- This topic is empty.
-
Svör
-
Það er búið að vera gott frost fyrir austan og nokkrar línur líta vel út – þetta er tækifæri sem varla má láta ónotað. Þá er ég að tala um Paradísarheimt fyrir ofan félagsheimilið Heimaland – rétt f. austan Seljalandsfoss. Ég yrði örugglega kátur ef einhver vildi grípa mann með (8957008). Þetta er tækifæri til að koma út úr soft skápunum og gerast Hardcore.
Engin snjóflóðahætta en samt ekki staður fyrir margmenni.Ók framhjá í dag og fannst reyndar ekki vera mjög mikill ís á svæðinu. Líklega væri samt hægt að klifra Paradísarheimtina.
Fórum annars langleiðina á Eyjafjallajökul. Gátum skíðað niður í bíl en skíðinn fara víst í bekkinn hjá Útilíf eftir þessa ferð!
Talandi um Eyjafjöllin. Fórum einmitt þangað í gær og það var alldeilis hressandi, þó aðallega skuggalegt.
Fór ásamt ungstirninu honum Robba og stuttu seinna mættu Freysi og Skabbi ásamt Tryggva og fleiri Ársælingum.
Við Robbi völdum okkur línu hægra megin í ísveggnum hjá Paradísarheimt (sennilega er þetta leiðin sem Olli fór í fyrra: Upphafið að Paradís), því þar var meira spennandi ís og skuggi frá skammdegissólinni.
Jæja, við vorum rétt lagðir af stað upp þetta í frekar þunnum og blautum aðstæðum þegar hitt liðið var að græja sig til að fara í skrölt í Paradísarheimt (ef ég hef skilið það rétt að hún sé vinstra megin í þessum ísvegg, sem er næstur hægra megin við stóra fossinn ofan við félagsheimilið). Ekki vildi betur til en svo að við heyrum hrópað „ís“ og niður hrynja ca. 10 tonn af öndvegis klaka.
Enginn var alveg undir þessu en hefðu þau lagt af stað 15 mín síðar þá hefði einhver hæglega getað orðið fyrir þessu fargi. Þau voru skynsöm og hypjuðu sig upp í Fljótshlíðina og bröltu þar restina af deginum.
Við gerðumst svo frakkir að halda okkar striki og sjá til hvernig þetta liti út ofar. Efri parturinn hjá okkur var mjög blautur og kertaður svo við ákváðum að drulla okkur niður eftir 1 1/2 spönn af svona lala klifri.
Meðan við vorum að græja okkur til að húrra okkur niður, þá hrundu tvö nokkurra tonna flykki úr Paradísarheimt ásamt einu duglegu snjóflóði ofan af brún (ekkert af þessu nálægt okkur en þó ekki nema 100m í burtu). Auk þess voru endalausir skruðningar frá hruni í stóra fossinum sem var allur á leið niður.
Þess ber að geta að þegar farið var úr bílnum um 11 þá voru -2C° og kl. 3:30 þegar niður var komið var -6C° en sólin og rennandi vatnið gerðu svæðið stórhættulegt.S.s. Eyjafjöllin eru ekki í góðum aðstæðum en gætu verið orðin fín um næstu helgi en ekki nema rennsli að ofan minnki verulega.
Svona til fróðleiks þá heitir fossinn Drífandi. Hann hefur líklega verið að drífa sig niður.
Árni Alf.
ÚPS, ég notaði orðið þokkalegt – nota bene frá vegi séð – var að vandræðast með þetta og var ekki alveg viss. Ég hafði planað að hlaupa uppeftir og skoða þetta í návígi en… Þetta hljómar hrikalega… Ég hélt að Fljótt að koma fljótar að fara gilti um þetta svæði en það þarf greinilega lengri frostakafla…
Hvað gerðist í Graðarfossi, Grannaslagur eða fóru allir í kajakferð?
Eyjafjöllin geta verið sérstaklega varhugaverð í sól. Það er best að klifra þarna í frosti og sólarlausu veðri. Það er hins vegar enginn trygging því það er svo mikið rennandi vatn þarna að maður verður að íhuga verulega vel hvar farið er. Ég fer samt ekki frá því að Þarna hef ég átt margar af bestu klifurstundum sem ég hef upplifað. Leiðin sem Sigurður Tómas er að tala um heitir sennilega Skoran og leiðin sem hinir voru að fara hefur verið „Orginal“ Paradísarheimt. Fyrsta spönn í Skorunni endar alveg upp undir Þakinu þar sem sjálf skoran byrjar. Skoran sjálf er ein allra skemmtilegasta spönn sem ég veit um. Eftir aðra spönn tekur við hálf spönn af ís og léttu mosaklifri upp á sylluna breiðu sem hægt er að nota til að „traversa“ út úr eiðinni eða síga aftur niður sömu leið og maður kom.
Klifurkveðja.
Olli
Eitt í viðbót. Í hvert einasta skipti sem ég hef verið að klifar þarna hafa verið miklir skruðningar og hrun í sjálfum fossinum. Við höfum nú verið svo einfaldir að við höfum litið á það sem eðlilegan hlut. Hins vegar er ekkert eðlilegt við það þegar hrunið fer að nálgast klifrarana.
Kveðja OlliEyjafjöll eru alltaf blaut. Þegar mest er þá þarf að halda í sér andanum þegar litið er upp.
En þegar ísinn er svona mikið á ferðinni er nú ekki gáfulegt að vera þarna.
Ekki gefast upp því þetta svæði er toppurinn þegar það er í aðstæðum.
kv.
Palli
- You must be logged in to reply to this topic.