Veit einhver um ísaðstæður?

Sælir.

Ég fór í dag í Glymsgil og það var akkúrat enginn ís þar, ekki einu sinni hrat á ánni. Sömu sögu er að segja úr Múlafjallinu – þar er örþunnt skæni syðst í hamrabeltinu.

Úr þessum hörmungum héldum við (ég og C.Smith jöklabani) beina leið í Valshamar og opnuðum þar formlega klettaklifurvertíðina 2003. Fínar aðstæður – kletturinn skraufaþurr og alls ekki svo kaldur. Eiginlega stórfínar aðstæður og blankalogn. Skrattans hliðin voru harðlokuð, bæði tvö, en það er hægt að fara hjáleiðina sem endar neðan við bústaðina beint fyrir neðan hamarinn.

Ég gjóaði svo aðeins augunum upp í Eilífsdal á leiðinni til baka og það var ekki mikið að sjá þar heldur.

Ísaxir til sölu – kosta eina tölu!

Blessaður.

Enn og aftur hittir skrattinn ömmu sína.

Þegar jöklarnir verða horfnir líka þá geri ég alvöru úr því að selja græjurnar fyrir eina tölu og sný mér að rúsínu og plómurækt. Landsvæðið undir Bárðarbungu kemur til með að henta ágætlega – miðsvæðis og nóg af jarðhita.

Blessaður Eiríkur.

Núna varstu heppinn. Ég var einmitt í sambandi við almættið í gærkvöldi og hef í höndunum áræðanlegar heimildir fyrir því að nú fari kólnandi. Heimildir mínar eru eftirfarandi:

1) Núna á næstu dögum fer að frysta og í vetur verða ísklifuraðstæður með allra besta móti.
2) Ný og áður óþekkt ísklifursvæði finnast á Suðurlandi í lok janúar.
3) Verð á klifurbúnaði kemur til með að lækka stórkostlega í verslunum.
4) Ísklifurfestival Alpaklúbbsins verður fjölsóttara en nokkru sinni fyrr og menn munu horfast í augu og stynja „frábært, frábært“ í gríð og erg.
5) Þú tekur ákvörðun um að smella þér í ísklifur og sérð ekki eftir því.