Helgarspeijið!

Hæ

Það var bæði fjölmennt og góðmennt á Grundarfirði um helgina, 15 manns bældu fletin í farfuglaheimilinu þegar mest var.

Þó að spáin væri ekki upp á marga fiska til ísklifurs reyndu menn samt við leiðirnar í Mýrarhyrnunni á laugardeginum. Talsverður þungur og blautur snjór var í hlíðinni fyrir neðan klettana og í giljum. Víða mátti sjá spýjur sem fallið höfðu dagana á undan. Það takmarkaði leiðarvalið aðeins, enda höfðu fáir geð í sér til að troðast inn gilið sem hýsir Abdominal og Comeback í svona aðstæðum. Úr varð að undirritaður og Gulli granít lögðu í Kerlinguna (nema hvað?) á meðan Freyr og Tryggvi Þórðar skelltu sér í Christian IX. E-r reyndu að finna ís í Þvergili og aðrir skoðuðu ísþilin sunnar í brekkunum.

Okkur Gulla sóttist ferðin vel, þó að óneitanlega færi veður hlýnandi eftir því sem leið á morguninn. Þremur og hálfum tíma eftir að við lögðum af stað kláruðum við síðustu spönn (sem er löng, brött og drulluerfið!) og sigum niður.

Gulli seig á undan niður síðustu spönnina, ég beið í stansinum húkandi undir smá ísvegg. Í því er slaki kom á línurnar til merkis um að Gulli sé komin niður fara að heyrast drunur ofarlega í leiðinni. Þær mögnuðust hratt. Ég gat ekkert gert annað tekið punktmassann á þetta, ríghaldið í línurnar, klínt mér upp að ísnum og vonað það besta á meðan ís og og snjór brunaði framhjá og yfir mig á leið sinni niður á láglendið. Ég veit ekki hvað ósköpin stóðu lengi yfir, en þegar þeim linnti beið ég ekki boðanna og drullaði mér niður.
Sem betur fer hafði Gulli náð að forða sér eins og aðrir sem voru staddir fyrir neðan leiðirnar. Freyr og Tryggvi sem staddir voru ofarlega í sinni leið urði varir við ósköpin og ákváðu að láta gott heita og drifu sig niður líka.

Eins og gefur að skilja var meiri stemming fyrir sundferð eftir þetta en áframhaldandi klifri.

Þetta er í annað sinn sem Skessan í Kerlingartindi reynir að drepa mig, maður fer að taka þetta til sín!

Um kvöldið settust menn á rökstólana og eftir að hafa skoðað spá morgundagsins sem gerði ekki ráð fyrir frosti á Snæfellsnesi var ákveðið að halda í austurátt morguninn eftir.

Leiðir skildust daginn eftir þegar komið var niður á þjóðveg. Hluti hópsins hélt inn í Haukadal á meðan við Gulli, Siggi Tommi, Marianne og Ási ákváðum að skoða okkur um í Austuárdal.
Þar var heldur kaldara en úti á Nesi og nokkrar leiðir í skálinni í aðstæðum. Reyndar voru svo til allar léttu leiðirnar í fjallinu sem gengið er framhjá á leiðinni í skálin í firnagóðum aðstæðum.

Allavega, þrátt fyrir heldur þunnildislegar aðstæður voru klifraðar þrjár leiðir í skálinni. Siggi, Marianne og Ási klifruðu „Bláu leiðina“ og „Túristaleiðina“ á meðan við Gulli gerðum okkur „Plan B“ að góðu. Við hlupum svo upp eina af léttu leiðunum á leiðinni niður í bíl.

Fyrirtakshelgi þrátt fyrir heldur súra spá. Nú er bara að bíða og vona að það fari að frysta almennilega svo að maður þurfi ekki alltaf að vera með lífið í lúkunum!

Allez!

Skabbi