú reyndar ekki nema rétt rúmlega 10 m. en engu að síður ágætis skemmtan. (sjá mynd í ársritinu 87).
góðar stundir.
jh
Það er ekkert mál að keyra upp að þessu þ.e.a.s ef þið eruð ekki á low profile Bens eða öðru viðlíka. Beint á móti afleggjaranum að Reyhólum er slóð upp í hlíðina sem hægt er að keyra með lagni á fólksbíl. Þar er einnig smá laut sem hægt er að gista í. Annars mæli ég hiklaust með tjaldstæðinu hjá Mumma frænda í Bjarkarlundi. á Reykhólum er líka fínt tjaldstæði en þar blæs heldur meira en sundlaugin er eðal.
Austuhliðin á klettinum er mökkuð í skófum en það gengur svo sem að klifra léttar leiðir þar. Á norðurendanum eru hins vegar langar dótaleiðir sem eru hreinar og fínar, en þar er að sjálfsögðu heldur kaldara. Nú svo er það vesturhliðin sem er í raun botninn á stuðlunum ef svo má segja. Sú hlið snýr á móti seinnipartssólinni líkt og Valshamar. Þar eru yfirhangandi leiðir í röðum. Eitthvað af þeim var klifrað í ofanvað af Trulla, Snævarri og co hér á árum áður.
Ég kannast nú ekki við að þetta sé friðað, alla vega er ekki hægt að finna neitt um það í náttúruminjaskrá. Eignahaldið er réttast að tékka í frændgarðinum.
jh
Varðandi umræður um batterísvélar má kannski bæta því við að það er lítið mál að tengja vélarnar við utanaðkomandi þurrgeyma, sem kosta fáa þúsundkalla og eru því mun ódýrari í rekstri. Vélin sem ég hef verið að nota er 12 volta AEG vél þar sem að batteríin voru orðin löngu ónýt, en í staðin er búið að mixa lítinn þurrgeymi sem maður er með í beltinu, Þar af leiðandi er vélin skítlétt og mjög þægileg að vinna með hana. Þetta system hefur virkað alveg prýðilega. þar með þarf ég hvorki að teljast afar gamall né traustur til þess að fá gamla Hiltibrand lánaðan….
jh
Var ekki málið að nota sjóði sportklettaklifurfélags Reykjavíkur í borvélakaup?
Annað mál þessu skilt, á annar hvor klúbburinn einhvern lager af augum og boltum? Mér er það svo sem að sársaukalausu að leggja til bolta og augu í nokkrar leiðir, en það er hins vegar frekar erfitt að komast yfir augu úr almennilegu efni í einhverju magni.
Enn eitt sem er þessu líka skilt, þá þyrfti að móta stefnu varðandi endurboltun á leiðum, til dæmis er það mín skoðun að þar sem gamlir hulsuboltar eru að þar eigi helst að reyna að nota sömu holurnar með því að bora út hulsuna (þar að segja ef staðsetning boltans er í lagi. Ég hef reyndar ekki prófað það, en það hlýtur að vera hægt með einhverjum ráðum. Ef maður hugsar lengra en 5-10 ár fram á vegin þá er það ekki sérstaklega aðlaðandi að horfa upp á marga gamla bolta í klettinum. Annars væri áhugavert að fá að heyra álit frá erkiklettarottunum um þetta.
Annað mál er síðan hvort það eigi að stefna að því að gera Ísalp að fjöldasamtökum. Ég er ekki viss um skili sér, það þarf frekar að virkja þá klifrara sem eru að gaufa þarna úti og eru ekki félagar, sem og að fá meira af því liði sem hefur stundað sportið um langa tíð og hefur dottið út af félagaskrá til þess að skrá sig aftur, til dæmis með því að senda hvatningarbréf á þá „úrelta“ félaga.
jh
