Leið númer 2 á mynd.
Leiðin er yfirleitt klifin í tveim eða þrem spönnum. Fyrst upp á stallinn og svo alveg upp á topp, seinni spönnin er mjög löng og þræðir alskonar fídusa, því er ekki vitlaust að skipta henni í tvennt.
Í seinni spönninni er hægt að klifra upp klaufina líkt og í Upprunalegu leiðinni eða fylgja kverk sem er vinstra megin við klaufina.
Allt klifrið er dótaklifur með þokkalega góðum tryggingarmöguleikum en það eru gamlir og þokkalega traustir fleygar á stöku stað í leiðinni
Í Lóndröngunum er talsvert fuglalíf, sérstaklega fýlar. Ráðlagt er að fara leiðirnar annaðhvort fyrir varptímann eða eftir þ.e. fyrir júní, eða eftir ágúst.
FF: Óþekkt, gráða 5.6
| Klifursvæði |
Snæfellsnes
|
| Svæði |
Lóndrangar |
| Tegund |
Alpine |
| Merkingar |
|
4 related routes
Leið númer 3
Spönn 1: Hliðrar eftir grassyllunni að austanverðum dranganum og byrjar að klifra upp klaufina við flöguna sem að er að flettast af suðurhliðinni.
Spönn 2: Byrjar þar sem rauða línan á drónamyndinni byrjar. Spönnin byrjar á nokkuð langri hliðrun inn í kverk. Kverkin leiðir í smá stans.
Spönn 3: Leiðir inn í Stóru sprunguna, þar sem að Lóndranginn er í rauninni klofinn í tvennt, nokkuð þröngt til að byrja með en víkkar talsvert eftir því sem ofar dregur. Endar alveg uppi á topp á sama stað og hinar leiðirnar.
Á toppnum er talsvert af gömlum sigbúnaði, slingar, karabínur, keðjuhlekkir og ein hneta, svo að ekki ætti að vera mikið mál að komast niður aftur. Í leiðinni sjálfri er eitthvað af fleygum og í stansinum. Grunur leikur á að fleygarnir séu eftir eggjatýnslumenn en ekkert er vitað með viss um það.
Drangurinn sjálfur er úr móbergi, svo að hann er aðeins laus í sér en á íslenskan mælikvarða er hann bara fínn og þokkalega fastur.
Í Lóndröngunum er talsvert fuglalíf, sérstaklega fýlar. Ráðlagt er að fara leiðirnar annaðhvort fyrir varptímann eða eftir þ.e. fyrir júní, eða eftir ágúst.
Fyrst er vitað til þess að leiðin hafi verið klifruð af námskeiðinu Fjallamennska III, í maí 2003
FF: Kjartan Þór Þorbjörnsson, … , maí 2003, 3 spannir 5.6
Minni Lóndranginn er 61m á hæð og er ekki oft klifinn, talsvert fleiri láta vaða í þann stærri.
Í Lóndröngunum er talsvert fuglalíf, sérstaklega fýlar. Ráðlagt er að fara leiðirnar annaðhvort fyrir varptímann eða eftir þ.e. fyrir júní, eða eftir ágúst.
FF: Óþekkt 1938
Leið númer 2 á mynd.
Leiðin er yfirleitt klifin í tveim eða þrem spönnum. Fyrst upp á stallinn og svo alveg upp á topp, seinni spönnin er mjög löng og þræðir alskonar fídusa, því er ekki vitlaust að skipta henni í tvennt.
Í seinni spönninni er hægt að klifra upp klaufina líkt og í Upprunalegu leiðinni eða fylgja kverk sem er vinstra megin við klaufina.
Allt klifrið er dótaklifur með þokkalega góðum tryggingarmöguleikum en það eru gamlir og þokkalega traustir fleygar á stöku stað í leiðinni
Í Lóndröngunum er talsvert fuglalíf, sérstaklega fýlar. Ráðlagt er að fara leiðirnar annaðhvort fyrir varptímann eða eftir þ.e. fyrir júní, eða eftir ágúst.
FF: Óþekkt, gráða 5.6
Leið númer 1 á mynd
Ekki eru til myndir eða mjög nákvæmar lýsingar af klifrinu en fólki fannst þessi gjörningur vera hinn mesti háskaleikur. Leiðin er því ekki algjörlega þekkt en ætla má að hún liggin einhvern vegin á þennan hátt.
Hér og þar í leiðinni eru fleygar sem virka þokkalega traustir, annars þarf að notast við dótatryggingar. Þokkalega auðvelt er að finna góða tryggingastaði.
Í heimildum er sagt að Lóndrangar séu Basaltstappar. Klifrarar telja það vera helbera lygi eða í það minnsta hálfsannleik, því að augljóslega er um móberg að ræða af mestu leiti.
Í Lóndröngunum er talsvert fuglalíf, sérstaklega fýlar. Ráðlagt er að fara leiðirnar annaðhvort fyrir varptímann eða eftir þ.e. fyrir júní, eða eftir ágúst.
FF: Ásgrímur Bergþórsson 1735, 5.6
