C0A5

Fyrir ofan Bæjinn Ingunarstaðir ~20min aðkoma

Líkalega farin áður ef ekki

FF: Bjarki Guðjónsson, Kaspar Urbonas, Michele Gaeta 9.12.2023

Winter 2023 was unusually cold; it was the coldest winter in southwest Iceland for a hundred years. This created unique conditions in the canyon below Glymur and for the waterfall itself. On January 17th that year, an Icelander living in Italy and an Italian living in Iceland ventured into the canyon with a mission to climb any of the established sought-after routes in this magnificent setting. However, due to the unique conditions and the old pencil-drawn topos on isalp.is being extremely confusing, they ended up climbing a new route. During the climb they thought they might be on Sacrifice (WI5+) or a variation of Draumaleiðin (WI5+) but it turned out to be neither. 

It became apparent that this section of Glymur hadn’t been climbed before. Watching  old videos and pictures the reason was also apparent – that section was never frozen. Instead, it was a booming waterfall with ice on both sides. Sacrifice is to the left of this flow while Draumaleiðin is on the right side, and even further right – since it goes up the canyon wall on the right and climbers will top out on the south side of the canyon.

For the first half the new route goes up towards the jaws of Glymur – where the flow is strongest. This part contained a full pitch of overhanging cauliflower ice formations with tricky protection. It was full commitment climbing requiring ice climbing in all three dimensions. In keeping with the mouth analogy the ice formations resembled the crooked teeth of an enormous giant. For the second half the waterfall was still partially open so the route veers to the right of the main flow to avoid the spray. In Icelandic the name is “Gin Glyms”, since gin means open mouth in Icelandic and alliteration is cherished by the natives. Gin & tonic may also have played a part in the naming.

Continue reading →

Sorry, this entry is only available in Icelandic. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.

5.1/5.2

40 m

Auðveldasta leiðin upp á lítinn tind sem kúrir í norðurenda Bolakletts.  Ekki er víst hvort tindurinn beri nafn, en nafn fannst hins vegar ekki í fljótu bragði við leit á veraldarvefnum. Þ.a.l. gefum við tindinum tímabundið nafnið Smérgeirastrípur, í samræmi við all undarleg staðarnöfn í kring, og borgfirskar örnefnahefðir. Ef einhver þekkir til nafns tindsins má endilega koma því áfram til okkar og við skiftum nafninu hér út.

Um 0.5-1 tíma gangur er upp að tindinum upp skriðuna norðan fjallsins, þar til komið er að skorningi sem leiðir upp í söðulinn. Klöngrast er upp mjög auðveldan skorninginn upp í söðul, og þaðan er klifruð suð-austur hlið tindsins. Mjög auðvelt klifur, um 15-20 metrar frá söðli og upp á topp, en tryggingar nokkuð vandasamar og berg mjög laust á köflum. Engu að síður ágætasta ævintýri.

Sigið niður sömu leið, tvær 60 metra línur ná vel niður að skriðu aftur.

FF (?, engin ummerki um aðrar mannaferðir á toppnum): Sigurður Ý. Richter & Atli Már Hilmarsson, febrúar 2023

This is the first route you will notice once down on the seashore (see pictures). It is also the first route climbed in this new area.

It’s difficult to get further than the first sector, due to crashing waves. Tides will of course play a part but when we visited the cliffs some waves were breaking on the ice and we consider ourselves lucky to have made it up on the ice ledge before the largest waves broke. The ledge was like a balcony of ice, where the ocean would sometimes slosh underneath.

The route was named “Icebath” due to the ice cold water spray that forms the fat icicle on the second pitch. This ice water spray was still going strong when we climbed and made the pitch more challenging.

Pitch 1: About 30 meters WI3+, various options for building an anchor but be mindful of overhead ice. We chose a location with this in mind but it will never qualify as a perfectly safe location.

Pitch 2: About 12 meters WI4+/5, starts with a traversal to the right but then goes straight up, where the icicle is steepest but also has the best ice. Due to the ice bath it’s best to climb this section fast and deliberately.

FA Halldór Fannar and Ágúst Kristján Steinarrsson 17. march 2023

A10

Hægt að klifra án þess að það sé ís til staðar, leiðin er bara á bergi en getur varla flokkast sem þurr þar sem að þessir klettar eru mjög blautir.

FF: Matteo Meucci, sept 2023

There are a number of interesting gullies or ‘gils’ on the North side of Hvammsheiði accessed from Laxárdalur. The route climbs through the ravine forming the climbers right branch of Vondagil and up the face at it’s head, finishing on the high plateau of Hvammsheiði. The first section which is not visible in the photo consisted of soloing around 350m of WI1+ to WI2+ terrain. The pitched climbing starts a short distance above the obvious junction with the shorter line to the right.

WI3+ 275m.
P1: WI3 30m,
P2: WI3+ 55m,
P3 WI2 60m,
P4: WI3+ 55m,
P5: WI3+ 55m,
P6: M3? 20m.

Rich Bell and Przemek Pakulniewicz, 14/03/2023.

Climbers: Przemek Jezierski, Helgi Ragnar Jennson

AI2, WI3, M4 400m (?)

First 150-200m is an easy climb up a snowy couloir which is topped with an easy WI3 pitch of ice. After that continue scrambling up snow and omit ice fields and maybe more evident snowy line to go directly into a rocky section (pic 1) with a corner going right (easier when icy, couple of good cracks for both ice tools and protection). Disregard evident snowy couloir and continue up and right towards rock formations pointing up towards the sky (pic 2). Around the first column to your left follow a chimney (big crack for yellow cam – pic 3) and up towards a rib (watch out for dragging rope). Follow up a rib (pic 4) towards a connection with the snowy couloir – on your right a steep wall needing downclimbing – instead go up an easy rock/moss climb to arrive on top of the ridge. Follow the ridge towards the summit.

Leið við inngang Brynjadals, um 250m hægra megin við Tíbrá

Fyrsta spönn er WI 4 í léttari kantinum en restin eftir það er WI 3

FF: Ásgeir Már og Mike Reid janúar 2018.

Single pitch at the end of the first gully on the left on the way in Bæjargill

50m WI4+

FA: Matteo Meucci, Ágúst Atli Atlason 19/3/23

Single pitch route in the first gully on the Hnúkur path from Sandfell.

End of the pitch is a possible pipe, we climbed on the left where was more solid.

Bring some cams or nuts for the belay on the top, rocks on the right.

WI4+ 60m

FA: Matteo Meucci and Ágúst Atli Atlason 20/3/23

Route C in the topo

Stream next to the path to Hvannadalshnjukur in Sandfell

WI2 100m

FA: Ágúst Atli Atlason, Matteo Meucci 17/3/23

route B in the topos

Easy line in a shelter cirque.

Route A in the topos

Approach from Sandfell car park in 20-25 min. In the view of the stream that meet the path at 350-400m, traverse the stream and reach the following gully. Return from the Hnúkur path.

2 pitches 100m WI3

FA: Ágúst Atli Atlason Matteo Meucci 17/3/23

Route next to Beta.

3 pitches with the possibility to traverse 50m and join Beta for the last pitch and reach the path that lead back to the Vatnajökull Visitor center in Skaftafell.

Approach 10-15 min from Visitor center.

1st pitch: narrow stripe of ice WI2

2nd Pitch: small step and then easy to reach the base of the column. we used trees for the belay on the right WI2

3rd Pitch: 10m of vertical pillar with hollow ice, then easy to reach a block of ice in the wood for the belay WI4

FA: Ágúst Atli Atlason, Matteo Meucci 16/3/2023 WI4 80m

Bleik leið á mynd

WI 3+

FF: Gunnar Örn Óskarsson og Brynjar Örn Arnarson, mars 2023

Leið upp áberandi skoru við hliðina á F2 (Sjávarmál)

Leið vinstra megin við Ýring sem myndast sjaldan og fer auðveldlega á kaf í snjó.

200+m af klifri, álíka löng og Ýringur.

Leiðin er að megninu til WI 2 en nokkur brattari höft ýta gráðunni upp í WI 3

FF: Rakel Ósk Snorradóttir & Grétar ca 2012

Milli Þrándarstaðafossa og Ýrings
Að hluta til falið frá veginum
Við fundum þetta í góðu ástandi eftir að lágþrýstingur bræddi flestar aðrar leiðir í Brynjudal
WI3 klifri lýkur eftir ~30m, hægt að halda áfram upp nokkur stutt þrep en ekki alveg þess virði
Annar skemmtilegur WI3 30m upp gilið hægra megin
FF: Brook Woodman & Jay Borchard 23. Jan 2023

Gil til hægri við Þjóhamragil/Bonfire Night
Skemmtilegt klifur með frábæru útsýni
Þrjár spannir
WI2 ~50m
WI3 ~50m 2 bröttum höftum af 10-15m
WI2 ~50m
Hægt er að fylgja ánni alla leið upp að göngustígnum

FF: Brook Woodman & Robert Konopka 13. Jan 2023

Vinstra megin við suðurodda Vestri Hnapps.

Rime Rabbit, D-, AI3+, 120m

Aðkoma: Frá Sandfelli er hefðbundið eilífðarþramm, líklega best að fara upp á öskjuna, hliðra inn að Hnapp og ganga niður fyrir hann vestan megin. Ef aðstæður og bílakostur leyfir er beinni og styttri leið frá Sléttubjörgum (keyrt upp veginn að mastrinu ofan við Fosshótelið á Hnappavöllum). Eftir því hvað hægt er að keyra langt er aðkoman um 2-4klst og um 700-1200m hækkun. Besta að fara í austur eftir að komið er á jökul (Stigárjökul) og upp á hrygginn sem liggur niður frá Hnapp.

Leiðin liggur upp greinilega kverk rétt vestan við stólpan syðst á Hnapp. Fyrsta spönn var up 50m, nokkuð brött í byrjun (AI3) en brattinn gefur svo eftir og komið í ágætan og nokkuð skýldan stans. Þaðan var farið áfram augljósa rennu í nokkra metra og svo upp til hægri. Þar sést í þröngan skorstein (EK, um AI3+) sem var klifrað upp. Ágætur stans í brekku ofan við skorsteininn, samtals um 40m. Þá er mesta klifrið búið, hrímaðri brekku fylgt áfram upp og svo stutt haft til að komast upp á topp, um 30m.

Af toppi leiðarinnar er stutt ganga á blátoppinn. Þaðan er besta að halda í vestur (í átt að Rótarfjallshnjúk) og niður þá brekku. Ath að það er jaðarsprunga í þeirri brekku og eftir aðstæðum getur verið nauðsynlegt að tryggja yfir hana.

Tryggingar: Ísskrúfur (sem þarf að grafa eftir, gott að hafa skaröxi), Spectrur og mögulega snjóhæll á toppnum og til að komast niður. Bergið er ekkert sérstakt þarna en ef leiðin er klifruð snemma eða seint gætu fleigar og/eða hnetur komið að notum.

Leiðin er nefnd til heiðurs Red.

FF.: Árni Stefán Haldorsen og Kathryn Gilsson, 2. Mars 2023