Forum Replies Created
-
Posts
-
Lengi lumar Hvalfjörðurinn á meiri skemmtun. Við Ágúst fórum á nýtt svæði við Hvalfjarðareyri 10. desember. Við uppgötvuðum þennan ís í lok síðasta tímabils og höfðum einfaldlega ekki tíma til að fara í þetta áður en vorið kom. En um helgina gafst tækifærið og mikið var þetta gaman.
Ég er búinn að bæta þessu við á Hvalfjarðarsíðuna. Eins og sést þá er annar sektorinn ófarinn, þ.e. Sigurjón. Vonumst við til að aðrir ísalparar geri sér ferð – þetta er frábært æfingasvæði í afar kósí umhverfi. Reyndar sýndist okkur að Gunnar Már hefði farið í gær og því fögnum við innilega.
Við Bergur fórum í Villingadal í gær. Bæði Kerberos og Hades voru í góðum gír. Við tókum Kerberos þar sem annað teymi var á Hades. Það var lítill snjór í gilinu og klifruðum við því fyrst eina aðkomu spönn til að komast að meginfossinum. Síðan tókum við allan fossinn í einni 60m langri spönn sem var frábær. Til þess að forðast vatn sem draup báðum megin í fossinum þá var best að klifra hann upp miðjan sem gerði klifrið aðeins meira krefjandi. Það var 7 stiga frost og áin við veginn vel frosin en áin upp í gilið var allt annað en frosin. Það vakti furðu okkar þar sem hún er vatnsminni. Sennilega rennur heitara vatn í þeirri á. Sömu sögu er að segja um fossana. Það seytlaði ennþá töluvert vatn í þeim og þeir eiga eftir að vaxa umtalsvert á næstu vikum ef fram heldur sem horfir. Það var nægur ís fyrir tryggingar og margar skiluðu þurrum ískjarna.
V-þræðing frá toppnum var nakinn þar sem ísinn þar var þurr. Vegna frosts og seytlandi vatns þá myndaðist nokkur brynja utan á línunum og lentum við í því að Sterling Hollowblock fraus fastur utan um línurnar á síginu (tvær 8.1mm Beal Ice Line). Eina lausnin var að skrúfa sig inn, fjarlæga autuoblock uppsetninguna og síga án þess. Það er í fyrsta sinn á löngum ferli sem undirritaður upplifir slíkt. Eftir að hafa Googlað aðeins þá er þetta þekkt vandamál með Hollowblock í ísklifri og algeng lausn er að sleppa þessari uppsetningu við svona aðstæður. Önnur lausn er að nota grennri spotta fyrir autoblock eða prussik.
Attachments:
Takk Sissi! Gaman að heyra þetta. Ristjórnarstefnan hjá okkur var að sýna þá breidd sem við erum með innan ÍSALP en reyna janframt að birta áhugaverðar greinar, þ.e.a.s. góðar sögur sem innihalda mikilvægan boðskap. Þannig náum við vonandi til fleiri lesenda.
Þar sem ég er með talsveraða fullkomnunaráráttu þá fannst mér nokkrar myndir prentast óþarflega dökkar þó ég hefði tekið rennsli yfir þær allar og lýst þó nokkrar, þar sem ég bjóst við því að þær mundu dökkna eilítið í prentun. Mér finnst líka að það sé hægt að þétta textann í næsta ársriti, núna þegar brotið er orðið stærra. Mér fannst textinn orðinn of smár í fyrri ritum, sérstaklega eftir að sjóninni fór að hraka! Nú fannst mér við fara kannski helst til langt í hina áttina með þetta.
Fór í dag í vestur Esju með Jon Lander, 55 Norður nánar tiltekið. Klifruðum “orginalinn” eins og hann er kallaður hér. Þetta var svolítið blautt á köflum en okkur tókst að þræða framhjá því að mestu hluta. Ég tók nokkur höft sem voru kertuð og það hélt allt saman (eftir svolitla hreinsun). Læt fylgja með mynd af aðstæðum – ég sé fyrir mér að þetta verði spikfeitt í lok desember ef frostið heldur áfram.
Við sigum svo niður úr akkerinu í Óliver loðflís eins og mælt er með. Ég læt fylgja með mynd af akkerinu, það tók mig svolítinn tíma að finna það. Spurning um að bæta þessu við 55 Norður sectorinn. Það var engin keðja, hringur eða linkur á akkerinu en þar var þó læst karabína sem við baktryggðum við fyrsta sig. Ég ætla að kaupa “quicklinks” næst þegar ég er ytra og hafa þá bara með mér til að bæta úr svona uppsetningu þegar ég rekst á hana – er það ekki bara sniðugt? Reyndar framleiða Metolius sérstaka ‘rap hangar’ týpu sem má setja reipi beint í en þessir voru frá Petzl sem notaðir voru í Óliver loðflís þannig að það var ekki málið. Ég er reyndar ekki viss um að ‘rap hangars’ séu sniðugir því að fólk þarf að geta þekkt þá frá öðrum til að vita að það sé í lagi að setja reipið beint í þá.
Attachments:
Einmitt, við Ágúst klifruðum fossinn á sama tíma og Freyr mætti með öflugt fylgdarlið. Freyr fær sérstakar þakkir fyrir að klifra upp með bakpokann minn – við höfðum upprunalega ekki ætlað okkur að klifra upp allan fossinn en hann var bara svo skemmtilegur að við urðum að klára hann. Læt fylgja með mynd af fossinum frá þessum frábæra fimmtudegi:
Attachments:
Fór í göngutúr upp að Grafarfossi í dag. Hafði tekið eftir því að leiðarlýsing var frekar einföld hérna á vefnum hjá okkur og það vantaði góða mynd af fossinum. Ekki get ég sagt að hann hafi skartað sínu fegursta fyrir myndatöku. Fossinn er þunnur, víða bunar vatn undir þunnri skel. Svo er hann líka svo mjósleginn greyið. Gangan að fossinum tók 30 mínútur, en ekki 10 mínútur eins og segir á vefnum hjá okkur. Ég lagði hjá bænum Kistufelli, en ekki Gröf eins og stendur á vefnum. Kistufell er næsti bær við fossinn. Það mætti líka koma fram að Grafarfoss er ekki í Grafará, heldur í einum að lækjunum sem fellur í Grafará, á stað sem heitir Gljúfur (frekar ófrumlegt nafn á gljúfri, ef einhver mundi spyrja mig álits).
Attachments:
Við Ágúst Kr. Steinarrsson fórum í Spora í Kjósinni 23. nóvember. Það hefur komist í vana hjá mér að byrja alltaf ísklifurstímabilið þar. Bóndinn á Fremra-Hálsi tók okkur vel þegar við heilsuðum upp á hann og báðum um leyfi að leggja hjá honum og fara um landið hans. Það var undarlega mikill snjór í leiðinni eins og sést á myndunum. Það var ekki mikill snjór í hlíðunum, virtist allt hafa safnast í fossinn – metersdjúp snjóhengja efst sem var nákvæmlega ekkert hald í. Ég hafði sérstaklega gaman af því að ormast í gegnum hana (eða þannig). Það þýddi líka töluverðan gröft til að finna akkerið á toppnum (sjá mynd). Þetta var þynnsti ís sem ég hef upplifað í þessari leið, við notuðum eiginlega bara stuttar skrúfur og víða voru þetta bara sæmilega þykk ístjöld sem 16cm skrúfur fóru í gegnum – maður þurfti því að fara mjög varlega á köflum. Samt alltaf gaman að klifra þessa leið, sérstaklega af því að hún er svo skjólsæl. Það var tryllt veður í kringum okkur sem breyttist svo í blindbyl þegar við röltum til baka. Ég læt líka fylgja með mynd af Konudagsfossinum sem var alveg að komast í aðstæður.
Ég skrái mig til leiks og verð tvær nætur í rúmi (verð í herbergi með Jonna). Ég mundi gjarnan vilja taka morgun- og kvöldverðarpakkann en þar sem líkaminn minn hafnar öllum mjólkurvörum þá finnst mér ólíklegt að það muni ganga. Mér finnst litlar líkur á því að hið sígilda íslenska sveitaeldhús sé að púkka upp á slíkan aumingjaskap 🙂
Frábært, takk fyrir þetta, Bjartur. Hvernig var aðkoman? Var línuvegurinn fær eða þurfti að paufast langa leið í snjó? (Það er að segja, eitthvað vit að taka með fjallaskíði fyrir þann part). Hvernig fóru þið niður í þessum aðstæðum?
Hefur einhver fréttir að færa af Skessuhorni? Var að spá í hvernig aðstæður væru þar þessa dagana (og hvernig færðin er upp að því). Líka spurning um Villingadal sem er þarna nálægt – hefur einhver farið nýlega?
