The route starts to the right of the icicles that are overhanging in the middle of the sector. In the upper section it’s possible to go further to the right but it’s also possible to go for more steepness by heading left mid-route (Jobbi Dalton, other variations are possible).
The first section is vertical, followed by an incline, and then another vertical section that takes you to the top. An enjoyable and somewhat easy two-pitch route.
100m
FA: Páll Sveinsson, Þorvaldur Þórsson, Jón Gunnar Þorsteinsson, Haraldur Guðmundsson og Torbjörn Johansson, Jan. 25th, 2004.
The route is in the middle of the right hand side of the sector. The easiest start is to follow the first half of the Tourist route and then head left.
It may also be possible to take a more direct route by climbing one of the icicles, if you find one that is strong enough. This direct variation has yet to be completed.
The route starts on a big ledge to the left in the canyon. The first section is vertical, about 10-15m in length. After that the vertical sections are shorter and the route ends in a long snow slope.
This route is in the left most corner of the sector. Starts with a steep icicle/pillar, about 7m in height. Followed by a snow slope that leads to protectable ice. The second pitch goes up a steep slope with snow, ice and a little bit of rock.
The first ice route you come to when you walk the asfalt hiking trail from the vistor centre in Skaftafell towards the Skaftafellsjökull glacier. About 10 minutes walk. Just right of the black rockclimbing wall that used to have a bolt at the top.
The route is easy, little bit steep in the beginnging, but then there are 3 short steps before coming to the top. The upper part had little ice so we climbed partly in moss and partly by hooking on trees. Good belay/absail at the top by putting the rope around a tree few meters away from the edge.
FF: Susan Whitaker, Mark Quarrington, Quentin Davies, Einar Rúnar Sigurðsson, 08. feb. 2004, 27m
Leiðin er í vestari hluta gilsins og byrjar undir stóru áberandi þaki við hliðina á sléttum og fallegum klettavegg.
Byrjað að klifra nokkur kerti upp í góðan ís og upp undir stóra þakið. Áður hefur verið reynt að byrja lengra til vinstri og klifra þaðan út á frí hangandi kerti en í þetta skipti var mikill ís og þess þurfti ekki. Undir þakinu er svo hliðrað til vinstri út á stórt kerti og klifrað á því upp á góðan stall. Eftir stallinn er klifrið auðvelt.
FF: Ívar F. Finnbogason og Jökull Bergmann, 9. feb 2003,
Leiðin er í vestari hluta gilsins og er næst síðasta línan áður en komið er að 3.gr. fossinum sem er innst í gilinu.
Áberandi íslína sem endar þegar um 1/3 af veggnum er eftir. Þá er hægt að hliðra til vinstri yfir á þunnan ís og klifra á honum upp á betri ís sem er fyrir ofan upphaflegu línuna. Samfeld og skemmtilega leið.
FF: Jökull Bergmann og Ívar F. Finnbogason, 09. feb. 2003, 45m
Leiðin er hægra megin við “240 min.” og er því núna fyrsta leiðin þegar gengið er inn í það gil. Mjótt kerti sem nær hálfa leið upp vegginn, eftir það eru bara klettar.
Byrjið að klifra ísinn, sem var auðtryggður þegar leiðin var farinn. Ískaflin var einkar skemmtilegur og vel brattur. Ísinn endar upp á litlum stalli þar sem hægt er að setja upp góða megintryggingu utan um stein eða halda áfram upp lítið þak. Áður en farið er í þakið er hægt að setja inn einn til tvo fleyga og einn lítinn vin (t.d. gulan alien). Restin af leiðinni er klifur inn í víkandi strompi sem hægt er að tryggja með fleygum og meðal stórum vinum (rauður til blár Camelot). Athugið að klettaspönnin er fullur 30m og því ó vitlaust að skipta leiðinni upp í tvær spannir eins og við gerðum (þó það hafi ekki verið ætlunin hjá undirrituðum í upphafi). Erfiðasti hlutinn í leiðinni er að fara yfir þakið. Góða skemmtun í þessari fimm-stjörnu leið Kv. Hardcore
FF: Jökull Bergmann, Ívar F. Finnbogason, 8. feb 2003
Fossinn er í Klettabelti rétt norðan bæjarins Másstaða, Stendur tiltölulega einn þar sem annars er fullt af fossum í þessu sama klettabelti. Gilið fyrir neðan Tekur S laga beygju þar sem Jökullinn braut í sér annað hvert bein.
Brattur og skemmtilegur foss en þó nokkuð þunnur. þarf að síga sömu leið til baka. 60m línur.
FF: Jökull Bergmann, Einar Ísfeld, 30. des. 2002, 60m
Leiðin er í stóra þakinu vinstra megin við Nálaraugað. Leið B4 á myndinni.
Klifrað er upp WI4/5 ísþil undir þakinu, ca. 15m (tryggt var með 4 ísskrúfum á þessum kafla).
Þá tekur við ~45° yfirhangandi eðal drytool kafli, 6-8m, sem er afgerandi erfiðasti hluti leiðarinnar (4 boltar í þessum kafla).
Eftir yfirhangið tekur við 6-8m tæknilegur lóðréttur eða létt yfirhangandi klettaveggur (með tveimur boltum) með þunnum ísbunkum upp í tveggja bolta akkeri.
Samtals 6 boltar auk tveggja bolta akkeris.
Lengd leiðarinnar er um 25-30m upp í akkerið en hægt er að klifra ca. 5m WI3 í viðbót upp slabbið ofan akkerisins (og tryggja þá með skrúfum).
ATH! Gráðuna M10 má ekki taka of hátíðlega og er hún bara til viðmiðunar til að byrja með. Talið er að leiðin sé amk. M9 en gæti verið M9+ og jafnvel M10 (varla meira). Tíminn einn mun leiða það í ljós…
FF: 18. janúar 2016.
Róbert Halldórsson, Sigurður Tómas Þórisson
===========================
Hér gefur að líta myndaannál um smíði og rauðpunktun leiðarinnar.
Ca. staðsetning boltanna í klettahluta leiðarinnar.
Þegar leiðin var frumfarin var aðeins meira af í þilinu niðri og bunkarni uppi undir akkeri aðeins stærri. Sennilega er alveg hægt að klifra hana í þynnri aðstæðum en í frumferðinni en þarf þá að leysa toppinn eitthvað öðruvísi…
Hnjótafjall stendur stakt fyrir botni Svarfaðardals og snýr NA hryggurinn út dalinn. Keyrt er fram að fremsta bæ sem heitir Kot en í stað þess að fara heim að bænum, er beygt inn á slóða sem liggur yfir Heljardalsheiði, honum fylgt 1km.
Stórskemmtilegt brölt í anda NA hryggs Skessuhorns, hægt er að velja mis krefjandi útfærslur. Snjór/Ís/Klettar. Niðurleið er beint vestur af toppnum og svo út dalinn.
Mynd og nánari staðsetning óskast (Er á svæði 1 í Öxnadal)
Vatnsfoss – Bergbúinn í hömrum fyrir ofan bæinn Efstaland, austan meginn í Öxnadal.
Kertaður og lítill ís, miðað við árstímar, áin og mikil bleyta. Fyrst er 6-7 metra kafli sem er nánast lóðréttur en mjög auðveldlega klifraður út af kertuðum ís sem gaf góðar fótfestur. Leiðin endar svo í léttu stalla klifri með fótabaði í lokin. Leiðin er frekar erfið til að tryggja í þessum aðstæðum og notast var við ískrúfur, sling og vörtusvín.
FF: Adam Bridgen, Jón Marinó Sævarsson og Sigurbjörn Jón Gunnarsson, 17. nóv. 2002, 17m
Eiríkur Rauði er annaðhvort línan mest til hægri eða mest til vinstri
Í Óshlíðinni, vinstra megin við Eirík Rauða
Sama og Eiríkur Rauði nema síðustu tvær spannirnar, 40 – 50 m af 4 til 4+ og svo 55 m af 5. gr kerti sem liggur upp í þil. Fullt af ís, frekar pumpandi en tæknileg.
A waterfall called Grófarlækjarfoss, 1 km west of the farms of Hnappavellir, about 200 meters north from the main road. You can easily see it from the road. There is an narrow gorge continuing up from the waterfall. There is a lot of water in this waterfa
We climbed the waterfall on the right side of the pool underneath it. The first 25 meters were steep and chandeliered on left side but more dry and cauliflowered on the right side and the upper part was WI 3. At the top of the waterfall we could walk on the frozen water, climb couple of 2 meter ice steps and then walk up and out from the gorge to the west side. I put – to the grade because even though it was vertical for a about 15-20 m we could always use the wall on the right to stand and rest.
FF: Ivan Cheeseman, John Jeffery & Einar Sigurðsson, 05. mar. 2002, 40m
Leiðin verður sennilega aldrei léttari en í þessum aðstæðum. Virkilega brött og skemtileg leið. Vígtönnin (The Fang) was first climbed 24th February 2002 by Páll Sveinsson, Þorvaldur Þórsson and Einar Sigurðsson. A very beautiful route indeed. This route is the route furthest to the left of the climbing area at Núpsstaður. It is possible that sometime another standing pillar will form few meters to the left of this route. We parked our car at the bus parking at Núpsstaður, and it took us about 15 minutes to walk up to the route. It is in the shadow all the afternoon so the sun was no problem in this freestanding pillar with lot of overhanging icicles around. I definitely recommend this route if you like to climb in a beautiful place.
FF: Þorvaldur Þórsson, Páll Sveinsson og Einar Sigurðsson. 24. feb 2002, 40m