Líklega var fyrst byrjað að klifra í dalnum veturinn 1998. Í dalnum eru leiðir við allra hæfi allt frá 3. gráðu og upp úr. Gilin sem mest hefur verið klifrað i eru Svellagjá, Skálagil, Stekkjagil og Bæjargil. Haukadalur liggur frá austri til vesturs milli Miðdala og Laxárdals. Dalurinn er allbreiður og víðast vel gróinn. Neðst i honum er Haukadalsvatn um 4 km langt. Eftir dalnum rennur Haukadalsá og neðan vatnsins ku vera stunduð laxveiði. Fyrr á öldum voru miklir skógar i dalnum. Það eina sem eftir er af þeim er lítil skógartorfa innarlega i hlíðinni norðan Haukadalsvatns. Innst og austast úr Haukadal gengur Haukadalsskarð til Hrútafjarðar. Þar var áður kunn leið milli Norðurlands og Dala. Leiðin var aflögð að mestu eftir ad bílar komu til sögunnar. Í sunnanverðum dalnum er bærinn Hamrar. Upp af honum er brött gilskorin hlíð og háir klettar. Þessi hlíð er svo brött að ekki sést til sólar frá bænum 25 vikur á vetri.
Leiðir í Haukadal eru oft komnar snemma á hausti í góðar aðstæður og haldast nokkuð stöðugar fram á vor þrátt fyrir rysjótt veðurfar.
Helstu klifursvæði má sjá á yfirlitsmyndinni hér að neðan.
